පොළොව දෙදරා යයි ප්‍රේමය මතු වෙයි
වර්ෂ 2010 ජනවාරි 12වෙනිදා. වෙලාව සවස 4:53යි. එකපාරටම පොළොව යටින් විශාල ශබ්දයක් එක්ක පොළොව දෙදරන්න පටන්ගත්තා. කොන්ක්‍රීට් කණු පුපුරා ගොඩනැඟිලි කඩා වැටුණා. දෙදරුම නැවතෙනවාත් සමඟම හතර වටෙන්ම ඇසුණේ මිනිසුන්ගේ විලාපයයි. හයිටි රටේ අගනුවර වන පෝර්ට් ඕ ප්‍රින්ස් නගරයම ගන දූවිලි වලාකුළකින් වැසී ගියා.
වසර 150කට පසුව හයිටි රටේ ඇති වූ දරුණුතම භූමිකම්පාව එයයි. තත්පර කිහිපයක් ඇතුළත ලොකු කුඩා සියලුම ගොඩනැඟිලි කඩා වැටුණා. මිනිසුන් 2,20,000කට අධික පිරිසක් මිය ගිය අතර 3,00,000ක් පමණ බරපතළ ලෙස තුවාල වුණා.
සමහර අය කම්පනයට පත් වී සිටින අතරේ තවත් අය මිනිස් ජීවිත බේරාගැනීමට දැඩි වෙහෙසක් දැරුවා. විදුලි බලයත් ඇණහිටි නිසා ඔවුන්ට වැඩ කිරීමට සිදු වුණේ ඉටිපන්දම් ආලෝකයෙනුයි.
එකොළොස් හැවිරිදි රැල්ෆෙන්ඩි ජීවත් වුණේ ජාක්මෙල් නගරයේ. කඩා වැටුණු ගොඩනැඟිල්ලක සිර වී සිටි ඔහුව බේරාගැනීමට පැය කිහිපයක් පුරා කණ්ඩායමක් උත්සාහ කළා. නමුත් විටින් විට ඇති වූ සුළු කම්පන නිසා ගොඩනැඟිල්ලේ ඉතිරි කොටස්ද කඩා වැටී ඔවුන්ටත් හානි වෙයි කියා සිතූ ඔවුන් එම උත්සාහය අත්හැරියා.
නමුත් එතැන සිටි යෙහෝවා දෙවිගේ සාක්ෂිකරුවෙක් වූ ෆිලිප් මෙසේ පැවසුවා. “මට නම් බැහැ රැල්ෆෙන්ඩි මැරෙනවා බලන් ඉන්න.” ඔහු තවත් දෙදෙනෙකු සමඟ පුංචි සිදුරකින් ඇතුළට රිංගාගෙන ඒ දරුවා ළඟට ගියා. ඔවුන්ටත් භයක් තිබුණත් රෑ පුරාම දැරූ වෙහෙසේ ප්‍රතිඵලයක් ලෙස පාන්දර 5:00 පමණ වන විට දරුවාව බේරාගැනීමට හැකි වුණා. ඒ සඳහා පැය 12කටත් වඩා ගත වී තිබුණා. නමුත් කනගාටුදායක දේ වුණේ දැරූ සෑම උත්සාහයක්ම සාර්ථක නොවීමයි.
රොජර්ගේ නිවස තිබුණේ ලෙඔගාන් නගරයේයි. එය කඩා වැටුණු අවස්ථාවේදී ඔහු තම වැඩිමහල් පුතා සමඟ ජීවිතය බේරාගත්තත් ඔහුගේ බාල පුතා වූ ක්ලැරන්ස් නම් මිය ගියා. ඉන්පසු එහි සිර වී සිටි ඔහුගේ බිරිඳ වන ක්ලානාව බේරාගැනීමට රොජර් සහ ඔහුගේ මිතුරෙක් දැඩි උත්සාහයක් දරන අතරතුරේදී ඇය මේ විදිහට කෑගැසුවා. “අනේ ඉක්මන් කරන්න! ඉක්මන් කරන්න! මට හුස්ම ගන්න අමාරුයි!” ඇයව බේරාගැනීමට ඔවුන් පැය තුනක් පුරා දැඩි වෙහෙසක් දැරුවා. පසුව ජීවිත ආරක්ෂක කණ්ඩායමක් ඔවුන් සමඟ එකතු වුණත් ඔවුන්ට එළියට ගන්න ලැබුණේ ක්ලානාගේ මළ සිරුරයි.
2වන දිනය, ජනවාරි 13 බදාදා
මොන තරම් විනාශයක් සිදු වී තිබෙනවාද කියා දැකගන්න ලැබුණේ පසු දින උදෑසනයි. පෝර්ට් ඕ ප්‍රින්ස් නගරයෙන් වැඩි හරියක්ම සුන්බුන් බවට පත් වෙලා. විපත ගැන වෙනත් රටවල් දැනගත් විට ඔවුන්ට උපකාර කිරීමට සහන සේවා ආයතන සහ තවත් බොහෝදෙනෙක් ඉදිරිපත් වුණා. හයිටි රටේ ජනගහනය මිලියන නවයක් පමණ වන අතර ඉන් තුනෙන් එකක්ම ජීවත් වන්නේ පෝර්ට් ඕ ප්‍රින්ස් නගරයේයි. එම භූමිකම්පාව කොතරම් දරුණුද කියනවා නම් කිලෝමීටර් 300ක් දුරින් පිහිටි ඩොමිනිකන් ජනරජයේ අයටත් එය දැනුණා. එහි සිටි යෙහෝවා දෙවිගේ සාක්ෂිකරුවන් වහාම හයිටිවල අනතුරට පත් වූ අයට උපකාර කිරීමට පියවර ගත්තා.
හයිටි රටේ බොහෝ ගොඩනැඟිලි සාදා තිබුණේ කුණාටු සහ ගංවතුරට ඔරොත්තු දෙන ආකාරයටයි. ඒ නිසා රික්ට මාපක 7.0ක් වූ මෙම භූමිකම්පාවට ඔරොත්තු දීමට ඒවාට හැකි වුණේ නැහැ. නමුත් 1987දී පෝර්ට් ඕ ප්‍රින්ස් නගරයේ ඉදි කළ යෙහෝවා දෙවිගේ සාක්ෂිකරුවන්ගේ ශාඛා කාර්යාලය සාදා තිබුණේ භූමිකම්පාවන්ට පවා ඔරොත්තු දෙන ආකාරයටයි. ඒ නිසා එයට කිසිදු හානියක් සිදු නොවූ තරම්.
එක රැයකින් මෙම ශාඛා කර්යාලය සහන සේවා මධ්‍යස්ථානයක් බවට පත් වුණා. අවතැන් වූ විශාල පිරිසක් එහි පැමිණි අතර වැඩිදෙනෙක් බරපතළ ලෙස තුවාල වූ අයයි. තවත් තුවාල වූ පිරිස් ඉතිරි වී තිබූ රෝහල් වෙත රැගෙන ගියත් වැඩි කාලයක් ගත වීමට පෙර ඒවාද පිරී ඉතිරී ගියා. ඒ වගේම විදුලිය හා දුරකථන මාර්ග සියල්ලක්ම විසන්ධි වී තිබුණ නිසා ශාඛා කාර්යාලයේ සිදු වන දේවල් ගැන දැන්වීමට එහි නියෝජිතයන්ට දෙවතාවක්ම ඩොමිනිකන් ජනරජයේ දේශ සීමාව දක්වා යෑමට සිදු වුණා.
රෝහල්වල අස්සක් මුල්ලක් නෑරම දකින්න ලැබුණේ වේදනාවෙන් කෑගසන අයයි. ලේ පෙරාගත් තුවාල වී බිම වැතිරී සිටි අය අතර මාලාද සිටියා. කඩා වැටුණු ගොඩනැඟිල්ලක පැය අටක් පමණ සිර වී සිටි ඇයව රෝහල වෙත ගෙනත් තිබුණේ අසල්වාසීන් විසිනුයි. ඇගේ කකුල් දෙකටම දැඩි ලෙස හානි වී තිබුණා. ඩොමිනිකන් ජනරජයෙන් පැමිණි වෛද්‍ය එවාන් ඇයව සෙවීමට උත්සාහ කළා. සාක්ෂිකරුවෙක් වන ඔහු කවදාවත් මාලාව දැක තිබුණේ නැති අතර ඇය සිටින්නේ කුමන රෝහලේද කියාත් ඔහු දැන සිටියේ නැහැ.
මේ වන විට භූමිකම්පාව සිදු වී පැය 24ක් ගත වී තිබුණා. එවාන්, දෙවිට යාච්ඤා කරන අතරේම මාලාගේ නම කියමින් ඇයව සෙව්වා. එය පහසු දෙයක් වුණේ නැහැ. රාත්‍රී අඳුරේ මළ සිරුරු අතර පය තබමින් යන ඔහුට “මම මෙහේ” කියන හඬක් ඇසුණා. එවාන්ව දුටු විට දැඩි ලෙස තුවාල වී වේදනාවෙන් සිටි මාලා සිනාසුණා. එවිට එවාන් “ඔයා හිනාවෙන්නේ ඇයි” කියා ඇගෙන් ඇසුවා. “මට මගේ සහෝදරයෙක් හම්බවුණා. මම දැන් තනි වෙලා නැහැ” කියා ඇය පැවසූ විට එවාන්ගේ ඇස්වලට කඳුළු ආවා.
3වන දිනය, ජනවාරි 14 බ්‍රහස්පතින්දා
එක්සත් ජනපදයේ පිහිටි යෙහෝවා දෙවිගේ සාක්ෂිකරුවන්ගේ ලෝක මූලස්ථානය සමඟ කැනඩාව, ඩොමිනිකන් ජනරජය, ප්‍රංශය, ජර්මනිය, ග්වාඩිලවුප් සහ මාර්ටිනීක් යන රටවල ශාඛා කාර්යාල එකතු වී අවශ්‍ය ද්‍රව්‍යයන්, ප්‍රවාහණ පහසුකම්, මුදල් හා ස්වේච්ඡා සේවකයන් සැපයීමට කටයුතු කළා. සාක්ෂිකරුවන් අතරින් 78දෙනෙකුගෙන් යුත් විශේෂඥ වෛද්‍ය කණ්ඩායමක්ද එහි යෑමට ඉදිරිපත් වුණා. පාන්දර 2:30 පමණ වන විට ආහාර, ජලය, බෙහෙත් වර්ග හා වෙනත් ද්‍රව්‍යයන් ඇතුළු සහනාධාර කිලෝ 6,800කටත් වඩා වැඩි ප්‍රමාණයක් රැගත් මුල්ම ට්‍රක් රථය ඩොමිනිකන් ශාඛා කාර්යාලයේ සිට හයිටි බලා පිටත් වුණා.
එදා උදෑසනම හයිටි රටේ ශාඛා කාර්යාලයට එම සහනාධාර ලැබුණු අතර ඔවුන් වහාම ඒවා සොරුන්ගෙන් ආරක්ෂා කරගැනීමටත් බෙදාහැරීමටත් සැලසුම් කළා. විපතට පත් වූ අයට ඒවා ලබා දීම සඳහා ඒවා ඇසුරුම් කිරීමට බොහෝදෙනෙක් දිවා රෑ නොබලා වෙහෙසුණා. මාස කිහිපයක් ඇතුළත සාක්ෂිකරුවන් මේ ආකාරයට සහනාධාර කිලෝ 4,50,000කට අධික ප්‍රමාණයක් බෙදා දුන්නා. ඒ අතර ආහාර පාර්සල් 4,00,000ක් සූදානම් කිරීමටද ඔවුන් අධික වෙහෙසක් දැරුවා.
4වන දිනය, ජනවාරි 15 සිකුරාදා
දවල් වරුව වන විට තවත් වෛද්‍යවරුන් හා හෙදියන් 19දෙනෙක් පැමිණ වෛද්‍ය සායනයක් පිහිටෙව්වා. ඔවුන්ද යෙහෝවා දෙවිගේ සාක්ෂිකරුවන්. ඔවුන් වැඩි හරියක්ම ප්‍රතිකාර කළේ අනාථ නිවාසයක තුවාල වී සිටි කුඩා දරුවන්ටයි. ඊට අමතරව ඔවුන් එහි සිටි අයට ආහාරද තාවකාලික නිවහන් සකස් කිරීමට අවශ්‍ය ද්‍රව්‍යද සැපයුවා. අනාථ නිවාසයේ භාරකරු පැවසුවේ “අපේ උදව්වට හිටියේ යෙහෝවා දෙවිගේ සාක්ෂිකරුවන් විතරයි. මම ඔවුන්ට හුඟක් ස්තුතිවන්ත වෙනවා” කියායි.
නැති වූ දරුවෙක්
එක් නිවසක් කඩා වැටෙන අවස්ථාවේ එහි වයස අවුරුදු හතක ඉලාන්ඩේ නම් කුඩා දැරියක් සිටියා. ඇය එහි සුන්බුන්වලට යට වුණ නිසා ඇගේ එක් කකුලක් කැඩුණ අතර තවත් බරපතළ තුවාලද සිදු වුණා. ඇගේ පියා වන ජොනී ඉක්මනින්ම ඇයව ඩොමිනිකන් ජනරජයේ රෝහලකට ඇතුළත් කළා. එතැනින් ඇයව සැන්ටො ඩොමින්ගෝ නගරයේ රෝහලකට මාරු කර තිබුණා. පසුව ජොනී තම දියණිය ගැන ඇසීමට රෝහලට ඇමතුවත් ඔහුට දැනගන්න ලැබුණේ ඉලාන්ඩේ එහි නැති බවයි.
දින දෙකක් පුරා ජොනී තම දියණියව සෙව්වත් ඇය ගැන කිසිවක් ඔහුට දැනගන්න ලැබුණේ නැහැ. ඊට හේතුව ඇයව තවත් රෝහලකට මාරු කර යවා තිබීමයි. එම රෝහලේ තනිව ඉලාන්ඩේ අඬඅඬා යෙහෝවා දෙවිට යාච්ඤා කරනවා එහි සේවකයෙක් දුටුවා. (ගීතාවලිය 83:18) “ඔයා යෙහෝවා දෙවිට හුඟක් ආදරෙයි නේද” කියා ඔහු ඇගෙන් ඇසූ විට ඇය “ඔව්” කියා පැවසුවා. එවිට “ඔයා භය වෙන්න එපා. යෙහෝවා දෙවි ඔයාට උදව් කරයි” කියා ඔහු ඇයව සැනසුවා.
ඉලාන්ඩේව සෙවීම සඳහා ජොනී ඩොමිනිකන් ජනරජයේ ශාඛා කාර්යාලයෙන් උපකාරය පැතුවා. ඒ සඳහා සාක්ෂිකරුවෙක් වූ මෙලනි ඉදිරිපත් වුණා. ඉලාන්ඩේව සොයන බව ඇගේ යාච්ඤාව ඇසුණු සේවකයාට ආරංචි වුණා. ඔහු ඉලාන්ඩේව මෙලනිට හඳුන්වා දුන්නා. මෙලනි ඉතා සතුටින් ‘ඔයාගේ දුව හම්බවුණා’ කියා ජොනීට දැනුම් දුන්නා.
වෛද්‍යවරුන් දැරූ වෙහෙස
සාක්ෂිකරුවන්ගේ සායනයට පැමිණි බොහෝ අයට ඉන් පෙර කිසිම වෛද්‍ය ප්‍රතිකාරයක් ලැබී තිබුණේ නැහැ. ඒ නිසා සමහර අයගේ ජීවිත බේරාගැනීමට තිබූ එකම ක්‍රමය වුණේ නරක් වූ තුවාල ඇති අවයව කපා ඉවත් කිරීමයි. නමුත් එය රෝගීන්ටවත් වෛද්‍යවරුන්ටවත් පහසු කාර්යයක් වුණේ නැහැ. ඊට හේතුව නිර්වින්දක ඖෂධ ඇතුළු අනිකුත් වෛද්‍ය පහසුකම් නොතිබීමයි. ඒ ගැන එක් වෛද්‍යවරයෙක් මෙසේ පැවසුවා. “ඒ දවස්වල අහන්න දකින්න ලැබුණ දේවල් මට නිතරම මැවිලා පේනවා. ඇත්තටම දෙවිට ඒ මතකය මකලා දාන්න පුළුවන් නම් කොච්චර හොඳද!”
භුමිකම්පාවෙන් සතියකට පස්සේ හදිසි සැත්කම් කිරීමට අද්දැකීම් තිබෙන වෛද්‍යවරුන් යුරෝපයෙන් පැමිණියා. එමෙන්ම ඔවුන් පැමිණියේ අවශ්‍ය උපකරණද රැගෙනයි. ඔවුන් යෙහෝවා දෙවිගේ සාක්ෂිකරුවන් වූ අතර හදිසි සැත්කම් 53ක්ද තවත් රෝගීන් දහස් ගණනකටද ඔවුන් ප්‍රතිකාර කළා. ඔවුන් ළඟට පැමිණි රෝගීන් අතරින් 23 හැවිරිදි විඩලීන් එක් අයෙක්. භූමිකම්පාවෙන් ඇගේ දකුණු අතේ අස්ථි කුඩු වී තිබූ නිසා එය කපා ඉවත් කිරීමට සිදු වුණා. එසේ කළේ ළඟපාත තිබූ රෝහලකයි. සැත්කමෙන් පසුව ඇගේ නෑදෑයන් ඇයව ගමට රැගෙන ගියා. නමුත් විඩලීන්ගේ තත්වය බරපතළ අතට හැරුණු නිසා ගමේ රෝහලේ කාර්යය මණ්ඩලය සිතුවේ ඇය මිය යයි කියායි. ඒ නිසා ඇය ගැන තිබූ බලාපොරොත්තු අත්හැරියා.
ඇගේ තත්වය දැනගත් විට සාක්ෂිකරුවන්ගේ වෛද්‍යවරුන් කිහිපදෙනෙක් පෝර්ට් ඕ ප්‍රින්ස් නගරයේ සිට ඇගේ ගම වෙත ගියේ විඩලීන්ට ප්‍රතිකාර කර නැවත වෛද්‍ය සායනය වෙත ගෙන ඒමටයි. ඒ ගමනට පැය හතක් පමණ ගත වුණා. විඩලීන්ව රැගෙන යෑම සඳහා සාක්ෂිකරුවන් පැමිණි බව රෝහලේ සිටි අනිකුත් රෝගීන් දුටු විට ඔවුන් බොහෝ සේ සතුටු වුණා. ලැබුණු ප්‍රතිකාර මෙන්ම පවුලේ අයගේ සහ සෙසු සාක්ෂිකරුවන්ගේ උපකාරය නිසා ඇගේ තත්වය හොඳ අතට හැරෙමින් පවතිනවා.
සමහර රෝගීන්ට දිගු කාලීනව ප්‍රතිකාර අවශ්‍ය වූ නිසා ඩොමිනිකන් ජනරජයේ සිටි සාක්ෂිකරුවන් ඒ සඳහා නිවෙස් කුලියට ගත්තා. එම රෝගීන්ට උපකාර කිරීමට සාක්ෂිකරුවන් අතරින් වෛද්‍යවරුන්, හෙදියන්, භෞත චිකිත්සකයන් සහ තවත් අයද ස්වේච්ඡාවෙන් ඉදිරිපත් වුණා. ඔවුන් එම කාර්යයේ නියැලුණේ ඉතා සතුටිනුයි.
ආදරය සහ කරුණාව
භූමිකම්පාව සිදු වූ ප්‍රදේශයේ යෙහෝවා දෙවිගේ සාක්ෂිකරුවන්ගේ නමස්කාර මධ්‍යස්ථාන 56ක් තිබුණත් සැලකිය යුතු ප්‍රමාණයේ හානි සිදු වුණේ ඉන් හයකට පමණයි. අවතැන් වූ සාක්ෂිකරුවන් බොහෝදෙනෙක් ඉතිරි වී තිබූ නමස්කාර මධ්‍යස්ථානවලත් වෙනත් ස්ථානවලත් නවාතැන් ගත්තා. විශාල ආගමික රැස්වීම් සංවිධානය කිරීමටත් එකට වැඩ කිරීමේ පුරුද්දත් සාක්ෂිකරුවන්ට තිබෙන නිසා ඔවුන්ට පිළිවෙළකට දේවල් කිරීමත් සාමයෙන් සිටීමත් එතරම් අපහසු නැහැ.
එහි සිදු වූ දේවල් ගැන සාක්ෂිකරුවන්ගේ සභාවක වගකීම් දරන කෙනෙක් මෙසේ පැවසුවා. “කලින් කළා වගේම අපි දිගටම රැස්වීම් පැවැත්වුවා. ඒක අපි හැමෝටම ලොකු ශක්තියක්.” සාක්ෂිකරුවෙක් නොවන පුද්ගලයෙක් සාක්ෂිකරුවන් ගැන මෙවැනි දෙයක් පැවසුවා. “ඔයාලා වෙනදා වගේම අනික් අයට බයිබලය ගැන කියලා දෙන්න යනවා දකින එක මට ලොකු සහනයක්. එතකොට මට හිතෙන්නේ හැම දෙයක්ම සාමාන්‍ය තත්වයක තියෙනවා කියලයි.”
එක් සාක්ෂිකරුවෙක් ඔහුගේ අද්දැකීම මෙසේ විස්තර කළා. “හැමෝම වගේ හිතුවේ සිදු වුණ විපත දේවශාපයක් කියලයි. ඒ නිසා මේක දේවශාපයක් නෙවෙයි, ස්වාභාවික විපතක් කියලා අපි ඔවුන්ට පැහැදිලි කළා. දෙවි කවදාවත් හොඳ අයවයි නරක අයවයි එකට විනාශ කරලා ඔවුන්ට දඬුවම් කරන්නේ නැහැ කියලත් අපි ඒ අයට බයිබලයෙන්ම පැහැදිලි කළා. ඒ වගේම යේසුස් කිව්ව විදිහට මේ කාලයේදී භූමිකම්පාවන් සිදු වෙනවා කියලත් මිය ගිය අයව අනාගතයේදී යේසුස් නැවත නැඟිටුවනවා කියලත් සියලුම දුක් වේදනාවලට අවසානයක් ගෙනෙනවා කියලත් බයිබලයෙන්ම පෙන්නුවා. ඇත්තටම මේ පණිවිඩය දැනගත්ත හුඟක් අය ඒ ගැන සතුටු වුණා.”a—උත්පත්ති 18:25; ලූක් 21:11.
ජෝන් එම්මානුවෙල් වෛද්‍යවරයෙක් වගේම යෙහෝවා දෙවිගේ සාක්ෂිකරුවෙක්. ඔහු පැවසූ දෙය බලන්න. “භූමිකම්පාවකට පස්සේ හුඟක් ලෙඩ රෝග පැතිරෙන්න ඉඩ තියෙනවා. ඊට හේතුව කඳවුරුවල අවශ්‍ය පහසුකම් නැති වීම සහ අධික සෙනඟක් සිටීමයි. ඊට අමතරව හුඟක් අය පුදුම මානසික පීඩනයකින් ඉන්නේ. ඒක හඳුනාගෙන ඊට ප්‍රතිකාර කරන එක පහසු දෙයක් නෙවෙයි.”
විපත සිදු වී සති කිහිපයකට පසුව එක් සාක්ෂිකරුවෙක් සායනයට පැමිණියා. තමාට නින්ද නොයන බවත් දිගටම තද හිසේ කැක්කුමක් ඇති බවත් ඔහු පැවසුවා. එවිට එහි සිටි හෙදිය ඔහුගෙන් මෙසේ ඇසුවා. “ඔයාගේ ඔළුවට මොකක් හරි වැටුණද?” ඔහු දුක තද කරගෙන මෙසේ පැවසුවා. “නැහැ. හැබැයි මගේ බිරිඳ නැති වුණා. අපි බැඳලා අවුරුදු 17ක් වෙනවා. ඒත් යේසුස් කිව්වනේ මේ වගේ දේවල් සිද්ධ වෙනවා කියලා.”
ඔහුට අවශ්‍ය වන්නේ ඖෂධ වෙනුවට ඔහුගේ හැඟීම් පිට කිරීම බව තේරුම්ගත් හෙදිය ඔහුට මෙසේ පැවසුවා. “මටත් හරිම දුකයි. මට තේරෙනවා ඔයාත් ඉන්නේ හුඟක් දුකෙන් කියලා. ඒත් ඒ දුක තද කරගෙන ඉන්න එපා. අඬන එක වැරදි නැහැ. ලාසරුස් මැරුණ වෙලාවේ යේසුස් පවා ඇඬුවා.” හෙදිය ඒ ටික කියනවාත් එක්කම ඔහු අඬන්න පටන්ගත්තා.
භූමිකම්පාව සිදු වූ ප්‍රදේශයේ සාක්ෂිකරුවන් 10,000කට අධික පිරිසක් සිටි අතර ඉන් 154දෙනෙක් මිය ගියා. පෝර්ට් ඕ ප්‍රින්ස් නගරයේ සෑම 100දෙනෙකුගෙන් අනූදෙදෙනෙකුගේම පවුලේ කෙනෙක් හෝ ඊට වඩා වැඩිදෙනෙක් මිය ගොස් ඇති බව සංඛ්‍යා ලේඛන පෙන්නුම් කරනවා. දුකෙන් පෙළෙන මේ අයට උපකාර කිරීම සඳහා යෙහෝවා දෙවිගේ සාක්ෂිකරුවන් ඔවුන්ගේ නිවෙස්වලට ගොස් ඔවුන්ව සැනසෙවූ අතර ඔවුන්ගේ දුකද බෙදාගත්තා. ඒ වගේම සාක්ෂිකරුවන්ගේ පවුල්වල අයත් මිය ගොස් සිටි නිසා ඔවුන්ට නැවත නැඟිටීමේ බලාපොරොත්තුව තිබුණත් ඔවුන්වත් සනසන්න සහ දිරිගන්වන්න අවශ්‍ය වුණා.
අදට සහ හෙටට මුහුණ දීම
හයිටි රටේ සිටින සාක්ෂිකරුවන්ට මේ සියල්ලට මුහුණ දීමට අවශ්‍ය වූ ගුණාංගයක් ගැන බයිබලයේ මෙසේ පවසනවා. “දිගටම පවතින්නේ විශ්වාසය, බලාපොරොත්තුව හා ප්‍රේමයයි. නමුත් ඒවායින් උතුම්ම එක වන්නේ ප්‍රේමයයි.” (1 කොරින්ති 13:13) සාක්ෂිකරුවන්ට තමාගේ දුක දරාගෙන සෙසු සාක්ෂිකරුවන්ටත් අන් අයටත් උපකාර කිරීමට හැකි වුණේ ඔවුන් තුළ තිබූ ප්‍රේමය නිසයි. ඒ වගේම හයිටි රටට සහනාධාර එවීමට ලොව පුරා සිටින සාක්ෂිකරුවන් පෙලඹුණෙත් එම ප්‍රේමය නිසයි. ජර්මනියෙන් පැමිණි සාක්ෂිකාරියක් වන වෛද්‍ය පෙට්‍රා මෙසේ පැවසුවා. “සහෝදරයන් අතර කොයි තරම් ප්‍රේමයක් තියෙනවාද කියලා මම දැක්කේ මෙහේදි තමයි. සමහර අවස්ථාවලදී ඒ ප්‍රේමය දැකලා මගේ ඇස්වලට කඳුළු ආවා.”
හයිටි රටේ සිදු වූ මෙම භූමිකම්පාව ගැන එක් පුවත්පතක සඳහන් වුණේ මෙයයි. “රටක සිදු වී ඇති දරුණුතම ස්වාභාවික විපත මෙයයි.” (The Wall Street Journal) නමුත් එම සිදු වීමෙන් පසුව ලොව පුරා තවත් දරුණු විපත් සිදු වී තිබෙනවා. දැන් ඇති වන ප්‍රශ්නය වන්නේ ‘මේවා අවසන් වන්නේ කවදාද’ යන්නයි. ඊට බයිබලයේ දෙන පිළිතුර මෙයයි. “දෙවි ඔවුන්ගේ ඇස්වලින් සියලු කඳුළු පිස දමන්නේය. මරණයද තවත් නොවන්නේය. වැලපීමද හැඬීමද වේදනාවද තවත් නොවන්නේය. මන්ද කලින් සිදු වූ දේවල් පහව ගොස් ඇත.” හයිටි රටේ මෙන්ම ලොව පුරා සිටින යෙහෝවා දෙවිගේ සාක්ෂිකරුවන් එම පොරොන්දුව ඉතා ළඟදීම ඉටු වන බව තදින්ම විශ්වාස කරනවා.—එළිදරව් 21:4.
[පාදසටහන]
a යෙහෝවා දෙවිගේ සාක්ෂිකරුවන් විසින් ප්‍රකාශිත බයිබලයේ සඳහන් ඉගැන්වීම් නිවැරදිව තේරුම්ගනිමු නමැති පොතේ “දෙවි දුක් වේදනාවලට ඉඩහරින්නේ ඇයි?” යන 11වන පරිච්ඡේදය බලන්න.
[15වන පිටුවේ වාක්‍ය කණ්ඩය]
“මට නම් බැහැ රැල්ෆෙන්ඩි මැරෙනවා බලන් ඉන්න”
[19වන පිටුවේ වාක්‍ය කණ්ඩය]
“ඔයාලා වෙනදා වගේම අනික් අයට බයිබලය ගැන කියලා දෙන්න යනවා දකින එක මට ලොකු සහනයක්”
[17වන පිටුවේ කොටුව⁄පින්තූර]
අවතැන්වූවන්ට නිවාස
භූමිකම්පාව සිදු වී මාසයක් ඇතුළත අවතැන්වූවන් සඳහා තාවකාලික නිවාස ඉදි කිරීමට සාක්ෂිකරුවන් අතර සිටින සිවිල් ඉන්ජිනේරුවන් පැමිණියා. එමෙන්ම ඉතිරි වී තිබූ නිවාස නැවත පදිංචියට සුදුසු තත්වයක තිබෙනවාද කියාත් ඔවුන් පරීක්ෂා කළා.
භූමිකම්පාව සිදු වී සති තුනක් ඇතුළත සාක්ෂිකරුවන් අතර සිටින ජාත්‍යන්තර ස්වේච්ඡා සේවකයන් හා හයිටි රටේ සාක්ෂිකරුවන් එකතු වී තාවකාලික නිවාස ඉදි කිරීම ආරම්භ කළා. සාක්ෂිකරුවෙක් වන ජෝන් මෙසේ පැවසුවා. “ජාත්‍යන්තර සහන සේවා සංවිධාන ඉදි කරන තාවකාලික නිවාස සැලකිල්ලට අරන් අපිත් පහසුවෙන් සහ අඩු වියදමකින් ඉදි කළ හැකි නිවාස හදලා දුන්නා. මේ නිවාස හදලා තියෙන්නේ සැහැල්ලු අමුද්‍රව්‍ය යොදාගෙනයි. ඒ නිසා විශාල භූමිකම්පාවකට පස්සේ සිදු වන අතුරු කම්පනවලදී මේවා කඩාගෙන වැටුණත් මිනිසුන්ට බරපතළ හානි වෙන්නේ නැහැ.”
මාස කිහිපයක් ඇතුළතදී ඔවුන් නිවාස 1,500ක් ඉදි කර අවසන් කළා. මෙසේ සාක්ෂිකරුවන් ඉක්මනින් ක්‍රියා කිරීම බොහෝ අයගේ පැසසුමට ලක් වූ අතර එක් රේගු නිලධාරියෙක් මෙසේ පැවසුවා. “අවතැන් වුණ අයට උපකාර කරන්න ඉස්සෙල්ලාම ආවේ යෙහෝවා දෙවිගේ සාක්ෂිකරුවන්. ඒ අය උදව් කරනවා කියලා කියනවා විතරක් නෙවෙයි, ඒක ඇත්තටම කරනවා.”
[14වන පිටුවේ සිතියම]
(මුද්‍රිත පිටපත බලන්න)
හයිටි
පෝර්ට් ඕ ප්‍රින්ස්
ලෙඔගාන්
අපිකේන්ද්‍රය
ජාක්මෙල්
ඩොමිනිකන් ජනරජය
[16වන පිටුවේ පින්තූරය]
මාලා
[16වන පිටුවේ පින්තූරය]
ඉලාන්ඩේ
[16වන පිටුවේ පින්තූරය]
විඩලීන්
[18වන පිටුවේ පින්තූරය]
හයිටිවල සිටින සාක්ෂිකරුවන්, අවතැන් වූ අයට සහනයක් දීම පිණිස පිටත්ව යන ආකාරය
[18වන පිටුවේ පින්තූරය]
සාක්ෂිකරුවන් විසින් පිහිටෙවූ වෛද්‍ය සායනය