၂၈ ဟိဝိ၊ ခါနန်၊ ဟိတ္တိလူမျိုးတွေက မင်းတို့နဲ့ ထိပ်တိုက်မတွေ့ခင်ကတည်းက ငါ့သတင်းကြားပြီး စိတ်ပျက်နေကြမယ်။”*+ သူတို့ကို ငါနှင်ထုတ်မယ်။+

၃၀ မင်းတို့ သားသမီးတွေ တိုးပွားလာပြီး ပြည်ကို သိမ်းပိုက်နိုင်တဲ့အချိန်အထိ သူတို့ကို ဖြည်းဖြည်းချင်း နှင်ထုတ်မယ်။+

၁၂ အာမောရိဘုရင် နှစ်ပါးလိုပဲ ရန်သူတွေက မင်းတို့နဲ့ ထိပ်တိုက်မတွေ့ခင်ကတည်းက ငါ့သတင်းကြားလို့ ကြောက်လန့်ပြီး ထွက်ပြေးသွားကြတယ်။+ မင်းတို့ရဲ့ ဓားနဲ့လေးကြောင့် ထွက်ပြေးတာ မဟုတ်ဘူး။+ ၁၃ မင်းတို့ကတော့ အပင်ပန်းခံစရာမလိုဘဲ ရလိုက်တဲ့ပြည်၊ မင်းတို့ မတည်ဆောက်ခဲ့တဲ့ မြို့တွေကို+ ငါပေးတဲ့အတွက် အဲဒီမှာ နေထိုင်ရတယ်။ ကိုယ်တိုင်မစိုက်ပျိုးတဲ့ စပျစ်ခြံနဲ့ သံလွင်ပင်ရဲ့ အသီးတွေကို စားနေရတယ်။’+

၂၅ ရှောလမုန်လက်ထက် တစ်လျှောက်လုံးမှာ ဒန်မြို့ကနေ ဗေရရှေဘမြို့အထိ ယုဒအမျိုးနဲ့ အစ္စရေးအမျိုးအားလုံး ကိုယ့်စပျစ်ပင်၊ ကိုယ့်သဖန်းပင်အောက်မှာ ဘေးကင်းလုံခြုံစွာ နေထိုင်ကြတယ်။