“Cana pa Medio di Fe, No pa Medio di Bista”
Un poco prome cu Jerusalem a ser rondona y cu tempo destrui, apostel Pablo a skirbi cu cristiannan, como bon soldaat di Cristo, por spera dificultad y no mester duna prioridad na placer y nan mes comodidad. (2 Tim. 2:3, 4) Awor cu e mundo malbado aki ta a punto di experencia calamidad, nos fe mester ta fuerte pa nos keda enfoca riba cosnan spiritual. (2 Cor. 4:18; 5:7) Wak e video “Andamos por fe, no por vista.” (Bay na jw.org/es, y busca bou di PUBLICACIONES > DOCUMENTALES Y PELÍCULAS.) Tuma nota con e amor cu Nadab cu Débora tabatin pa cosnan material a bira un trampa mortal pa nan. Despues, contesta e siguiente preguntanan:
(1) Kico tabata e “‘cos repugnante’ ... para den un luga santo” den e prome siglo, y ki paso decisivo e cristiannan na Jerusalem mester a tuma? (Mat. 24:15, 16) (2) Dicon nan tabatin mester di fe pa huy for di e stad? (3) Ki sacrificio nan mester a haci pa huy? (4) Dicon Nadab cu Débora a tarda pa huy? (Mat. 24:17, 18) (5) Ki otro prueba Raquel a haya ora e tabata sali for di Jerusalem? (Mat. 10:34-37; Mar. 10:29, 30) (6) Con Jafet a pone un bon ehempel den demostra fe y confianza den Jehova? (7) Ki dificultad e cristiannan a enfrenta na Pela? (8) Con Nadab cu Débora pocopoco a perde nan fe? (9) Con Jehova a cuida e cristiannan cu tabata biba na Pela? (Mat. 6:33; 1 Tim. 6:6-8) (10) Con nos por imita Abraham cu Sara, segun cu e fin di e mundo aki ta yega cerca? (Heb. 11:8-10) (11) Dicon Nadab cu Débora a bolbe Jerusalem, y dicon nan manera di pensa tabata robes? (Luc. 21:21) (12) Con bida tabata na Jerusalem ora Nadab cu Débora a regresa? (13) Dicon nos mester fortalece nos fe awor prome cu e fin yega?—Luc. 17:31, 32; 21:34-36.
Cana pa medio di fe ta nifica (1) confia den Jehova su guia, (2) laga esaki guia nos pasonan y (3) demostra cu nos ta balora cosnan spiritual mas cu cosnan material. Awor mas cu nunca, laga nos ta determina pa cana pa medio di fe cu e confianza cu “mundo ta pasa bay y tambe su deseonan, ma esun cu ta haci e boluntad di Dios ta keda pa semper.”—1 Juan 2:17.