Artikelen over tv-series — lezers reageren
In De Wachttoren van 1 maart 1983 werd in een bespreking van tv-series rechtstreekse op de bijbel gebaseerde raad gegeven. Veel lezers hebben geschreven om ons te laten weten hoe zij persoonlijk voordeel hebben getrokken van de gegeven raad.
„Alles wat jullie zeiden en uit de persoonlijke ervaringen van anderen aanhaalden, sloeg de spijker precies op de kop!” schreef een Getuige in Californië. „Dertien jaar lang ben ik verslaafd geweest aan populaire tv-series. Ik meende me veilig te stellen door gewoon de christelijke vergaderingen bij te wonen en tamelijk geregeld in de velddienst te staan. Maar ik nam de wereldse ’soap opera’-zienswijze over dat overspel gerechtvaardigd is als je door je man onheus wordt behandeld of als je je onbemind voelt — het is dan zijn eigen schuld. En toen ik mij dus ’gerechtvaardigd’ voelde, ging ik tot deze slechte handelwijze over en zondigde tegen Jehovah en mijn huwelijkspartner. Uiteindelijk werd het noodzakelijk mij uit de christelijke gemeente te sluiten.” Zij kwam echter tot bezinning en werd hersteld. De artikelen hebben haar gesterkt in haar besluit nooit meer naar deze verderfelijke tv-series te kijken.
Eén subtiel gevaar dat in de artikelen werd belicht, was de manier waarop de tv-series de kijkers ertoe brengen emotioneel betrokken te geraken bij de personen in de show. „Ik keek al vanaf mijn jeugd naar deze ene populaire tv-serie en ’Julie’ was als een ’vriendin’ voor mij. . . . Op zekere dag kreeg ’Julie’ een ongeluk waarbij haar mooie gezichtje ernstig beschadigd werd”, schreef een andere christelijke vrouw in de Verenigde Staten. „Ik zat elke dag voor het tv-toestel om mij ervan te vergewissen dat zij de crisis te boven zou komen. Toen ik die avond in gebed ging bad ik, voordat het tot mij doordrong wat ik zei: ’En Jehovah, zegen Julie alstublieft.’ Ik was geschokt! Deze smeekbede tot Jehovah voor Julie was uit mijn hart gekomen!” Aangezien zij besefte hoezeer zij bij deze programma’s betrokken was geraakt, keek zij er niet langer naar. Zij schreef: „Als alle lezers uw artikel over tv-series ter harte nemen, zullen zij zich werkelijk bevrijd voelen.”
Na haar waardering voor de artikelen geuit te hebben, schreef een christelijke vrouw in Texas (VS) over haar verleden: „Ik besefte dat ik ’verslaafd’ was aan populaire tv-series en dat ik er iets aan moest doen. Ik vroeg mij ook af of mijn verhouding tot Jehovah ervan te lijden kon hebben. Hoe kon ik ’hen’ als mijn vrienden en vriendinnen beschouwen en tevens bevriend zijn met Jehovah? Ik moest er onmiddellijk mee stoppen — het was de enige manier, en wat viel mij dat moeilijk!”
Wat moest deze christelijke vrouw doen om zich van deze gewoonte los te maken? Zij merkte vervolgens op: „Ik moest de stekker van de tv uit het stopcontact trekken. Ik ging de deur uit en zocht een karweitje in de tuin of belde iemand op, iets om maar bezig te zijn zodat ik niet zou zwichten. Na er ongeveer zes maanden lang elke dag tegen gevochten te hebben, had ik het gevoel dat ik thuis kon blijven; ik begon die tijd voor persoonlijke bijbelstudie, voorbereiding op vergaderingen en andere geestelijke dingen te gebruiken. Stukken beter voelde ik me! Het is nu ruim twee jaar geleden sinds ik die zogenaamde vrienden heb gezien. Ik moet toegeven dat ik mij af en toe nog steeds afvraag hoe het met hen gaat, maar ik vecht ertegen. . . . Ik dank Jehovah en jullie, broeders, dat deze gewoonte aan de kaak is gesteld als iets wat ’niet deugt’”. — Psalm 101:3.
Ook een Getuige in Canada heeft de invloed van de artikelen in haar leven ervaren. „Ik huilde toen ik de artikelen las, want ik ontdekte dat mijn hart Jehovah niet langer volledig was toegewijd. Ik beloofde mijn God dat ik niet langer een slavin van deze tv-series zou zijn en vroeg hem mij te helpen op de dag van het programma de deur uit te gaan.”
Deze christelijke vrouw, die zelfs gewend was de hoorn naast het telefoontoestel te leggen om maar niet gedurende „haar” programma gestoord te worden, zei verder nog: „Twee dagen later kreeg ik de uitnodiging om precies op de dag en het uur van ’mijn’ tv-serie een bijbelstudie bij te wonen. Ik heb deze uitnodiging met beide handen aanvaard. . . . Ik voel mij nu dichter bij Jehovah, en mijn verhouding tot hem is inniger. Wat is Jehovah goed om ons door middel van zijn Woord streng te onderrichten!”
Jehovah zegt: „Ik wil raad geven met mijn oog op u” (Psalm 32:8). Hij kent ons verraderlijke hart en wil ons ertegen beschermen geestelijk te gronde te gaan. Wat is het goed wanneer wij zulke scherpzinnige raad opvolgen!