၃၅ “‘အိမ်နီးချင်းအစ္စရေးလူတစ်ယောက်က  ဆင်းရဲသွားလို့ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် မထောက်ပံ့နိုင်ဘူးဆိုရင် တိုင်းတစ်ပါးသားနဲ့ လာရောက်အခြေချသူတွေကို  ကူညီသလို+  သူ့ကိုလည်း ကူညီရမယ်။+ ဒါမှ သူ ဆက်အသက်ရှင်နိုင်လိမ့်မယ်။

၇ “ယေဟောဝါဘုရားပေးတဲ့ ပြည်ထဲက မြို့တစ်မြို့မှာ ကိုယ့်ညီအစ်ကိုတစ်ယောက် ဆင်းရဲနေတယ်ဆိုရင် သူ့အပေါ် အကြင်နာ မကင်းမဲ့ရဘူး။ မတွန့်တိုရဘူး။+ ၈ သူ့ကို ရက်ရက်ရောရော ပေးကမ်းရမယ်။+ သူလိုအပ်တာ၊ သူ့မှာ မရှိတာတွေကို ချေးငှားပေးရမယ်။

၈ ယေရမိဆီ ယေဟောဝါရဲ့ စကားတော် ရောက်လာတယ်။ အဲဒီအချိန်မှာ ဘုရင်ဇေဒကိက လူတွေကို လွတ်လပ်ခွင့်ပေးမယ်လို့ ကြေညာဖို့ ဂျေရုဆလင်မြို့သူမြို့သားတွေနဲ့ ကတိသစ္စာပြုပြီးခါစပဲ ရှိသေးတယ်။+ ၉ လူတိုင်း ဂျူးအမျိုးသားချင်းကို ကျွန်အဖြစ် မခိုင်းစေတော့ဘဲ ဟီဘရူးကျွန်ယောက်ျား၊ ကျွန်မိန်းမတွေကို လွှတ်ပေးရမယ်။