Адалеске со мангља те иранел лошнипаја, о Охозија бичхалѓа 50 војникон заедно ленгере заповедникоја те астарен е Илија. Кеда аракхле е Илија „сар бешела ко врво тари планина“,a о заповеднико ко дрско начин нарединѓа леске ко анав е царескоро те хулел теле — најверојатно те ингарен ле те мударен ле. Замислин туке! Иако џанена сине кај о Илија тано „Девлескоро мануш“, акала војникија пробинѓе те даравкерен ле хем те заканинен пе леске. Кобор бари грешка керѓе! О Илија вакерѓа е заповедникоске: „Ако сиум Девлескоро мануш, нека хулел јаг таро небо хем нека глтинел туте хем тле пинда манушен!“ О Девел одма керѓа нешто. Ко извештај понадари пишинела: „Хем јаг хулили таро небо хем глтинѓа лесте хем лескере пинда манушен“ (2. Царевите 1:9, 10). Адава со акала војникија завршинѓе ко асавко трагично начин сетинела амен ко адава кај е Јеховаске ни најхари нане са јекх кеда о јавера на сикавена поштовање спрема лескере слуге хем мрзинена лен (1. Летописи 16:21, 22).

Сар о Илија успејнѓа те истрајнел иако околу лесте сине о мануша бут иначие хем бунтовникија? Акава пучибе тано важно аменге да авдиве! Дали некогаш сиан сине разочаримо кеда некој таро тле пашутне на мангља те прифатинел несаво совет хем понадари да керела сине лошна буќа? Сар шај те истрајне ки асавки ситуација? Шај те сикљова нешто таро тхан коте со о војникија аракхле е Илија — „ко врво тари планина“. Иако нашти сигурно те вакера соске о Илија сине адатхе, џанаја кај ов сине мануш со сине ле навика те молинел пе е Јеховаске. Јекх асавко дур хем мирно тхан сигурно дела леске сине можност те овел панда попаше пле мангле Девлеа (Јаков 5:16-18). Исто сар о Илија, амен да шај редовно те одвојна време те шај те молина амен е Девлеске, те викина ле ко анав хем те вакера леске амаре муке. Аѓаар ка овел амен побари сила те истрајна кеда о јавера околу аменде постапинена неразумно хем коркори керена песке лошнипе.