34 මම මගේ අවශ්‍යතා ඉටු කරගන්න+ මගේම අත් දෙකෙන් වෙහෙස මහන්සි වී වැඩ කළා. ඒ වගේම මා සමඟ සිටි අයගේ අවශ්‍යතා සපුරන්නත් මට හැකි වුණා. ඒ බව ඔබ හොඳින්ම දන්නවා.

12 අපි නිතරම වෙහෙස මහන්සිය නොබලා+ අපගේ අත්වලින් වැඩ කරන්නෙමු.+ අපට නින්දා කරන විට එසේ කරන අයට අපි ආශීර්වාද කරන්නෙමු.+ පීඩාවලට මුහුණ දෙන විට අපි ඒවා දරාගෙන සිටින්නෙමු.+

15 නමුත් මට ලැබිය යුතුව තිබූ කිසිවක් මා ලබාගත්තේ නැත.+ මා දැන් මේ දේවල් ගැන සඳහන් කරන්නේ ඒවා ලබාගැනීමේ අදහසින් නොවේ. ඇත්තෙන්ම එසේ ලබාගන්නවාට වඩා මා මිය යනවා නම් හොඳය. මෙයාකාරයෙන් මා බියක් සැකක් නැතුව පවසන ඒ දේ සැබෑවක් නොවෙයි කියා කිසි කෙනෙකුට පැවසිය නොහැක.+

9 සහෝදරයෙනි, අප දැරූ වෙහෙස ඔබට අමතක වී නැති බව අපට නිසැකය. අපගේ වියහියදම්වලින් ඔබෙන් කිසිවෙකුට බරක් දැනෙනවාට අප අකමැති වූ නිසා+ රෑ දවල් වැඩ කරමින්+ අපි ඔබට දෙවිගේ ශුභාරංචිය දේශනා කළෙමු.

10 ඇත්තටම ඔබ සමඟ සිටියදීත් අප ඔබට මඟ පෙන්වූයේ,+ “යමෙකු වැඩ කරන්න අකමැති නම් ඔහු කෑම නොකා සිටිය යුතුයි”+ කියාය.