၂၀ လယ်မှာ ကောက်နှံတွေ မဖြစ်ထွန်းတဲ့အပြင် အပင်တွေလည်း အသီးမသီးတဲ့အတွက် မင်းတို့ ကြိုးစားပမ်းစား လုပ်သမျှ အချည်းနှီးဖြစ်သွားမယ်။+

၂၂ သားရဲတွေကို ငါလွှတ်လိုက်မှာဖြစ်လို့+ မင်းတို့ရဲ့သားသမီးတွေ၊ ခြံမွေးတိရစ္ဆာန်တွေကို ကိုက်သတ်လိမ့်မယ်။+ လူဦးရေ လျော့နည်းသွားတဲ့အတွက် လမ်းသွားလမ်းလာတွေတောင်  ရှိတော့မှာမဟုတ်ဘူး။+

၁၁ ငိုရလွန်းလို့ ငါ့မျက်စိတွေ ညောင်းလှပြီ။+ ရင်ထဲမှာ ဗလောင်ဆူနေတယ်။

အသည်းတွေ ကွဲကြေပြီး မြေပေါ် စီးကျနေတယ်။

ငါ့လူမျိုးသမီးပျို ပြိုလဲပြီး+

လူထုရင်ပြင်တွေမှာ နို့စို့နို့ ညှာကလေးတွေ အားပြတ်နေလို့ပေါ့။+

၁၉ တစ်ညလုံး ငိုကြွေးပါ။

ရေသွန်ချသလို ယေဟောဝါရှေ့မှာ ရင်ဖွင့်ချလိုက်ပါ။

လမ်းထောင့်တိုင်းမှာ ငတ်ပြတ်နေတဲ့ သားသမီးတွေ အသက်ချမ်းသာရအောင်

လက်ဖြန့်ဆုတောင်းပါ။+

၁၀ သနားစာနာတတ်တဲ့ မိန်းမတွေဟာ သားသမီးကို ပြုတ်စားကြတယ်။+

ငါ့လူမျိုးသမီးပျို ဒုက္ခရောက်ချိန်မှာ အဲဒီကလေးတွေဟာ ညည်းတွားငိုကြွေးချိန်မှာ စားရတဲ့အစာ ဖြစ်ရရှာတယ်။+