Poszerz zakres swej służby — zostań pionierem stałym
1 „Długo i głęboko zastanawiałam się nad tym i modliłam się, zanim wysłałam ten list”. Tak napisała pewna siostra w liście wysłanym razem ze zgłoszeniem do stałej służby pionierskiej. Mogła się przyłączyć do córki, która została pionierką po ukończeniu szkoły średniej. Poprzedzone modlitwą zastanowienie się — oto warunek wstępny dla tych, którzy chcieliby poszerzyć zakres swej służby przez podjęcie stałej służby pionierskiej. Czy już przeanalizowałeś z modlitwą swoją sytuację i czy zastanawiałeś się, jak sięgnąć po ten błogosławiony przywilej?
2 Apostoł Jan zapewnia, że otrzymamy od Boga to, o co Go prosimy zgodnie z Jego wolą (1 Jana 5:14, 15). A jakie szczególne dzieło ma być według woli Jehowy wykonane w obecnych dniach ostatnich? Jezus powiada: „Ta dobra nowina o królestwie będzie głoszona po całej zamieszkanej ziemi na świadectwo” (Mat. 24:14). Ponadto radził ‛prosić Pana żniwa, aby wysłał robotników na żniwo swoje’ (Mat. 9:37, 38). Jehowa na pewno zwróci uwagę na nasze płynące z głębi serca prośby o więcej robotników i może nam umożliwić podjęcie stałej służby pionierskiej.
3 Ci, którzy całym sercem reagują na wezwanie o więcej głosicieli pełnoczasowych, wywodzą się z rozmaitych grup wiekowych i środowisk. Pewien 96-letni brat zgłosił się do służby pionierskiej ponad rok temu i w dalszym ciągu trwa w tej wspaniałej służbie. Siostra, która prowadzi dom i wychowuje kilkoro dzieci, traktuje swą służbę pionierską jako przedsięwzięcie rodzinne wzbogacające pod względem duchowym wszystkich domowników.
CZY WARUNKI MOGĄ SIĘ ZMIENIĆ?
4 „Tak”, odpowiada matka trojga dzieci, która przeprowadziła się do mniejszego mieszkania, gdy ostatnie dziecko zawarło związek małżeński. Już wcześniej podejmowała służbę pionierską i pielęgnowała ducha pionierskiego. Kiedy więc pozwoliły jej na to warunki, dokonała odpowiednich zmian, by znowu być pionierką.
5 Przy rozważaniu możliwości podjęcia stałej służby pionierskiej mądrze jest obliczyć koszty (Łuk. 14:28). Nie chodzi przecież o to, żeby być pionierem za wszelką cenę. Niemniej niektórzy, chociaż im się z początku zdawało, że nie mogą być pionierami, przeanalizowali swój rozkład zajęć. Dzięki wprowadzeniu w nim zmian zyskali średnio trzy godziny dziennie potrzebne do osiągnięcia celów pioniera, i to bez zaniedbywania innych obowiązków chrześcijańskich. Pracują teraz z radością jako pionierzy stali.
6 Niejednego powstrzymuje od służby pełnoczasowej zbytnia troska o to, czy zdoła osiągnąć minimum godzin. Wiara pomaga jednak pokonać piętrzące się trudności. Może więc także pomóc rozproszyć takie obawy (Mat. 17:20). Z pomocą Słowa i ducha Bożego oraz dzięki dobrym radom udzielanym przez organizację Jehowy można wzbudzić w sobie taką wiarę.
POTRZEBNE POZYTYWNE DZIAŁANIE
7 Służbę pionierską można podjąć tylko wtedy, gdy się podejmie stanowcze kroki, zgodne z zanoszonymi modlitwami. Jakie kroki? Trzeba wypielęgnować w sobie szczere pragnienie zostania pionierem; innymi słowy trzeba tego chcieć. Zwiększaj, jak tylko możesz, swój udział w głoszeniu i staraj się współpracować z głosicielami, którzy już pełnią tę służbę. Przypatrz się, jaką radość im sprawia. Pomoże ci to rozwinąć w sobie ducha pionierskiego. Nie myśl pesymistycznie o swoich warunkach (Kazn. 11:4). Przeciwnie, staraj się wyrobić w sobie takie pozytywne nastawienie, z jakim Nehemiasz przystąpił do odbudowy murów Jeruzalem, chociaż było to związane z różnymi trudnościami. Powiedział: „Bóg niebios, Ten zapewni nam powodzenie, a my, Jego słudzy, powstaniemy i będziemy budować” (Nehem. 2:20).
8 Dzięki służbie pionierskiej można zaznać o wiele więcej tej szczególnej radości, która wynika z pomagania drugim w poznawaniu Jehowy i pełnieniu służby dla Niego. Przez poszerzenie zakresu swej służby, gdy zostaniesz pionierem stałym, doznasz pokrzepienia, o którym mowa w Przysłów 11:25, to znaczy będziesz w nagrodę za ‛obfite pojenie drugich’ Słowem życia sam obficie napojony pod względem duchowym.