සියලුම ජනයා කවදා හෝ එකිනෙකාට ප්‍රේම කරාවිද?
“සදාකාල ජීවනය” භුක්ති විඳීමට අප විසින් දෙවිට මුළු හෘදයෙන් ප්‍රේම කළ යුතු බවත්, අපට මෙන් අපේ අසල්වැසියන්ට ප්‍රේම කළ යුතු බවත් එක්තරා නීතිඥයෙක් කියා සිටියා විතරයි. නීතිඥයාට ප්‍රශංසා කරමින් යේසුස් මෙසේ කිව්වා: “නුඹ උත්තරදුන්නා හරිය. [නොකඩවම, NW] එසේ කරන්න, එවිට නුඹ ජීවත්වන්නෙහිය.” (ලූක් 10:25-28; ලෙවී කථාව 19:18; ද්විතීය කථාව 6:5) එහෙත්, තම ධර්මිෂ්ඨකම ඔප්පු කරගැනීමට ඕනෑවෙන් සිටි නිසා මිනිසා මෙසේ ඇසුවා: ‘ඇත්තටම මාගේ අසල්වාසියා කවුද?’
“ඔබේ සෙසු යුදෙව්වන්” යයි යේසුස් උත්තර දෙයි කියා ඔහු අපේක්ෂා කළ බවට සැකයක් නැහැ. එහෙත් අපේ ජාතියේ අය පමණක් නොව, අනිත් ජාතීන්වල මනුෂ්‍යයනුත් අපේ අසල්වැසියන් බව පෙන්වූ කාරුණික සමාරියයා පිළිබඳ කතන්දරයක් යේසුස් පැවසුවා. (ලූක් 10:29-37; යොහන් 4:7-9) දෙවිටත් අපේ අසල්වැසියන්ටත් ප්‍රේම කිරීම අප මැවුම්කරුගේ ඉතා වැදගත්ම ආඥාවන් කියා තම සේවය තුළදී යේසුස් කාවැද්දුවා.—මතෙව් 22:34-40.
එහෙත්, කිසිම ජන කණ්ඩායමක් කිසිදා තම අසල්වැසියන්ට සැබෑවටම ප්‍රේම කර තිබෙනවාද? එකිනෙකාට ප්‍රේම කරන්න සියලුම ජනයාට ඇත්තෙන්ම හැකිද?
මුල් සියවසේ ආශ්චර්යයක්
වාර්ගික, ජාතික සහ අනෙකුත් සියලුම බැමි අභිභවා යන ප්‍රේමයකින් ඔවුන්ව හඳුනාගනු ලබන බවට යේසුස් ඔහුගේ අනුගාමිකයන්ට කිව්වා. ඔහු මෙසේ කිව්වා: “මා නුඹලාට ප්‍රේමකළාක්මෙන් නුඹලාත් එකිනෙකාට ප්‍රේමකරන ලෙස, එකිනෙකාට ප්‍රේමකරන්නය කියා අලුත් ආඥාවක් මම නුඹලාට දෙමි.” ඔහු තවදුරටත් මෙසේ කිව්වා: “නුඹලා එකිනෙකාට ප්‍රේමකරනවා නම්, නුඹලා මාගේ ගෝලයෝ බව එයින් සියල්ලන් දැනගන්නවා ඇත.”—යොහන් 13:34, 35; 15:12, 13.
ප්‍රේමය පිළිබඳ යේසුස්ගේ ඉගැන්වීම් සහ එය ආදර්ශයෙන් පෙන්වීම, මුල් සියවසේ සිදු වූ ආශ්චර්යයක් වුණා. ඔහුගේ අනුගාමිකයන් තම ගුරුවරයාව අනුගමනය කරන්නත්, එකිනෙකාට ප්‍රේම කරන්නත් පටන්ගත් අතර, එය මහත් අවධානයක් මෙන්ම ප්‍රශංසාවද ඇදගත්තා. පොදු යුගයේ දෙවන සහ තුන්වන සියවස්හි සිටි ලේඛකයෙක් වන ට’ටූලියන්, ක්‍රිස්තියානි නොවූවන් යේසුස්ගේ අනුගාමිකයන්ට පැසසූ ආකාරය මෙසේ උපුටා දැක්වූවා: ‘ඔවුන් එකිනෙකාට ආදරය කරන හැටිත්, එකිනෙකා වෙනුවෙන් මැරෙන්න සූදානමින් සිටින හැටිත් බලන්න.’
ඇත්තෙන්ම, ප්‍රේරිත යොහන් මෙසේ ලිව්වා: “සහෝදරයන් උදෙසා අපේ ප්‍රාණ දෙන්ට අපි බැඳී සිටින්නෙමු.” (1 යොහන් 3:16, NW) තමන්ගේ සතුරන්ට පවා ප්‍රේම කරන්න යේසුස් තම අනුගාමිකයන්ට ඉගැන්වූවා. (මතෙව් 5:43-45) යේසුස් ඉගැන්වූ ආකාරයට ජනයා ප්‍රේම කරද්දී, ප්‍රතිවිපාකය කුමක්ද?
පෙනෙන විදිහට, දේශපාලන විද්‍යාව පිළිබඳ මහාචාර්යවරයෙක් එම ප්‍රශ්නය ගැඹුරින් කල්පනා කළා. ඉන්පසු ඔහු ද ක්‍රිස්ටියන් සෙන්චරිහි වාර්තා කර ඇති ආකාරයට මෙසේ ඇසුවා: “යේසුස් තම සතුරන්ට අත් බෝම්බවලින් දමා ගැසීම, මැෂින් තුවක්කුවක් පාවිච්චි කිරීම, ගිනි පිට කරන තුවක්කුවක් හැසිරවීම, න්‍යෂ්ටික බෝම්බ හෝ මවුවරුන් සහ දරුවන් දහස් ගණනක් මරා දමන හෝ අංග විකල කරවන අන්තර් මහාද්වීපික මිසයිලයක් දියත් කිරීම ගැන කෙනෙකුට හිතාගන්න පුළුවන්ද?”
උත්තරය ලෙස මහාචාර්යවරයා මෙසේ කිව්වා: “ප්‍රශ්නය ඒ තරම්ම තේරුමක් නැති එකක්, ඒකට උත්තරයක් අවශ්‍ය නැහැ.” ඒ නිසා ඔහු මේ වගේ ප්‍රශ්නයක් ඇසුවා: “යේසුස් එසේ නොකළා නම්, එසේ කිරීම, ඔහුගේ පෞද්ගලිකත්වයත් සමඟ ගැළපෙන්නේ නැත්නම්, අප එසේ කර, ඔහුට පක්ෂපාතව සිටින්නේ කොහොමද?” එමනිසා, බොහෝ ඉතිහාස පොත්වල හොඳින් ලියවී ඇති, යේසුස්ගේ මුල් අනුගාමිකයන් ගත් මධ්‍යස්ථ ස්ථාවරය ගැන අප පුදුම නොවිය යුතුයි. උදාහරණ දෙකක් සලකා බලන්න.
නේතන් ප්ලැට් සහ එම්. ජේ. ඩ්‍රමන්ඩ් විසින් රචිත, යුග තුළින් අපේ ලෝකය (ඉංග්‍රීසියෙන්) නම් පොතේ මෙසේ පැවසේ: “ක්‍රිස්තියානීන්ගේ හැසිරීම, රෝමවරුන්ගේ හැසිරීමට වඩා හාත්පසින්ම වෙනස්. . . . ක්‍රිස්තුස් සමාදානය ගැන දේශනා කර තිබූ නිසා, හේවායන් වීම ඔවුන් ප්‍රතික්ෂේප කළා.” එඩ්වඩ් ගිබන් ලියූ, රෝම අධිරාජ්‍යයේ අතහැරීම සහ වැටීම (ඉංග්‍රීසියෙන්) නමැති ග්‍රන්ථයෙහි මෙසේ සඳහන් වෙනවා: “[මුල් ක්‍රිස්තියානීන්] අධිරාජ්‍යයෙහි සිවිල් පරිපාලනයෙහි හෝ හමුදා ආරක්ෂක කටයුතුවල ක්‍රියාශීලී ලෙස හවුල් වීම සම්පූර්ණයෙන්ම ප්‍රතික්ෂේප කළා. . . . ක්‍රිස්තියානියෙකුට තමන්ගේ වඩා පරිශුද්ධ රාජකාරිය අතහැර මිසක, හේවායෙකු වීම ගැන සිතන්න පුළුවන්කමක් තිබුණේ නැහැ.”
අදදින තත්වය කුමක්ද?
ක්‍රිස්තුස්ට සමාන ප්‍රේමයක් කවරෙකු විසින් හෝ ක්‍රියාවට නංවනවාද? එන්සයික්ලොපීඩියා කැනේඩියානා මෙසේ නිරීක්ෂණය කරනවා: “යෙහෝවාගේ සාක්ෂිකරුවන් කරන වැඩය, යේසුස් සහ ඔහුගේ ගෝලයන් පිළිපැද්ද මුල් ක්‍රිස්තු ධර්මයේ යළි පණගැන්වීමක් සහ යළි පිහිටුවීමක් වෙනවා . . . සියලුදෙනාම සහෝදරයෝ.”
එයින් අදහස් කරන්නේ කුමක්ද? තම අසල්වැසියන්ට වෛර කිරීම සඳහා යෙහෝවාගේ සාක්ෂිකරුවන් කිසිවකට—වර්ගයටවත්, ජාතියටවත්, ජනවාර්ගික පසුබිමටවත්—ඉඩ දෙන්නේ නැති බව ඉන් අදහස් කරනවා. ඔවුන් සංකේතාත්මක ආකාරයකින් තම කඩු හීවැල් බවටත් තම හෙල්ල දෑකැති බවටත් තළාගෙන තිබෙන නිසා, ඔවුන් කිසි කෙනෙකුව ඝාතනය කරන්නේ නැහැ.—යෙසායා 2:4.
කැලිෆෝනියාවේ සැක්‍රමෙන්ටෝ යූනියන් පුවත්පතේ කතුවැකියක මෙසේ සඳහන් වීම පුදුමයක් නෙවෙයි: “කියන්න තිබෙන්නේ මෙපමණයි. මුළු ලෝකයාම යෙහෝවාගේ සාක්ෂිකරුවන්ගේ ඉගැන්වීම් අනුව ජීවත් වුණොත්, ලේ වැගිරීම සහ වෛරය අවසන් වන අතරම, ප්‍රේමය රජයනවා.”
ඒ හා සමානව, හංගේරියාවේ රිං සඟරාවේ ලේඛකයෙක් මෙසේ අදහස් දැක්වූවා: “මේ පොළොවේ ජීවත් වන එකම කණ්ඩායම යෙහෝවාගේ සාක්ෂිකරුවන් වුණොත්, යුද්ධ පහ වී යනවා මෙන්ම පොලිස් භටයන්ට තිබෙන වගකීම වන්නේ වාහන පරිපාලනය සහ ගමන් බලපත්‍ර නිකුත් කිරීම පමණයි කියන නිගමනයට මම එළඹී තියෙනවා.”
ආන්දාරෙ ආල්ලෙ ජෙන්ති නමැති ඉතාලියානු පල්ලි සඟරාවේ, සාක්ෂිකරුවන්ව අගයමින් කතෝලික කන්‍යා සොහොයුරියක් මෙසේ ලිව්වා: “ඕනෑම ආකාරයක සැහැසියාවක් ඔවුන් හෙළා දකින අතර, ඔවුන්ගේ ඇදහිල්ල හේතුවෙන් ඔවුන් මත පැමිණෙන බොහෝ පරීක්ෂණ කැරලිගැසීමකින් තොරව විඳදරාගන්නවා . . . යෙහෝවාගේ සාක්ෂිකරුවන් මෙන් මොනම හේතුවක් නිසාවත් අවි ආයුධ අතට ගන්නේ නැහැ කියා යම් දවසක අප අධිෂ්ඨාන කරගත්තොත් ලෝකය මොනතරම් වෙනස් තැනක් වෙයිද!”
තම අසල්වැසියන්ට උපකාර කරන්න කැමැත්තෙන්ම ඉදිරිපත් වීම සම්බන්ධයෙන් සාක්ෂිකරුවන් නම් දරා තිබෙනවා. (ගලාති 6:10) සෝවියට් සිර කඳවුරුවල ස්ත්‍රීන් (ඉංග්‍රීසියෙන්) නමැති තම පොතේ, 1960 ගණන්වල මැද භාගයේ පෝට්ම වධක කඳවුරේ වැඩ කරමින් සිටියදී බරපතළ ලෙස රෝගී වූ ලිතුවේනියානු තැනැත්තියක් මෙසේ කිව්වා: “මම අසනීප වී සිටි කාලය පුරාම [සාක්ෂිකරුවන්] උද්‍යෝගිමත් සාත්තු සේවිකාවන්ව සිටියා. විශේෂයෙන්ම, කඳවුරු තත්වයන් යටතේ මම අපේක්ෂා කළ හොඳම සාත්තුව මට ලැබුණා.” ඇය තවදුරටත් කියා සිටියේ මෙසේයි: “ආගම හෝ ජාතිය ගැන තකන්නේ නැතුව, යෙහෝවාගේ සාක්ෂිකරුවන් අන්‍යයන්ට උදව් කිරීම තමන්ගේ යුතුකම ලෙස සලකනවා.”
මෑතකදී, චෙක් ජනරජයේ ජනමාධ්‍ය, ගාල් කඳවුරුවල සිටි සාක්ෂිකරුවන්ගේ එවන් හැසිරීම සැලකිල්ලට ගත්තා. බ්‍රනොහිදී නිපදවූ “නැති වූ නිවස” (ද ලොස්ට් හෝම්) නමැති ලේඛනගත චිත්‍රපටය පිළිබඳ අදහස් පළ කරමින්, සෙවරෝචෙස්කි ඩෙනික් නමැති පුවත්පත මෙසේ නිරීක්ෂණය කළා: “විශ්වාස කළ හැකි මෙම සමකාලීනයන් [එනම් බේරුණු චෙක් සහ ස්ලෝවැක් ජාතික යුදෙව්වන්], යෙහෝවාගේ සාක්ෂිකාර සිරකරුවන්ට පක්ෂව ප්‍රශංසා මුඛයෙන් සෑහෙන්න කතා කර තිබීම සිත්ගන්නක්. ‘ඔවුන් බොහෝම ධෛර්යවත් සෙනඟක්, ඔවුන්ට හැකි හැම විදිහකින්ම, හැමවෙලේම අපට උපකාර කළා. එහෙම කළෙත් ඔවුන්ගේ ජීවිත පරදුවට තබමින්’ කියා බොහෝදෙනෙක් ප්‍රකාශ කළා. ‘හරියට අපි ඔවුන්ගේ පවුලට අයිති අය වගේ, ඔවුන් අප වෙනුවෙන් යාච්ඤා කළා. අත් නොහැර කටයුතු කරන්න ඔවුන් අපව දිරිගැන්නුවා.’”
කෙසේවෙතත්, ඇත්තෙන්ම ඔබට වෛර කරන අයට ප්‍රේම කිරීම ගැන කිව හැක්කේ කුමක්ද? එය කළ හැකිද?
ප්‍රේමය වෛරයට ඉහළින් ජයනාද කරයි
සතුරන්ට ප්‍රේම කිරීම පිළිබඳ යේසුස්ගේ ඉගැන්වීම, බයිබල් හිතෝපදේශයකට එකඟ වීමක් වෙයි: “නුඹේ සතුරාට බඩගිනි නම් ඔහුට කන්ට දෙන්න, පිපාසා නම් බොන්ට වතුර දෙන්න.” (හිතෝපදේශ 25:21; මතෙව් 5:44) වරක් සතුරන් ලෙස සැලකූ අයගෙන් ආදර කරුණාව ලැබීමේ ඒකාන්ත බලපෑම සම්බන්ධයෙන්, මෑතකදී යෙහෝවාගේ සාක්ෂිකාරියක් වූ කළු ජාතික ස්ත්‍රියක් මෙසේ ලිව්වා: “සුදු ජාතික සාක්ෂිකරුවන්ගේ අව්‍යාජ ප්‍රේමය අද්දකින කොට, නවත්තන්න බැරි තරම් කඳුළු සලන්න සමහර අවස්ථාවලදී මගේ හිත උණු වෙනවා. හැබැයි කලින් නම්, විප්ලවයේ නාමයෙන් කිසි පසුබෑමක් නැතුව ඒ අයව මරන්නයි මං හිතාගෙන හිටියේ.”
දෙවන ලෝක සංග්‍රාමයේදී, තම මවව ගෙස්ටාපෝවට අල්ලා දුන් අසල්වැසි ස්ත්‍රියක් සම්බන්ධයෙන් ප්‍රංශ සාක්ෂිකාරියක් මෙසේ පැවසුවා. “ප්‍රතිඵලයක් හැටියට, මගේ අම්මා ජර්මානු ගාල් කඳවුරුවල අවුරුදු දෙකක් ගත කළා. එයා මරණාසන්න තත්වයට පත් වුණා” කියා දියණිය පවසනවා. “යුද්ධයෙන් පසු ප්‍රංශ පොලීසිය, එම ස්ත්‍රිය ජර්මානුවන් එක්ක එකට වැඩ කළ බවට චෝදනා කරමින් ලියූ ලිපියකට අත්සන් කරන ලෙස අම්මාගෙන් ඉල්ලා සිටියා. ඒත් අම්මා ඒක ප්‍රතික්ෂේප කළා.” පසුව, එම අසල්වැසියාට මාරාන්තික පිළිකාවක් වැළඳුණා. දියණිය මෙසේ කියනවා: “ඇගේ ජීවිතයේ අන්තිම මාස ගණනාව හැකි තරම් සුවපහසු එකක් කිරීමට අම්මා පැය ගණනාවක් ගත කළා. වෛරයට ඉහළින් ප්‍රේමය මේ ආකාරයට ජයනාද කිරීම මට කවදාවත් අමතක වෙන්නේ නැහැ.”
කිසිම ප්‍රශ්නයක් නැතුව එකිනෙකාට ප්‍රේම කිරීම සඳහා ජනයාට ඉගෙනගත හැකියි. කලින් සතුරන් වූ, ටුට්සි සහ හුටු, යුදෙව්වන් සහ අරාබි ජාතිකයන්, ආමේනියානුවන් සහ තුර්කි ජාතිකයන්, ජපන්නුන් සහ අමෙරිකානුවන්, ජර්මානුවන් සහ රුසියානුවන්, රෙපරමාදුවන් සහ කතෝලිකයන් යන මේ සියලුදෙනාම බයිබල් සත්‍යය මගින් එක්සත් වී තිබෙනවා!
කලින්, වෛරය සිතේ තබාගෙන ක්‍රියා කළ මිලියන ගණන් ජනයා දැන් එකිනෙකාට ප්‍රේම කරන නිසා, ලොව මුළුල්ලේ සිටින සියලුම ජනයාට එසේ කළ හැකියි. කෙසේවෙතත්, සියලුම ජනයා එකිනෙකාට ප්‍රේම කරන්න නම්, ලෝක ව්‍යාප්ත මහා විපර්යාසයක් අවශ්‍ය කරන බව පිළිගත යුතුයි. එම වෙනස සිදු වන්නේ කෙසේද?
[7වන පිටුවේ පින්තූර]
දකුණු අප්‍රිකාවේ සිටින කළු සහ සුදු ජාතිකයන්
යුදෙව් සහ අරාබි ජාතිකයන්
හුටු සහ ටුට්සි ජාතිකයන්
සාක්ෂිකාරයන් වචනාර්ථයෙන්ම ඔවුන්ගේ කඩුවලින් හීවැල් තළාගෙන තිබේ