මරණය ගෙනදීමට පුහුණුව ලද මම, ජීවිතය ඉදිරිපත් කරමි
“ත්‍රස්තවාදීහු උතුරු ඉශ්‍රායෙලයේ නිවසක ප්‍රාණ ඇපකරුවන් රඳවා සිටී”
ඉශ්‍රායෙල් හමුදාවෙන් සති අන්ත නිවාඩුවක් ගෙන ගලීල මුහුද අසල මා නැවතී සිටියදී ගුවන් විදුලියෙන් එම ප්‍රවෘත්තිය අසන්ට ලැබුණා. එම වචනවලින් අදහස් කළ දේ මා හොඳින් දැන සිටියා. ත්‍රස්තවාදය සමඟ කටයුතු කිරීමට වෘත්තීය පුහුණුවක් ලද විශේෂ ඒකකයක මා හමුදා නිලධරයෙකුව සිටියා. කඩා වැදී, ත්‍රස්තවාදීන්ව මරා, ප්‍රාණ ඇපකරුවන්ව නිදහස් කරන අය අතර මාත් සිටින්න අවශ්‍ය බවද මා දැන සිටියා. පසු නොබැස මම මගේ රථයට නැග, සිද්ධිය සිදුවූ තැනට හැකි තරම් වේගයෙන් රිය පැදෙව්වා.
සැමවිටම ප්‍රථමයෙන්ම ඇතුල්වන්නේ ඉශ්‍රායෙල් හමුදාව වන බැවින්, ත්‍රස්තවාදීන්ට මුහුණ දෙන ප්‍රථම අය අතර මාත් සිටිය යුතු බව මා දැන සිටියා, නමුත් මරණයට පත්වෙයි, නැත්නම් තුවාලවෙයි යන සිතුවිල්ල මාව පසුබැසීමට සැලැස්සුවේ නෑ. මා එහි පැමිණියේ මගේ මිතුරන් ත්‍රස්තවාදීන් පස් දෙනාව මරා, ප්‍රාණ ඇපකරුවන් නිදහස් කිරීමේ රාජකාරිය කළායින් විනාඩි ස්වල්පයකට පසුවයි. එම ප්‍රහාරයට හවුල් වීමට නොහැකිවීම ගැන මා ඉතා බලාපොරොත්තු සුන් තත්ත්වයකට පත්වී සිටියා.
මට එලෙස හැඟුණේ මන්ද? මන්ද තද දේශානුරාගියෙකුව සිටි මට මගේ රට වෙනුවෙන් ඇති මගේ ප්‍රේමය ඔප්පු කරන්න වුවමනා වුණ නිසායි. එහෙත් ත්‍රස්තවාදීන් විනාශ කිරීමේ ඒකකයට මා ඇතුළු වුණේ කෙසේද?
ඉශ්‍රායෙලයේ ටයිබීරියස්හි 1958දී ඉපදුණ මා හැදී වැඩුණේ තද දේශානුරාගයෙන් පිරි නිවසකයි. මගේ රට හැමවිටම හරි යයි මා විශ්වාස කළා. එනිසා 1977දී මා හමුදාවට එකතු වූ විට, ඉශ්‍රායෙල් යුද හමුදාවේ වඩාත්ම දක්ෂ වෘත්තීය සටන් ඒකකයේ සේවය කිරීමට මා ස්වේච්ඡාවෙන් ඉදිරිපත් වුණා. එතරම් අසීරු පුහුණු පාඨ මාලාව ඇරඹීමට අවසර ලබන්නේ ඉල්ලුම්කරුවන්ගෙන් සුළු සංඛ්‍යාවක් පමණි. මේ අයගෙන් සියලු දෙනාම අවසන් වන තුරු නොසිටී. නිලධාරීන් වීමට තෝරාගන්නේ දෙදෙනෙකු තුන්දෙනෙකු පමණයි. මා ඔවුන්ගෙන් එක් කෙනෙක් වුණා.
මගේ සාර්ථකත්වය ඇත්තෙන්ම මගේ රට උදෙසා මගේ ප්‍රේමයේ පිළිබිඹු වීමක්. මා ගැනම ආඩම්බර වීමට මට හොඳ හේතුවක් තිබුණා. කොහොම වුණත් පාරේ සිටින සාමාන්‍ය පුද්ගලයෙකුට දක්නට නොලැබෙන, චිත්‍රපටවල පවා දක්නට නොලැබෙන දේවල් කරන විශේෂ සටන් ඒකකයක, මා නිලධරයෙකු වී සිටියා. කෙසේවුවත්, ජීවිතයට මීට වඩා යමක් තිබිය යුතු යයි මට වැටහෙන්න පටන් ගන්නා තුරුම සාර්ථකත්වය, ප්‍රසිද්ධිය සහ රහසිගතභාවය සමඟ ආත්මික හිස්කමක් වැඩි වර්ධනය වුණා. එබැවින් ඉතා අසීරු වසර හතරකට වඩා ගත වුණාට පසුව, මා ලෝකය දැකගැනීමට යෑම සඳහා යුද හමුදාවෙන් ඉවත් වුණා.
මා ඉශ්‍රායෙලය හැර යෑමට හේතුව
තායිලන්තයේදී මට කුන්ලායාව මුණගැසුණු පසු, ලොව වටා මගේ ගමන් නිමා වුණා, මගේ බිරිඳ බවට පත්වීමට සිටි ඇය එකල බැංකොක් විශ්වවිද්‍යාලයේ චිත්‍රකලාව හදාරමින් සිටියා. අප දෙදෙනාගෙන් එක්කෙනෙකු තුළවත් විවාහ වීමට අදහසක් තිබුණේ නැති නමුත්, අප හිතුවාටත් වඩා අපේ ප්‍රේමය බලවත් වී තිබුණා. ඒ නිසා කුන්ලායා ඇගේ අධ්‍යාපනය නැවැත්වුවා, මම මගේ ගමන අවසන් කළා, අපි දෙදෙනා අපේ ජීවිත හවුලේ බෙදාගැනීමට තීරණය කළා. කොතැනකද? සැබවින්ම, ඉශ්‍රායෙලයේ. “මගේ රට රැකගැනීම සඳහා උපකාර කිරීම මා කළ යුතුමයි,” කියා මා ඇයට කිව්වා.
ඉශ්‍රායෙලයේදී යුදෙව් මිනිසෙකුට විවාහ වෙන්න පුළුවන් වන්නේ යුදෙව්වෙකු සමඟ පමණයි; එවකට බෞද්ධයෙකුව සිටි කුන්ලායාට යුදෙව් ආගමට හැරෙන්ට සිදුවන බව මා හොඳින් දැන සිටියා. ඇයද එසේ කිරීමට සතුටෙන් සිටියා. නමුත් එවැනි හැරවීමක් කිරීම සඳහා වගකිව යුතු ආගමික යුදෙව්වන්ට ඇයව වුවමනා වුණේ නෑ. උපකාරය පතා අප ගිය සෑම තැනකින්ම අපට ලැබුණේ එම නිෂේධාත්මක ප්‍රතිචාරයමයි: “ඔබ වගේ කෙනෙක්, අන්‍යජාතිකයෙකු වන මේ තැනැත්තිය සමඟ විවාහ නොවී කදිම යුදෙව් භක්තික ගැහැනු ළමයෙක් සොයාගත යුතුයි.” කුන්ලායා අන්‍ය භක්තික තැනැත්තියක් වූවා පමණක් නොව නමුත් ඇය වෙනස් ජාතියක තැනැත්තියකවද සිටියා.
මාස හයක් වෑයම් කළ පසු, රබ්බිවරුන් තුන්දෙනෙකු ඉදිරියේ සම්මුඛ පරීක්ෂණයට සිටීමට යන්තම් අපව ආගමික උසාවියට කැඳෙව්වා. කුන්ලායාව යුදෙව් ආගමට හරවගන්නවාද නැද්ද කියා තීරණය කරන්ට තිබුණේ ඔවුන්ටයි. අන්‍යජාතික තැනැත්තියක හා විවාහ වෙන්න යෑම ගැන එහිදී මට තරවටු කළා. ඇය ගෙදර යවන්න යයි ඔවුන් මට පැවසුවා. “ඇයව ඔබේ දාසිය ලෙස තබානොගන්නේ ඇයි!” යයි එක රබ්බි කෙනෙක් යෝජනා කළා. ඔවුන් අපේ ඉල්ලීම ප්‍රතික්ෂේප කළා.
මට තවත් ඉවසගෙන ඉන්න පුළුවන්කමක් තිබුණේ නෑ. ඔවුන් කථා කරන අතරේදීම, මම කුන්ලායාව ඇගේ අතින් අල්ලාගෙන, අවසර දුන්නත් කුන්ලායා කවදාවත් යුදෙව්වෙක් වෙන්නෙත් නෑ, මට යුදෙව්වෙක් වී ඉන්න ඕනෙත් නෑයි කියමින් උසාවියෙන් පිට වුණා. ‘මිනිසුන්ට මේ වගේ සලකන ආගමක් කොහොමටත් වැඩක් නෑ!’ යයි මම සිතාගත්තා. මම මගේ තීරණය අරගෙන තිබුණ නිසා, අපව වෙන් කිරීමට විශේෂ ප්‍රයත්න දරනු ලැබුවා. මේ සියල්ල තුළට මගේ දයාබර දෙමව්පියන්ව පවා ඇදගනු ලැබුවේ බලවත් ආගමික හැඟීම් මගින් හා එකිනෙකාගෙන් වෙන්වීමට අප මත ගෙනා පීඩනය මගින්ය.
මේ අතරතුරේදී ලෙබනනයේ ඉශ්‍රායෙල් හමුදා හා පලස්තීන ගරිල්ලා භටයන් අතර යුද්ධය ඇරඹී තිබුණා. සටනට හවුල් වීමට මා කැඳවා, මගේ රට වෙනුවෙන් මගේ ජීවිතය පරදුවට තබා සතුරා ප්‍රදේශවල සටන් කරන විට කුන්ලායාගේ පිටරට ගමන් බලපත්‍රය අවලංගු කර රටින් පිටවීමට ඇයට පවසා තිබුණා. මේ සියල්ල අපව වෙන් කිරීමට දැරූ වෑයම් වුණා. සිදුවෙලා තියෙන්නේ කුමක්දැයි මට වැටහුණු මොහොතේම මගේ රට වෙනුවෙන් තිබුණු මගේ ප්‍රේමය නැති වී ගියා. දේශානුරාගය කියන්නේ කුමක්දැයි පළමු වතාවට මට වැටහෙන්න පටන් ගත්තා. මගේ රට වෙනුවෙන් දිවි පුදන්න වුණත් සූදානම්ව සිටි මට, ඒ වන විට මා ප්‍රේම කරන ස්ත්‍රිය සමඟ විවාහ වීමට පවා අවසරයක් තිබුණේ නෑ! මට බෙහෙවින් චිත්ත වේදනාවක්ද, ද්‍රෝහිකමක් කර තිබෙන බවද දැනුණා. මා ගැන කල්පනා කර බලද්දී, කුන්ලායාට යන්න කීම මට යන්න කියනවා හා සමාන දෙයක් වුණා. මේ නිසා, එම කාරණා සම්බන්ධයෙන් ජයගැනීමට සටන් කිරීම, ඉශ්‍රායෙලයේ ජීවත්වීමට ඇති මගේ අයිතිවාසිකම වෙනුවෙන් සටන් කිරීමකි, මා කිරීමට අකමැත්තෙන් සිටි දෙයකි එය.
අපට කරන්න තිබුණේ එක දෙයයි, එනම් වෙන රටකට ගොස් විවාහ වී, යළි ඉශ්‍රායෙලය වෙත පැමිණ රට අතහැර යෑම සඳහා අවසාන සැලසුම් යෙදීමයි. අපි 1983 නොවැම්බර් මාසයේදී ඉශ්‍රායෙලය හැර ගියා, නමුත් ඊට පෙර මගේ දෙමව්පියන් සමඟ අපි සමාදාන වුණා. අපේ ප්‍රශ්නවලට ප්‍රධාන හේතුව ආගමේ කුහකකම බව මට නිරන්තරයෙන්ම වැටහී තිබුණත්, ඊට පෙර කිසිදා මා ආගමෙන් එතරම්ම දුරස් වී තිබුණේ නෑ.
මෙසියස්වහන්සේ ගැන සැබෑව සොයාගැනීම
ආගමනය සම්බන්ධ එක නීතියක් නිසා මගේ බිරිඳගේ රටේ විසීමට අපට නොහැකි බව අපට දැනගන්ට ලැබුණු විට අප මහත් පුදුමයට පත්වුණා. අපට ජීවත් වෙන්න තුන්වෙනි රටක් සොයාගන්න සිදුවෙලා තිබුණා! අපේ වැඩිමල් පුතා ඕස්ට්‍රේලියාවේ ඉපදුණ නමුත් අපට එහිත් ඉන්න පුළුවන් වුණේ නෑ. අපි රටකින් තවත් රටකට මාරුවෙමින් සිටියා. වසර දෙකක් ගතවී තිබුණා, අපට ස්ථිර ලෙස පදිංචි විය හැකි තැනක් සොයාගැනීමේ බලාපොරොත්තුව ක්‍රම ක්‍රමයෙන් අපෙන් ගිලිහී යන්නට පටන්ගත්තා. එක්දාස් නවසිය අසූපහේ ඔක්තෝබර් මාසයේදී අප නවසීලන්තයට පැමිණියා. අපගේ මාස 11 පිරිමි දරුවා සමඟ උතුරු දෙසට යමින් සිටියදී අප සිතුවේ ‘තාවකාලික පදිංචිය සඳහා තවත් රටක් පමණයි’ කියායි. නමුත් අපට කොතරම් වැරදී තිබුණාද!
එක් සැන්දෑවක කෑම වේලක් සඳහා මිත්‍රිශීලී යුවළක් අපට ආරාධනා කළා. අපේ කතන්දරය ඇහැව්වට පස්සේ, නවසීලන්තයේ ස්ථිර පදිංචිය සඳහා අපගේ ඉල්ලුම් කිරීමට උපකාර කිරීම සඳහා එම බිරිඳ ඉදිරිපත් වුණා. ඊළඟ දවසේ, සමුගන්න පෙර, නව ගිවිසුම (ග්‍රීක් ශුද්ධලියවිලි) යන මාතෘකාවෙන් යුත් කුඩා පොතක් ඇය මට දුන්නා. “ඕක කියවලා බලන්න,” යයි ඇය පැවසුවා. “මේකේ ලේඛකයන් සියලු දෙනාම යුදෙව්වන්.” මා එය මගේ මල්ලේ දමා, එය කියවන බවට පොරොන්දු වුණා. ඒ පොතේ තිබුණේ මොනවාදැයි මා දැන සිටියේ නෑ—යුදෙව්වන් සාමාන්‍යයෙන්ම ක්‍රිස්තියානි පොත්පත් කියවන්නේ නෑ. අපි පසුව පරණ මෝටර් රථයක් මිලයට ගෙන, මෝටර් රථය අපේ නිවහන කරගනිමින් දකුණු දෙසට යන්ට පටන් ගත්තා.
නැවැත්වූ එක තැනකදී, මගේ පොරොන්දුව මට මතක්වුණා. මා පොත එළියට ගෙන එය කියවන්න පටන්ගත්තා. යුදෙව් ඇදහිල්ල මගින් මට එපා කිරීමට, පිළිකුල් කිරීමට පවා උගන්වා තිබූ මිනිසා ගැන මා ඉගෙන ගනිමින් සිටින බව මා දැනගත්තා. යේසුස්වහන්සේ සිය ජීවිතයෙන් වැඩි කලක් ගත කර තිබුණේ මා ගත කර තිබූ ස්ථානයම වන ගලීල මුහුද අවට බව කියවන්ට ලැබීමෙන් මා පුදුමයට පත්වුණා. ඔහු පැවසූ දේවල් දකින්ට ලැබීමෙන් මා තවත් පුදුමයට පත්වුණා. ඔහු වගේ වෙන කිසි කෙනෙක් කථා කරනවා මා අහලා නෑ.
ඒ මිනිසා තුළ වරදක් සෙවීමට මා වෑයම් කළත් මට නොහැකි වුණා. ඒ වෙනුවට, ඔහු ඉගැන්වූ දෙයට මා ආශා වුණ අතර මා වැඩියෙන් කියවන්න කියවන්න ඔහු ගැන යුදෙව්වන් බොරු කියා තිබුණේ ඇයිදැයි මා කල්පනා කළා. මා කිසිදා ආගමට ලැදිව නොසිටියත්, දේශානුරාගය මගින් මගේ අදහස් වෙනස් කර තිබුණා වාගේම ආගමෙන් පවා එසේ කර තිබුණා. ‘යුදෙව්වන් ඔහුට එතරම්ම වෛර කළේ මන්ද?’ යයි මා කල්පනා කරන්ට වුණා.
මා මතෙව් 23වන පරිච්ඡේදය කියෙවූ විට මගේ ප්‍රශ්නයට තරමක් දුරට පිළිතුරු ලැබුණා. යේසුස්වහන්සේගේ කාලයේ යුදෙව් ආගමික නායකයන්ගේ කුහකකමත් දුෂ්ට හැසිරීමත් උන්වහන්සේ ධෛර්යවත් ලෙස හෙළි කළ බව මා කියෙවූ විට ඇත්තෙන්ම මා පුදුමයට පත්වුණා. ‘කිසි දෙයක් වෙනස්වෙලා නෑ,’ මා සිතුවා. ‘යේසුස්වහන්සේගේ මෙම වචනම අදදින යුදෙව් ආගමික නායකයන්ට හොඳින් අදාළ වෙනවා. මා එය දැක තිබෙන අතර මමම එය අද්දැක තිබෙනවා!’ නිර්භීතව සත්‍ය කථා කළ මේ මිනිසාට ගැඹුරු ගෞරවයක් නොදක්වා සිටින්ට මට නොහැකි වුණා. මා වෙනත් ආගමක් සොයමින් සිටියේ නෑ, නමුත් යේසුස්වහන්සේගේ ඉගැන්වීමේ බලය මඟ හැරීමට මට පුළුවන්කමක් තිබුණේ නෑ.
යෙහෝවා යන නම ඇසීම
අප නවසීලන්තයේ දකුණු දූපත්වල ෆියෝඩ ප්‍රදේශයේ මිල්ෆර්ඩ් සවුන්ඩ් වෙත පැමිණි විට මා ග්‍රීක් ශුද්ධලියවිලිවලින් අඩක් පමණ කියවා තිබුණා. ආසියාතික ස්ත්‍රියක් ඉඳගෙන සිටි වෙනත් මෝටර් රථයක් ළඟ අපි අපේ මෝටර් රථය නැවැත්තුවා. මගේ බිරිඳ ඇයට කථා කිරීමට පටන්ගත්තා. ඇගේ බ්‍රිතාන්‍ය සැමියා පැමිණි විට, අපි කෙටියෙන් අපේ කථාව කිව්වා. නුදුරු අනාගතයේදී දෙවියන්වහන්සේ වත්මන්-දින ආණ්ඩු විනාශ කර උන්වහන්සේගේ රාජ්‍යය පාලනය කරන ධර්මිෂ්ඨ ලෝකයක් ගෙන එන බව සැමියා අපට කියන්ට වුණා. එය මට හොඳ දෙයක් යයි පෙනෙන්ට තිබුණත් මා මෙසේ සිතුවා: ‘මේ මනුෂ්‍යයා සිහින දකිනවා.’
ආගමික කුහකකම හා ක්‍රිස්තියානි ලෝකයේ සභාවල බොරු ඉගැන්වීම් ගැන මේ මිනිසා අපට නොකඩවා කිව්වා. එවිට ඔහුගේ බිරිඳ මෙසේ පැවසුවා: “අපි යෙහෝවඃවහන්සේගේ සාක්ෂිකරුවෝ.” එය මගේ හිතට වැදුණා, ‘මෙම අන්‍ය ජාතිකයන් යුදෙව්වන්ගේ දෙවියන්වහන්සේ සමඟ කරන්නේ මොකක්ද? ඒ විතරක්ද යෙහෝවා කියන නමත් එක්ක!’ මා නම දැන සිටියා, නමුත් එය කියනවා මා ඇසුවේ පළමු වතාවටයි. යුදෙව්වන්ට එම නම ශබ්ද කරන්න අවසර නෑ. යුවළ ඔවුන්ගේ ලිපිනය හා බයිබල් පොත්පත් වගයක් අපට දී, වෙන්වී ගියා. මේ දෙදෙනා මුණගැසීමෙන් අපේ ජීවිත වෙනස්වෙයි කියා අප දැන සිටියේ නෑ.
සත්‍යය ලැබීම
සති දෙකකට පසු අප ක්‍රයිස්ට්චර්ච් වෙත පැමිණ සිටියා. අපට පෙන්තකොස්ත සභාවක සාමාජිකයන්ට අයිති බැටළු ගොවිපොළකට උදව් කිරීමටත් එහි නැවතීමටත් සූදානම් කර තිබුණා. ගොවිපොළේදී මා ශුද්ධලියවිලි කියවා අවසන් කළ අතර යළි එය කියවීමට පටන්ගත්තා. දෙවියන්වහන්සේ පවතින බවට යේසුස්වහන්සේට කෙතරම් පැහැදිලි වී තිබුණාදැයි මා දැක්කා. මගේ ජීවිතයේ පළමු වතාවට මා මෙසේ සිතන්ට වුණා, ‘ඇත්තෙන්ම දෙවි කෙනෙක් සිටිනවාද?’ මා පිළිතුර සෙවීමට පටන්ගත්තා. මගේ හෙබ්‍රෙව් භාෂාවෙන්ම සම්පූර්ණ බයිබලයක පිටපතක් ලබාගැනීමටත්, සර්වබලධාරී වූ තැනැත්තා යයි පවසන යෙහෝවඃවහන්සේ ගැන සෙවීම සඳහා දිගටම කියවීමටත් මට හැකි වුණා.
ගොවිපොළේ අයිතිකරුවන්ගෙන් ඉගෙනගත් දේවල් අපේ බයිබලයෙන් අපි කියවන දේට එකඟ නැති බව මගේ බිරිඳ හා මා විගස වටහාගත්තා. ඔවුන්ගේ හැසිරීම පවා ඊට එකඟව තිබුණේ නෑ. ඇත්තෙන්ම, එක අවධියක, ගොවිපොළේදී අපට සැලකූ ආකාරය මගින් අප කොතරම් සිත්තැවුලෙන් සිටියාද කිවහොත් අපට ග්‍රීක් ශුද්ධලියවිලි දී තිබුණු කාන්තාවට මා ඒ ගැන ලිපියක් ලිව්වා. “බොරු ‘ක්‍රිස්තුධර්මය’ කියන්නේ කුමක්දැයි දෙවියන්වහන්සේ අපට මේ දක්වා පෙන්වා තිබෙනවා, තවද දෙවියන්වහන්සේ ඇත්තෙන්ම සිටිනවා නම්, උන්වහන්සේ දැන් අපට සැබෑ ක්‍රිස්තුධර්මය පෙන්නුම් කරයි.” මා කොතරම් දුරට හරිදැයි නොදැන සිටියත් මා ඇයට එසේ ලිව්වා. පල්ලිවල කුහකකම ගැන එම සාක්ෂිකරුවන් දෙදෙනා අපට පවසා තිබූ දෙය මට එවිට මතක්වුණා. සාක්ෂිකරුවන්ව නැවත මුණගැසීමට අපි තීරණය කළා.
දවස් කීපයකට පසු, එම යුවළ, අපව මුණගැසීමට, ළඟපාත විසූ වෙනත් යෙහෝවඃවහන්සේගේ සාක්ෂිකරුවන් දෙදෙනෙකු අපව හමුවීමට කටයුතු සැලසුම් කළා. ඔවුන් අපට රෑ කෑම සඳහා ආරාධනා කළා. ඔවුන්ගේ නිවසේදී අපි බයිබලය ගැන සාකච්ඡා කළ අතර, අප සවන් දුන් දෙයට අපි කැමති වුණා. ඊළඟ දවසේදී අපව නැවතත් ආරාධනා කළ අතර තවත් දීර්ඝ සාකච්ඡාවක් පැවැත්තුවා. ඔවුන් අපට බයිබලයෙන් පෙන්වූ දෙය කොතරම් සත්‍යදැයි අපට වැටහුණාද කිවහොත් මගේ බිරිඳට හා මට දැනුණේ අප පුදුමාකාර දෙයක්, ඔව්, එනම් සත්‍යය සොයාගෙන තිබෙනවා! කියාය.
එම රාත්‍රියේ නින්දට යන්න අපට අපහසු වුණා. ජීවිතය මින් ඉදිරියට වෙනස් අතකට හැරෙන බව අපි දැනගෙන සිටියා. සාක්ෂිකරුවන් ප්‍රකාශයට පත්කර තිබුණු පාරාදීස පොළොවක සදාකල් ජීවත්වන්ට ඔබට හැක නම් පොත කියවන්ට මා පටන්ගත් අතර මා කියවමින් සිටින විට මට දැනුණේ මා අන්ධ වෙලා ඉඳලා, දැන් මට පෙනීම ලැබී තිබෙන බවයි! ජීවිතයේ අරමුණ තේරුම්ගැනීමටත්, මිනිසා පොළොව මත සිටින්නේ ඇයි, අපි මැරෙන්නේ ඇයි, දෙවියන්වහන්සේ මෙතරම් වේදනාවට ඉඩ දෙන්නේ ඇයි මෙන්ම ලෝක සිද්ධීන් බයිබල් අනාවැකි ඉටු කරන්නේ කෙසේද යන්නත් තේරුම්ගැනීමට මට හැකි වුණා. කියවා ආපසු දීමට මා යෙහෝවඃවහන්සේගේ සාක්ෂිකරුවන්ගෙන් හැකි තරම් පොත් ඉල්ලගෙන, ඒවා කියවීමට පැය ගණන් ගත කළා. ත්‍රිත්වය, නිරාගින්න හා ආත්මයේ අමරණීයභාවය ගැන ඉගැන්වීම්වල අසත්‍යබව මට හොඳින් දැකගන්න පුළුවන් වුණා. පොත්වල යොදා තිබූ බලවත් බයිබල් හේතු දැක්වීම් හා තර්කවලට මා මහත් කැමැත්තක් දැක්වුවා.
බයිබල් සහ එය විශ්වාස කරන්නන් සැසඳීම
යෙහෝවඃවහන්සේගේ සාක්ෂිකරුවන් සමඟ අප පාඩම් කිරීමෙන් වැළැක්වීමට ගොවි පොළේ අයිතිකරුවන් වෑයම් කළා. “ඔවුන්ට තිබෙන්නේ වෙනස් බයිබලයක්, බොරු පරිවර්තනයක්,” යයි ඔවුන් අපට පැවසුවා. “ඒක ඇත්තද කියලා මං සෝදිසි කරලා බලන්නම්,” යයි මා පැවසුවා. ගොවිපොළේ අයිතිකරුවන්ගෙන් මා බයිබල් පරිවර්තන කීපයක් ඉල්ලගත් අතර නිව් වර්ල්ඩ් ට්‍රාන්ස්ලේෂන් ඔෆ් ද හෝලි ස්ක්‍රිප්චර්ස් බයිබලයේ පිටපතක්ද ලබාගෙන, ඒ සියල්ල හෙබ්‍රෙව් භාෂාවෙන් තිබෙන බයිබල් පිටපතක් සමඟ සසඳා බැලුවා. නිව් වර්ල්ඩ් ට්‍රාන්ස්ලේෂන් බයිබලය ඉතා නිවැරදි හා නියම පරිවර්තනය බව සොයාගැනීමට ලැබීමෙන් මා ඉතා සතුටු වුණා. වොච් ටවර් බයිබල් ඇන්ඩ් ට්‍රැක්ට් සොසයටියේ ප්‍රකාශන වෙත මගේ නිසැකකම වැඩි වුණා.
පළමු වතාවට අපි රාජ්‍යය ශාලාවේ රැස්වීමකට ගිය විට, එහි සාකච්ඡා කළ සියල්ල අපට තේරුණේ නැති නමුත්, සභාව විසින් අපට පෙන්වූ පුදුමාකාර ප්‍රේමය තේරුම්ගැනීම අපට ගැටලුවක් වුණේ නෑ. යෙහෝවා යන නම එතරම් වාර ගණනක් සඳහන් කර තිබීමෙන් අපේ සිත් ඇදී ගියා. රැස්වීමෙන් පසු නැවත යන විට “යෙහෝවා, යෙහෝවා,” යයි මා නැවත නැවත පැවසුවා. “දැන් ‘දෙවියන්වහන්සේ’ නෙවෙයි, ‘යෙහෝවඃ දෙවියන්වහන්සේ,’ ” යයි මම මගේ බිරිඳට පැවසුවා.
අන්තිමේදී යෙහෝවඃවහන්සේගේ සාක්ෂිකරුවන් සමඟ වැඩියෙන් ඇසුරු කිරීමට හා සියලු රැස්වීම්වලට යෑමට අපි ක්‍රයිස්ට්චර්ච් වෙත ගියා. ඇත්තෙන්ම යෙහෝවඃ දෙවියන්වහන්සේ පවතින බවත් උන්වහන්සේ මැවුම්කරුවාණන් බවත් ලයිෆ්—හෞ ඩිඩ් ඉට් ගෙට් හියර්? බයි එවලූෂන් ඕර් බයි ක්‍රිඒෂන්? යන ප්‍රකාශනය මගේ මනසේ සැකය සහමුලින්ම ඉවත් කළා.
අපට පලස්තීන සහෝදරයන් මුණ ගැසේ
ඉශ්‍රායෙලයේ යෙහෝවඃවහන්සේගේ සාක්ෂිකරුවන්ගේ ශාඛා කාර්යාලය සමඟ කථා කළ පසු, එහි සාක්ෂිකරුවන්ගෙන් මට ලිපි වගයක් ලැබුණා. එක ලිපියක් ලැබී තිබුණේ ඉශ්‍රායෙලයේ බටහිර ඉවුරේ පලස්තීන ස්ත්‍රියකගෙන් වූ අතර ඇගේ ආරම්භක වචන මෙසේ ලියා තිබුණා: “මගේ සහෝදර රාමි.” පලස්තීනයන් මගේ සතුරන්ව සිටි නිසාත්, ඔවුන්ගෙන් එක්කෙනෙක් මට “මගේ සහෝදරයා” කියා ඇමතුව නිසාත්, ඒක නම් සිදුවෙන්න බෑ යයි මා සිතුවා. යෙහෝවඃවහන්සේගේ සාක්ෂිකරුවන් අතර පවතින අද්විතීය ලෝක ව්‍යාප්ත ප්‍රේමය හා එක්සත්කම අගය කිරීමට මා පටන්ගත්තා. දෙවන ලෝක යුද්ධය සමයේදී ජර්මනියේ යෙහෝවඃවහන්සේගේ සාක්ෂිකරුවන්ව වෙනත් රටවල සිටි තම ආත්මික සහෝදරයන්ට විරුද්ධව යුද්ධ කිරීමට ඔවුන් ඉගෙන නොගත් නිසා වධක සිරකඳවුරුවලට දමා දුක්විඳීමට සැලසූ බවත්, ඔවුන්ව ඝාතනය කළ බවත් මා කියෙව්වා. එසේය, යේසුස්වහන්සේගේ සැබෑ අනුගාමිකයන්ගෙන් මා බලාපොරොත්තු වුණේ මෙයයි.—යොහන් 13:34, 35; 1 යොහන් 3:16.
අපි දිගටම අපේ පාඩම කරගෙන ගියා. ඒ අතරතුරේදී නවසීලන්ත ආගමන හා විගමන දෙපාර්තමේන්තුව අපගේ ප්‍රීතිය වැඩි කරමින්, එහි ස්ථිර පදිංචිකරුවන් වීමට කරුණාවන්තව අවසර දුන්නා. ලෝකයේ ඉතා ලස්සන රටවලින් එකක දැන් අපට පදිංචි වී යෙහෝවඃවහන්සේට නමස්කාර කරන්න පුළුවන්කම ලැබුණා.
මගේ දෙමව්පියන් සත්‍යයට මුහුණ දේ
සැබවින්ම, අප මේ මවිතාකාර බයිබල් සත්‍යයන් ඉගෙන ගත් විගස, මගේ දෙමව්පියන්ට ඒවා ගැන ලිවීමට මා පටන්ගත්තා. අපව බැලීම සඳහා ඒමට ආශාවක් තිබෙන බව දැනටමත් ඔවුන් පවසා තිබුණා. “මුදලින් මිල කළ නොහැකි දෙයක් මට ලැබී තිබෙනවා,” යයි ඔවුන්ගේ බලාපොරොත්තුව වර්ධනය කරමින් මා ලිව්වා. ඔවුන් 1987 අවසානයේදී නවසීලන්තයට පැමිණි අතර එම මොහොතේම වාගේ අපි සත්‍යය ගැන කථා කරන්නට පටන්ගත්තා. යේසුස්වහන්සේ කෙරෙහි ඇති මගේ විශ්වාසය හේතුවෙන් මට පිස්සු හැදිලා යයි මගේ පියා සිතූ අතර මා වැරදි බව ඔප්පු කිරීමට ඔහු සෑහෙන වෑයමක් දැරුවා. සෑමදාම වාගේ අප වාද කළා. කෙසේවුවත්, කල්යත්ම, එම වාදවිවාද සාකච්ඡාවන් බවට පෙරළී, සාකච්ඡාවන් බයිබල් පාඩමක් බවට පත්වුණා. සාක්ෂිකරුවන් විසින් පෙන්වන ලද සැබෑ ප්‍රේමයත් එක්කම, මගේ දෙමව්පියන් සත්‍යයේ අලංකාරය හා තර්කානුකූල බව දැක්කා.
බොරු ආගම්වල බැඳීමෙන්ද, ඉන්පසු දේශානුරාගයෙන්ද මගේ දෙමව්පියන් නිදහස් වෙනවා දැකීමෙන් මා කෙතරම් ප්‍රීතිවූවාද! මාස හතරක් නැවතී සිටි පසු, ඔවුන් යළිත් ගලීල මුහුද අසල පිහිටි සිය රටට සත්‍යය සමඟින් ගියා. එහිදී ඔවුන් කිට්ටුවෙන්ම පිහිටි සභාවෙන් පැමිණි සාක්ෂිකරුවන් දෙදෙනෙකු සමඟ දිගටම පාඩම කරගෙන ගියා. එම සභාව පිහිටා තිබුණේ සැතපුම් 40ක දුරින්ය. වැඩිකල් නොගොස් යෙහෝවඃවහන්සේ හා උන්වහන්සේගේ වචනය ගැන අන්‍යයන්ට පැවසීමට ඔවුන් පටන්ගත්තා. පර්සියානු ගල්ෆ් යුද්ධය පටන්ගැනීමට දවස් කීපයකට පෙර, ඔවුන් යෙහෝවඃවහන්සේට තම කැපවීම සංකේතවත් කළා.
මේ අතරතුර කාලයේදී, 1988 ජූනි මාසයේදී යෙහෝවඃ දෙවියන්වහන්සේට අපගේ කැපවීම ප්‍රසිද්ධියේ සංකේතවත් කළ විට මගේ බිරිඳ හා මා යෙහෝවඃවහන්සේගේ සාක්ෂිකරුවන්ගේ ලෝක ව්‍යාප්ත පවුල සමඟ සම්බන්ධ වී තිබුණා. යෙහෝවඃවහන්සේට සේවය කරන්න මට තිබුණේ එකම ක්‍රමයක් බව, එනම් පූර්ණ-කාලීන දේව සේවකයෙකු වශයෙන් බව මා හොඳින් දැන සිටි බැවින්, පූර්ණ-කාලීන සේවයට ඇතුළු වීමට තිබුණු මුල් ප්‍රස්තාවෙන් ප්‍රයෝජන ගත්තා. මගේ ජීවිතය නැති වුණත්, මගේ රට වෙනුවෙන් ඕනෑම දෙයක් කරන්න මා කෙතරම් කැමැත්තෙන් සිටියාදැයි යන්න මට කවදාවත් අමතක වෙන්නේ නෑ. මගේ බලාපොරොත්තු කිසිදා කඩ නොකරන බව මා දන්නා යෙහෝවඃ දෙවියන්වහන්සේ වෙනුවෙන් මා ඊට වඩා කොපමණ වැඩියෙන් කළ යුතුද!—හෙබ්‍රෙව් 6:10.
යෙහෝවඃවහන්සේ අපට දෙන සැබවින්ම විශ්වාස කළ නොහැකි තරම් වූ බලාපොරොත්තුවට අපි උන්වහන්සේට ස්තුති කරමු. එනම් ළඟදී පෘථිවි ග්‍රහයා ධර්මිෂ්ඨකමට සැබවින්ම ප්‍රේම කරන අය සඳහා අලංකාර නිවසක් බවට වූ බලාපොරොත්තුවට—දේශානුරාගයෙන්, බොරු ආගමෙන් තොර, ඇරත් එනිසා යුද්ධවලින්, දුක් විඳීමෙන් හා අයුක්තියෙන් තොර නිවසක් ලබාදීම ගැන අපි තුති පුදමු. (ගීතාවලිය 46:8, 9)—රාමි ඕවෙඩ් පැවසූ පරිදි. g94 9/8
[21 පිටුවෙහි ඇති සිතියම]
(For fully formatted text, see publication)
ලෙබනන්
සිරියා
ටයිබීරියස්
අල්ලාගත් ප්‍රදේශ
යෙරිකෝව
යෙරුසලම
ගාසා තීරය
ඉශ්‍රායෙලය
ජොර්දානය
[22 පිටුවෙහි ඇති පින්තූරය]
රාමි ඕවෙඩ් අදදින සිය පවුල සමඟ