၁၉ အစ္စရေးဘုရင် အာခတ်ကြောင့် ယုဒပြည်သားတွေ ကိုယ်ကျင့်တရား ပျက်စီးလာပြီး ယေဟောဝါအပေါ်  အကြီးအကျယ်  သစ္စာမဲ့ကြတယ်။ ဒါကြောင့် ယေဟောဝါက ယုဒပြည်ကို နှိမ့်ချခဲ့တယ်။

၂၀ နောက်တော့  အဆီးရီးယားဘုရင် တိဂလတ်ပိနေသာက+ ချီတက်လာပြီး အာခတ်ကို ကူညီမယ့်အစား ဒုက္ခပေးတော့တယ်။+

၁၇ အဲဒီနောက် ယေဟောဝါဘုရားက မင်းကြီးကိုတိုက်ခိုက်ဖို့ အဆီးရီးယားဘုရင်ကို စေလွှတ်မယ်။+ ယုဒပြည်ကနေ ဧဖရိမ် ခွဲထွက်သွားချိန်ကစပြီး တစ်ခါမှမဖြစ်ဖူးသေးတဲ့ ဒုက္ခကာလကို မင်းကြီးနဲ့ ပြည်သူပြည်သားတွေ၊ ခမည်းတော်ရဲ့အမျိုးတွေကို ကြုံတွေ့စေမယ်။+

၂၀ “အဲဒီအချိန်မှာ  ယေဟောဝါဘုရားက မြစ်ကြီး* အနီးမှာနေတဲ့ အဆီးရီးယားဘုရင်ကို သုံးပြီး၊+ ငှားရမ်းထားတဲ့ အဲဒီသင်တုန်းဓားကို သုံးပြီး ဆံပင်မွေး၊ ခြေသလုံးမွေးနဲ့ မုတ်ဆိတ်မွေးပါမကျန် ရိတ်ပစ်မယ်။

၂၈ သူက အာအိယမြို့ကို ရောက်လာတယ်။+

မိဂရုန်မြို့ကို ဖြတ်သွားတယ်။

မိတ်မတ်မြို့မှာ+ အထုပ်အပိုးတွေ ချတယ်။

၂၉ ရေတိမ်ပိုင်းကို ဖြတ်ကူးပြီး ဂေဘမြို့မှာ+ ညအိပ်ရပ်နားတယ်။

ရာမမြို့သားတွေတုန်လှုပ်ကြတယ်။

ရှောလုရဲ့ဇာတိ ဂိဗာမြို့ကလူတွေ+ ထွက်ပြေးကြတယ်။+

၃၀ ဂါလိမ်မြို့ရဲ့ သမီးပျိုတို့၊ အသံကုန် အော်ဟစ်ကြပါ။

လဲရှမြို့သားတို့၊ အာရုံစိုက်ကြပါ။

အို အာနသုတ်မြို့၊+ သနားစရာ ကောင်းလိုက်တာ။

၃၁ မာဒမေနမြို့သားတွေ ထွက်ပြေးကြတယ်။

ဂေဗိမ်မြို့သူမြို့သားတွေလည်း ဘေးလွတ်ရာ ရှာကြတယ်။

၃၂ အဲဒီနေ့မှာပဲ နောဗမြို့မှာ သူရပ်နားတယ်။+