၁
ဖခင်နဲ့ ပုန်ကန်တဲ့သားများ (၁-၉)
ဟန်ဆောင်ဝတ်ပြုတာကို ယေဟောဝါ ရွံမုန်း (၁၀-၁၇)
“ငါတို့ရဲ့အမှုကို ဖြေရှင်းကြစို့” (၁၈-၂၀)
ဇိအုန်ကို သစ္စာရှိမြို့တော်အဖြစ် ပြန်တည်ထောင် (၂၁-၃၁)
၂
၃
၄
၅
ယေဟောဝါရဲ့စပျစ်ခြံအကြောင်း သီချင်း (၁-၇)
ယေဟောဝါရဲ့စပျစ်ခြံ အဖြစ်ဆိုးကြုံရ (၈-၂၄)
လူမျိုးတော်ကို ဘုရား အမျက်ထွက် (၂၅-၃၀)
၆
ဗိမာန်တော်က ယေဟောဝါအကြောင်း စိတ်အာရုံ (၁-၄)
ဟေရှာယရဲ့နှုတ်ခမ်း သန့်စင်သွား (၅-၇)
ဟေရှာယ တာဝန်ရ (၈-၁၀)
‘အို ယေဟောဝါ၊ ဘယ်လောက်ကြာမှာလဲ’ (၁၁-၁၃)
၇
အာခတ်မင်းအတွက် သတင်း (၁-၉)
ဧမာနွေလနဲ့ပတ်သက်တဲ့ နိမိတ် (၁၀-၁၇)
သစ္စာမဲ့ခြင်းရဲ့ ဆိုးကျိုး (၁၈-၂၅)
၈
အဆီးရီးယားတွေ ဝင်ရောက်ကျူးကျော် (၁-၈)
မကြောက်နဲ့—“ငါတို့နဲ့အတူ ဘုရားသခင်ရှိတယ်” (၉-၁၇)
ဟေရှာယနဲ့ သားသမီးတွေ နိမိတ်ဖြစ် (၁၈)
နတ်ဆိုးတွေကိုမဟုတ်၊ ပညတ်တော်ကို အားကိုးသင့် (၁၉-၂၂)
၉
၁၀
အစ္စရေးတွေကို ဒဏ်ခတ်ဖို့ လက်ဆန့် (၁-၄)
အဆီးရီးယား—အမျက်တော်ကြိမ်လုံး (၅-၁၁)
အဆီးရီးယားတွေကို ဒဏ်ခတ် (၁၂-၁၉)
ယာကုပ်ရဲ့ ကျန်ကြွင်းသူတွေ ပြန်လာ (၂၀-၂၇)
အဆီးရီးယားကို ဘုရား တရားစီရင် (၂၈-၃၄)
၁၁
၁၂
၁၃
၁၄
အစ္စရေးတွေ နေရင်းပြည်မှာ နေထိုင်ရ (၁၊ ၂)
ဗာဗုလုန်ဘုရင်ကို ကဲ့ရဲ့လှောင်ပြောင် (၃-၂၃)
အဆီးရီးယားကို ယေဟောဝါ ဒဏ်ခတ် (၂၄-၂၇)
ဖိလိတိတွေခံရမယ့် စီရင်ချက် (၂၈-၃၂)
၁၅
၁၆
၁၇
၁၈
၁၉
၂၀
၂၁
၂၂
၂၃
၂၄
၂၅
၂၆
၂၇
၂၈
ဧဖရိမ်ပြည်က ယစ်ထုတ်တွေရဲ့ အဖြစ်ဆိုး (၁-၆)
ပုရောဟိတ်တွေ၊ ပရောဖက်တွေ ယိုင်တီးယိုင်တိုင်ဖြစ် (၇-၁၃)
“သင်္ချိုင်းနဲ့ သဘောတူညီမှုရ” (၁၄-၂၂)
ယေဟောဝါရဲ့ ပညာရှိဆုံးမမှုကို ပုံဖော်ချက် (၂၃-၂၉)
၂၉
၃၀
အီဂျစ်ရဲ့အကူအညီ အသုံးမဝင် (၁-၇)
ပရောဖက်ဟောတဲ့သတင်းကို လက်မခံကြ (၈-၁၄)
ယုံကြည်ကိုးစားရင် ခွန်အားကြီး (၁၅-၁၇)
လူမျိုးတော်ကို ယေဟောဝါ မျက်နှာသာပေး (၁၈-၂၆)
အဆီးရီးယားတွေကို ယေဟောဝါ ပြစ်ဒဏ်စီရင် (၂၇-၃၃)
၃၁
၃၂
ဘုရင်နဲ့ မင်းညီမင်းသားတွေ တရားမျှတစွာ အုပ်စိုး (၁-၈)
ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ကျေနပ်နေတဲ့ အမျိုးသမီးတွေကို သတိပေး (၉-၁၄)
စွမ်းအားတော်သွန်းလောင်းချိန် ကောင်းချီးများ (၁၅-၂၀)
၃၃
၃၄
၃၅
၃၆
၃၇
ဟေရှာယကတစ်ဆင့် ဘုရားဆီ ဟေဇကိမင်း အကူအညီတောင်း (၁-၇)
ဂျေရုဆလင်ကို သနာခရိပ် ခြိမ်းခြောက် (၈-၁၃)
ဟေဇကိမင်းရဲ့ ဆုတောင်းချက် (၁၄-၂၀)
ဘုရားရဲ့အဖြေကို ဟေရှာယ ပြန်ပြော (၂၁-၃၅)
အဆီးရီးယား ၁၈၅,၀၀၀ ကို ကောင်းကင်တမန်တစ်ပါး ကွပ်မျက် (၃၆-၃၈)
၃၈
၃၉
၄၀
၄၁
နေထွက်ရာအရပ်မှ အောင်နိုင်သူ (၁-၇)
အစ္စရေးတွေကို ဘုရားသခင်ရဲ့ကျွန်အဖြစ် ရွေးချယ် (၈-၂၀)
တခြားဘုရားတွေကို စိန်ခေါ် (၂၁-၂၉)
၄၂
ဘုရားသခင့်ကျွန်၊ ရရှိတဲ့တာဝန် (၁-၉)
ယေဟောဝါကို ချီးမွမ်းတဲ့ သီချင်းသစ် (၁၀-၁၇)
အစ္စရေးတွေ မျက်စိကန်း၊ နားပင်း (၁၈-၂၅)
၄၃
လူမျိုးတော်ကို ယေဟောဝါ ပြန်စုသိမ်း (၁-၇)
တရားရင်ဆိုင်ရမယ့် ဘုရားတွေ (၈-၁၃)
ဗာဗုလုန်ကနေ လွတ် (၁၄-၂၁)
“တရားရင်ဆိုင်ကြစို့” (၂၂-၂၈)
၄၄
ဘုရားရဲ့လူမျိုး ခံစားရတဲ့ ကောင်းချီးများ (၁-၅)
ယေဟောဝါမှတစ်ပါး အခြားဘုရားမရှိ (၆-၈)
လူလုပ်ရုပ်တုများရဲ့ မစွမ်းဆောင်နိုင်မှု (၉-၂၀)
အစ္စရေးတွေကို ပြန်ဝယ်တဲ့အရှင် ယေဟောဝါ (၂၁-၂၃)
ဆိုင်းရပ်ကတစ်ဆင့် ပြန်တည်ထောင် (၂၄-၂၈)
၄၅
ဗာဗုလုန်ကို သိမ်းပိုက်ဖို့ ဆိုင်းရပ်ကို ဘိသိက်ပေး (၁-၈)
ရွှံ့မြေက အိုးထိန်းသမားကို ပြိုင်မငြင်းနိုင် (၉-၁၃)
အစ္စရေးတွေကို လူမျိုးခြားတွေ အသိအမှတ်ပြု (၁၄-၁၇)
ဖန်ဆင်းခြင်းနဲ့ ဗျာဒိတ်ပေးခြင်းမှာ ဘုရားကို အားထားနိုင် (၁၈-၂၅)
၄၆
၄၇
၄၈
အစ္စရေးတွေ ဆုံးမခံရ၊ သန့်စင်ခံရ (၁-၁၁)
ဗာဗုလုန်ကို ယေဟောဝါ အရေးယူ (၁၂-၁၆က)
ဘုရားရဲ့သွန်သင်ချက် အကျိုးရှိ (၁၆ခ-၁၉)
“ဗာဗုလုန်ကနေ ထွက်ကြ” (၂၀-၂၂)
၄၉
၅၀
၅၁
ဇိအုန်ကို ဧဒင်ဥယျာဉ်လို ဖြစ်စေ (၁-၈)
ဇိအုန်ရဲ့ တန်ခိုးကြီးဖန်ဆင်းရှင်ထံမှ နှစ်သိမ့်မှု (၉-၁၆)
ယေဟောဝါရဲ့ ဒေါသခွက် (၁၇-၂၃)
၅၂
၅၃
၅၄
၅၅
၅၆
၅၇
ဖြောင့်မတ်သူနဲ့ သစ္စာစောင့်သိသူ သေဆုံး (၁၊ ၂)
အစ္စရေးတွေရဲ့ သစ္စာမဲ့မှု ဖော်ထုတ်ခံရ (၃-၁၃)
စိတ်နှိမ့်ချသူတွေအတွက် နှစ်သိမ့်မှု (၁၄-၂၁)
၅၈
၅၉
အစ္စရေးတွေရဲ့အပြစ် ဘုရားနဲ့ဝေးကွာစေ (၁-၈)
အပြစ်တွေကို ဝန်ချ (၉-၁၅က)
နောင်တရသူအတွက် ယေဟောဝါ ကြားဝင်လုပ်ဆောင် (၁၅ခ-၂၁)
၆၀
၆၁
၆၂
၆၃
တိုင်းနိုင်ငံတွေကို ယေဟောဝါ လက်စားချေ (၁-၆)
ယေဟောဝါပြခဲ့တဲ့ ခိုင်မြဲတဲ့မေတ္တာ (၇-၁၄)
နောင်တနဲ့ ဆုတောင်း (၁၅-၁၉)
၆၄
၆၅
၆၆
ဝတ်ပြုရေး အမှားအမှန် (၁-၆)
မိခင်ဇိအုန်နဲ့ သားများ (၇-၁၇)
ဂျေရုဆလင်မှာ ဝတ်ပြုဖို့ စုဝေးလာကြ (၁၈-၂၄)