၇ “‘“အဲဒီနောက် ကပ်ရောဂါဘေး၊ ဓားဘေး၊ အငတ်ဘေးကနေ လွတ်မြောက်သွားတဲ့ ယုဒဘုရင်ဇေဒကိ၊ မင်းမှုထမ်းတွေနဲ့ ဒီမြို့ကလူတွေကို ဗာဗုလုန်ဘုရင် နေဗုခဒ်နေဇာလက်ထဲ၊ ရန်သူတွေလက်ထဲ၊ အသက်အန္တရာယ် ရှာကြံသူတွေလက်ထဲ ငါအပ်မယ်။+ ဗာဗုလုန်ဘုရင်က ဓားနဲ့ကွပ်မျက်မယ်။ သူတို့အတွက် စိတ်မကောင်းဖြစ်မှာ၊ သနားညှာတာမှာ မဟုတ်ဘူး။”+ ဒါဟာ ယေဟောဝါပြောတဲ့ စကားပဲ။’

၈ “‘စားလို့မရအောင် ပုပ်နေတဲ့ သဖန်းသီးတွေနဲ့ပတ်သက်ပြီး+ ယေဟောဝါပြောတာက “ယုဒဘုရင်ဇေဒကိနဲ့+ မင်းညီမင်းသားတွေ၊ ဂျေရုဆလင်မှာ ကျန်ကြွင်းခဲ့သူတွေ၊ အီဂျစ်ပြည်မှာ နေထိုင်နေသူတွေကို အဲဒီအသီးတွေလိုပဲ ငါသဘောထားမယ်။+

၂၁ ရန်သူတွေ၊ အသက်အန္တရာယ် ပေးချင်သူတွေ၊ ဆုတ်ခွာသွားတဲ့+ ဗာဗုလုန်တပ်တွေလက်ထဲ+ ယုဒဘုရင်ဇေဒကိနဲ့ မင်းညီမင်းသားတွေကို ငါအပ်မယ်။’

၁၂ သူတို့ခေါင်းဆောင်က ပစ္စည်းတွေကို ထမ်းပြီး အမှောင်ထဲမှာ ထွက်သွားရလိမ့်မယ်။ နံရံကို ဖောက်ပြီး ပစ္စည်းတွေကို သယ်ထုတ်ရလိမ့်မယ်။+ မြေကို မမြင်ရအောင် မျက်နှာကို ဖုံးထားလိမ့်မယ်။ ၁၃ ငါက သူ့ကို ပိုက်ကွန်နဲ့ အုပ်မှာဖြစ်လို့ သူမိသွားမယ်။+ အဲဒီနောက် သူ့ကို ခါလဒဲပြည်၊ ဗာဗုလုန်ကို ခေါ်သွားမယ်။ ဒါပေမဲ့ အဲဒီပြည်ကို သူမြင်ရမှာ မဟုတ်ဘူး။ အဲဒီမှာပဲ သေဆုံးသွားမယ်။+