E Jehovasi vojska andi jag

O kralj andi Sirija, o Ven-Adad, nastavinđa te napadini e Izraelcen. Ama, svako puti ked o Sirijcija manglje te napadinen e kralje ando Izrael, o Jelisej upozorinđa le hem ađahar ov uvek uspinđa te spasini pe. O Ven-Adad manglja te astari e Jeliseje hem te phanel le. Ked šunđa soj tano o Jelisej ki diz Dotan, bićhalđa pe vojska te astaren le.

O vojnikija reslje ko Dotan raćate. Tajsato dive, e Jelisejeso sluga ikljilo avrijal hem dikhlja so i bari vojska opkolinđa celo diz. Ov but darandilo hem phenđa: „Jelisej, so ka ćera akana?“ O Jelisej phenđa lese: „Ma dara, sose pobuter isi amare nego olenge!“ Ko odova trenutko, o Jehova ćerđa e Jelisejeso sluga te dikhel so o planine okolo i diz tane pherde grastencar hem kočijencar andi jag.

Ked o sirijska vojnikija manglje te astaren e Jeliseje, ov molinđa pe: „Jehova, korjaćer len.“ Iako na hine ćaće korore, o vojnikija hine odobor bunime so naštine te haljon kuri tane. O Jelisej phenđa e vojnikonenđe: „Tumen hijen ki pogrešno diz. Aven mancar, ka legarav tumen ko manuš kas rodena.“ On đelje palo Jelisej hem ov legarđa len ki Samarija, ki diz kuri živinđa o kralj ando Izrael.

Palo disavo vreme, o Sirijcija haljilje kaj tane, ama hine kasno. O kralj ando Izrael pućlja e Jeliseje: „Te mudarav len?“ Da li o Jelisej koristinđa akija prilika te irini lenđe lošnipaja sar so on manglje te ćeren olese? Na. O Jelisej phenđa: „Ma mudar len. De len te han hem mukh len te đan pese.“ Odolese, o kralj ćerđa bari zabava hem ko krajo mukhlja len te đan pese.