22 යහපත් තැනැත්තා තම දරුවන්ගේ දරුවන්ටත් උරුමයක් තබා යයි. පව්කාරයන්ගේ වස්තුව හිමි වන්නේ ධර්මිෂ්ඨයන්ටයි.+

19 එහෙත් ඔහු ප්‍රඥාවන්තයෙකු වේවිද නැතහොත් මෝඩයෙකු වේවිද කියා පැවසිය හැක්කේ කාටද?+ ඔහු කෙබඳු කෙනෙකු වුවද මගේ දෑතේ උත්සාහයෙන් හා ප්‍රඥාවෙන් ලබාගත් සියල්ල හිමි වන්නේ ඔහුටයි.+ මෙයද මහා නිෂ්ඵලකමකි.

8 එක මිත්‍රයෙකුවත් නොමැති මිනිසෙක් සිටියි.+ ඔහුට පුත්‍රයෙකුවත් සහෝදරයෙකුවත් නැති+ නමුත් ඔහු වෙහෙස මහන්සි වී කරන වැඩවලින් නම් නිමක් නැත. ඔහු වස්තු සම්භාරයක් රැස් කරගෙන සිටියත් එයින් සෑහීමට පත් නොවෙයි.+ “මා වෙහෙස මහන්සි වී වැඩ කරන්නේ කා වෙනුවෙන්ද? මා ජීවිතයේ හොඳ දේවල් අහිමි කරගත්තේ කුමක් නිසාද”+ කියා ඔහු කල්පනා කරයි. ඔහු දරන වෑයම කලකිරෙනසුලුය. එය නිෂ්ඵලය.+

20 නමුත් දෙවි ඔහුට මෙසේ පැවසුවා. ‘ඔබ ඉතා අඥාන කෙනෙක්! අද රාත්‍රියේ ඔබේ ජීවිතය අවසන් වෙයි.+ එවිට ඔබ රැස් කළ මේ දේවල් ලැබෙන්නේ කාටද?’+