මිදිවතු ගැන නිදර්ශන දෙකක්

යේසුස් දේවමාලිගාවේ ඉද්දී නායක පූජකයන් සහ ජනතාව අතර හිටිය වැඩිමහල්ලන් ඔහුට තියෙන අධිකාරිය ගැන ප්‍රශ්න කළාම ඔහුත් ඔවුන්ගෙන් ප්‍රශ්නයක් ඇහුවා. ඒ නිසා ඔවුන්ට කටඋත්තරත් නැතුව ගියා. ඔවුන් මොන වගේ අයද කියලා පැහැදිලි කරන්න යේසුස් දැන් මේ නිදර්ශනය කියනවා.

“එක්තරා මිනිසෙකුට දරුවන් දෙදෙනෙක් සිටියා. ඔහු පළමුවෙනි පුතා ළඟට ගොස්, ‘පුතාට පුළුවන්ද අද ගිහින් මිදිවත්තේ වැඩ කරන්න’ කියා ඇසුවා. එවිට ඔහු, ‘පියාණෙනි, මම යන්නම්’ කියා කිව්වත් ඔහු ගියේ නැහැ. ඉන්පසු එම මිනිසා දෙවෙනි පුතා ළඟට ගොස් ඒ දේම ඇසුවා. ඔහු, ‘මට යන්න බැහැ’ කියා පැවසුවත් පසුව ඔහු තමන් කී දේ ගැන කනගාටු වී මිදිවත්තේ වැඩට ගියා. ඒ දෙදෙනා අතරින් තම පියාගේ කැමැත්ත කළේ කවුද?” (මතෙව් 21:28-31) අන්තිමේදී දෙවෙනි පුතා තමයි තාත්තාගේ කැමැත්ත කළේ.

යේසුස් ඔහුට විරුද්ධ අයට දැන් කියන්නේ ‘බදු එකතු කරන්නන් සහ ගණිකාවන් ඔබට පළමුවෙන් දෙවිගේ රාජ්‍යයට ඇතුල් වෙනවා’ කියලයි. ඔව්, ඒ අය මුලින් දෙවිට සේවය කළේ නැහැ. ඒත් දෙවෙනි පුතා වගේ ඔවුන් වැරදි ගැන පසුතැවිලා දෙවිට සේවය කරනවා. හැබැයි පළවෙනි පුතා වගේ හැසිරෙන ආගමික නායකයන් දෙවිට සේවය කරනවා කියලා කිව්වත් එහෙම කරන්නේ නැහැ. ඊළඟට යේසුස් මෙහෙම කියනවා. “යොහන් [බව්තීස්ත] ඔබට ධර්මිෂ්ඨ මාර්ගය පෙන්වමින් ඔබ වෙතට ආවත් ඔබ ඔහුව විශ්වාස කළේ නැහැ. එනමුත් බදු එකතු කරන්නන් සහ ගණිකාවන් ඔහුව විශ්වාස කළා. ඒ සියල්ල දුටුවත් ඔබ කළ දේ ගැන පසුතැවිලි වී ඔබ ඔහුව විශ්වාස කළේ නැහැ.”—මතෙව් 21:31, 32.

ඒ ආගමික නායකයන්ගේ දුෂ්ටකම පැහැදිලි කරන්න යේසුස් දැන් මේ නිදර්ශනය කියනවා. “මිදිවත්තක් වැවූ එක්තරා මිනිසෙක් සිටියා. ඔහු එය වටා වැටක් බැඳ, මිදි පෑගීම සඳහා වළක් හාරා, ටැඹක් ඉදි කර එය වැවිලිකරුවන් පිරිසකට බද්දට දී පිටරට ගියා. පලදාව නෙළන කාලය පැමිණි විට මිදිවත්තේ පලදාවෙන් යමක් ලබාගැනීමට ඔහු ඒ වැවිලිකරුවන් වෙතට ඔහුගේ දාසයෙකුව යැව්වා. නමුත් ඔවුන් ඔහුව අල්ලාගෙන ඔහුට තැළුවා. ඔහු එතැනින් පිටත් වූයේ හිස් අතින්. පසුව ඔහු තවත් දාසයෙකුව ඔවුන් වෙතට යැව්වා. ඔවුන් මේ දාසයාගෙත් හිසට පහර දී ඔහුට නින්දා කළා. ඔහු තවත් දාසයෙකුව යැවූ විට ඔවුන් ඔහුව මරණයට පත් කළා. ඉන්පසුව ඔහු දාසයන් බොහෝදෙනෙකුව යැව්වා. ඔවුන්ගෙන් සමහරදෙනෙකුටද ඔවුන් තැළුවා. තවත් සමහරෙකුව මරා දැම්මා.”—මාක් 12:1-5.

යේසුස්ට සවන් දෙන අය ඒ නිදර්ශනය තේරුම්ගනියිද? සමහරවිට යෙසායා කියපු මේ දේ ඔවුන්ට මතක ඇති. “මේ මිදිවත්තේ අයිතිකරු ස්වර්ගයේ සේනාවල අධිපති වූ යෙහෝවා දෙවි වන මමය. මිදිවත්තෙන් සංකේතවත් කරන්නේ ඊශ්‍රායෙල් ජාතියවයි. මා ප්‍රිය කළ මිදිවැල නම් යූදා ගෝත්‍රයයි. ඔවුන් යුක්තිය ඉටු කරයි කියා මා බලාපොරොත්තු වූ නමුත් ඔවුහු නීතියට ගරු නොකළෝය.” (යෙසායා 5:7) යේසුස් කියපු නිදර්ශනයෙත් මිදිවත්තේ අයිතිකරුගෙන් නියෝජනය වෙන්නේ යෙහෝවා දෙවිව. වැටකින් ආරක්ෂා වෙලා තියෙන මිදිවත්තෙන් නියෝජනය වෙන්නේ දෙවිගේ නීතියෙන් ආරක්ෂාව ලබන ඊශ්‍රායෙල් සෙනඟව. ඔවුන්ට මඟ පෙන්වන්නත් හොඳින් පල දරන්න උදව් කරන්නත් යෙහෝවා දෙවියන් ඔවුන් වෙතට අනාගතවක්තෘවරුන්ව යැව්වා.

ඒත් “වැවිලිකරුවන්” ඔවුන් වෙතට එවපු “දාසයන්ව” මරලා දැම්මා. යේසුස් තවදුරටත් මෙහෙම කියනවා. ‘අවසානයේදී ඔවුන් වෙත යැවීමට ඔහුට ඉතුරුව සිටියේ එක් කෙනෙක් පමණයි. ඒ ඔහුගේ ප්‍රේමණීය පුත්‍රයායි. “ඔවුන් මාගේ පුත්‍රයාට ගරු කරයි” කියා සිතාගෙන ඔහු ඔහුවත් ඔවුන් වෙතට යැව්වා. එවිට ඒ වැවිලිකරුවන් තම තමන් අතරේ කතා කරගනිමින්, “මොහු තමයි උරුමක්කාරයා. එන්න, අපි මොහුව මරා දමමු. එතකොට ඔහුගේ උරුමය අයිති වන්නේ අපටයි” කියා පැවසුවා. එමනිසා ඔවුන් ඔහුව අල්ලාගෙන මරා දැමුවා.’—මාක් 12:6-8.

“මිදිවත්තේ අයිතිකරු පැමිණි විට ඔහු ඒ වැවිලිකරුවන්ට කුමක් කරයිද” කියලා යේසුස් අහද්දී ආගමික නායකයන් මෙහෙම කියනවා. “ඔවුන් නපුරු නිසා ඔහු ඔවුන් පිට දරුණු විනාශයක් ගෙනැවිත් නියම කාලයේදී තමන්ට පලදාව ලබා දෙන වෙනත් වැවිලිකරුවන්ට ඒ මිදිවත්ත බද්දට දෙයි.”—මාක් 12:9; මතෙව් 21:41.

යෙහෝවා දෙවිගේ “මිදිවත්තේ” “වැවිලිකරුවන්” වන ඔවුන් නොදැනුවත්වම කිව්වේ ඔවුන්ට මුහුණ දෙන්න වෙන විනිශ්චය ගැනයි. ඔවුන් නිපදවයි කියලා යෙහෝවා දෙවියන් බලාපොරොත්තු වෙන පල අතරට තම පුත්‍රයා වන මෙසියස් ගැන විශ්වාසය තියන එකත් ඇතුළත්. ආගමික නායකයන් දිහා බලන යේසුස් ඔවුන්ට මෙහෙම කියනවා. “මේ දේ ඔබ ශුද්ධ ලියවිල්ලෙන් කවදාවත් කියවා නැද්ද? එනම්, ‘ඉදි කරන්නන් ඉවත දැමූ ඒ ගල ප්‍රධාන ගල වී ඇත. එය යෙහෝවා දෙවි විසින්ම කළ මහත් ක්‍රියාවක්ය. අපේ ඇස්වලට එය අදහාගත නොහැකි තරම්ය.’” (මාක් 12:10, 11) කාරණය පැහැදිලි කරමින් යේසුස් දැන් කියන්නේ ‘දෙවිගේ රාජ්‍යය ඔබෙන් ගෙන රාජ්‍යය වෙනුවෙන් පල උපදවන වෙනත් ජාතියකට එය දෙනු ලබනවා’ කියලයි.—මතෙව් 21:43.

නීතිය පිටපත් කරන්නන් සහ නායක පූජකයන් තේරුම්ගන්නවා යේසුස් “එම උපමාව කිව්වේ තමන් ගැන” කියලා. (ලූක් 20:19) ඒ නිසා ඒ වෙලාවේම “උරුමක්කාරයා” වන ඔහුව මරා දමන්න ඔවුන්ට උවමනා වෙනවා. ඒත් යේසුස්ව අනාගතවක්තෘවරයෙක් විදිහට සලකන සෙනඟට තියෙන බය නිසා ඒ වෙලාවේ ඔවුන් යේසුස්ව මරා දමන්න උත්සාහ කරන්නේ නැහැ.