Watchtower ONLINE LIBRARY

‘Luister naar mijn verdediging’

‘Geef grondig getuigenis over Gods Koninkrijk’
- 11. Welke instructies kreeg Paulus van de ouderlingen, en wat zou dat inhouden? (Zie ook de voetnoot.)
  
  ¹¹ Hoewel de geruchten over Paulus dus niet klopten, veroorzaakten ze onrust onder de Joodse christenen. Daarom gaven de ouderlingen Paulus de volgende instructies: ‘We hebben vier mannen die een gelofte hebben afgelegd. Neem ze mee, laat je samen met hen ceremonieel reinigen en betaal de kosten voor hen, zodat ze hun hoofd kunnen laten scheren. Dan zal iedereen weten dat de geruchten over jou niet waar zijn, maar dat je je goed gedraagt en je aan de wet houdt’ (Hand. 21:23, 24).c
  
  12. Hoe liet Paulus zien dat hij flexibel was en wilde samenwerken met de ouderlingen in Jeruzalem?
  
  ¹² Paulus had daarop kunnen zeggen dat het echte probleem niet de geruchten over hem waren, maar de ijver van die Joodse christenen voor de wet van Mozes. Toch was hij bereid flexibel te zijn zolang hij niet hoefde in te gaan tegen Gods principes. Eerder had hij geschreven: ‘Voor hen die onder de wet staan, ben ik geworden als iemand die onder de wet staat — hoewel ik zelf niet onder de wet sta — om hen die onder de wet staan te winnen’ (1 Kor. 9:20). Paulus deed wat de ouderlingen in Jeruzalem vroegen en werd ‘als iemand die onder de wet staat’. Daarmee gaf hij een mooi voorbeeld voor ons om samen te werken met de ouderlingen en dingen niet per se op je eigen manier te willen doen (Hebr. 13:17).
  
  Als er geen Bijbelse principes bij kwamen kijken, was Paulus inschikkelijk. Ben jij dat ook?
  
  DE ROMEINSE WET EN ROMEINSE BURGERS
  
  De Romeinse overheid bemoeide zich normaal gesproken nauwelijks met het plaatselijke bestuur. Meestal gold voor de Joden de Joodse wet. De enige reden waarom de Romeinen zich met Paulus’ zaak bemoeiden, was dat de openbare orde bedreigd werd door de opschudding die ontstond toen Paulus in de tempel verscheen.
  
  De gewone bevolking in de provincies had niet veel rechten. Maar dat was anders in het geval van Romeinse burgers.f Het burgerschap gaf iemand bepaalde privileges die in het hele rijk erkend en gerespecteerd werden. Het was bijvoorbeeld niet toegestaan om een Romein zonder veroordeling vast te binden of te slaan, omdat men zo’n behandeling alleen passend vond voor slaven. Romeinse burgers hadden ook het recht om bij de keizer in Rome in beroep te gaan tegen een uitspraak van een provinciaal bestuurder.
  
  Iemand kon op meerdere manieren Romeins burger worden. Eén manier was door het burgerschap te erven. Soms gaf de keizer het burgerschap aan afzonderlijke personen of aan alle vrijen in een stad of district als beloning voor bewezen diensten. Ook in de volgende gevallen werd iemand een Romein: als een slaaf zichzelf vrijkocht van een Romeins burger, als een slaaf vrijheid kreeg van een Romein of als een veteraan van de hulptroepen uit het Romeinse leger werd ontslagen. Blijkbaar was het onder bepaalde omstandigheden ook mogelijk het burgerschap te kopen. De commandant Claudius Lysias zei tegen Paulus: ‘Ik heb dat burgerrecht voor een groot bedrag gekocht.’ Paulus antwoordde: ‘Maar ik ben als Romeins burger geboren’ (Hand. 22:28). Een van Paulus’ voorvaders moet op de een of andere manier dus een Romeins burger zijn geworden, hoewel niet bekend is hoe.
  
  f In de eerste eeuw zullen er in Judea niet veel Romeinse burgers hebben gewoond. Pas in de derde eeuw kregen alle inwoners van de provincies het Romeins burgerschap.

‘Luister naar mijn verdediging’

‘Geef grondig getuigenis over Gods Koninkrijk’
- c Volgens sommige Bijbelgeleerden hadden de mannen een nazireeërgelofte afgelegd (Num. 6:1-21). Het is waar dat de wet van Mozes, waaronder zo’n gelofte zou zijn afgelegd, niet meer van kracht was. Toch kan Paulus hebben geredeneerd dat er niets op tegen was dat de mannen zich hielden aan een gelofte die ze aan Jehovah hadden gedaan. Daarom was het niet verkeerd als hij hun kosten betaalde en met hen meeging. We weten niet precies om wat voor gelofte het ging. Maar vaak brachten nazireeërs een dierenoffer om gereinigd te worden van zonde. Het is niet waarschijnlijk dat Paulus zijn steun zou hebben gegeven aan het brengen van zo’n offer. Nadat Jezus zijn volmaakte lichaam had geofferd, konden dierenoffers geen zonde meer verzoenen. We kennen niet alle details, maar we kunnen er zeker van zijn dat Paulus niets zou hebben gedaan dat tegen zijn geweten inging.