Τι Αβάς Αμαλά ι Ιεχωβάσαρ

1. Ντέβλα, τιρό αμάλ,

κον κα βακέρντιβελ;

Κάστε τι μπέσα, Ντάντε, κα ντες

τούτε πασέ τ’ αβέλ;

Το Λάφι κον μανγκλάς

πι γκίστε τι τθερέλ,

δίκαιος ’σί, μανγκέλα-τουτ μπουτ,

τούταρ να κα νασέλ.

2. Ντέβλα, καβά τζενό,

τούτε ανγκλάλ κ’ αβέλ;

Κον μπουτ χαρά πφερέλα το γκι;

Κας κα τζανές λατσσές;

Σάντε οντουλέ τζενέν

το λάφια σο ασουντέ.

Βον ’σί λατσσέ ντα πάκι κο γκι,

ντα τούτε πακιαντέ.

3. Σο νταραβέλ’-αμέν,

βα, τούτε κα μουκχάς,

ντ’ αμαρό γκι με εκ προσευχή

τούτε ντιπ κα πουτράς.

Να κ’ αρακχάς ποτές,

σαρ τούτε, Ιεχωβά.

Πάντα αμέν κ’ αβάς αμαλά

ντα τούκε κα τζουβντιάς.