ကိုယ့်စည်းစိမ်ကို သူများအတွက် ထားရစ်ခဲ့ရတာ သူတို့သိတာပဲ။+

၁၈ နေအောက်မှာ ငါကြိုးစားပမ်းစား လုပ်ဆောင်ခဲ့သမျှ+ နောက်လူအတွက် ချန်ထားခဲ့ရမှာဖြစ်လို့ အဲဒီအလုပ်တွေကို ငါမုန်းလာတယ်။+ ၁၉ အဲဒီလူက ဉာဏ်ပညာရှိမလား၊ ဉာဏ်တိမ်မလား ဘယ်သူသိလို့လဲ။+ နေအောက်မှာ ငါ ရေကုန်ရေခန်း ကြိုးစားပြီး၊ ဉာဏ်ပညာသုံးပြီး ရယူခဲ့ရာအားလုံးကို သူ ထိန်းချုပ်လိမ့်မယ်။ ဒါလည်း အချည်းနှီးပါပဲ။

၈ လူတစ်ယောက်က အပေါင်းအဖော်မရှိ၊ သားမရှိ၊ ညီအစ်ကိုမရှိဘဲ တစ်ကိုယ်တည်းဖြစ်ပေမဲ့ အလုပ်နဲ့လက် ပြတ်တယ်လို့ကို မရှိဘူး။ စည်းစိမ်တွေကိုပဲ မျက်စိကျနေတော့ ဘယ်တော့မှ သူ မရောင့်ရဲနိုင်ဘူး။+ “ငါ ကောင်းမွန်ရာတွေ မခံစားဘဲ ကြိုးစားပမ်းစား လုပ်ကိုင်နေတာ ဘယ်သူ့အတွက်လဲ”+ လို့ သူ့ကိုယ်သူ မမေးဘူး။ ဒါလည်း အချည်းနှီးပဲ။ စိတ်ပျက်စရာ အလုပ်ပဲ။+