නිරය—සදාකාලික වධ විඳීමක් ද නැතහොත් පොදු මිනීවල ද?

පල්ලියේ ආදි පියවරුන්, මධ්‍ය කාලීන දේවවේදීන්, හා ප්‍රතිශෝධකයන් නිරයේ අත්දකින්නට ලැබෙන වධ වේදනා සදාකාලික බව තර්ක කළෝ යයි ඔබට කියා තිබෙනවා ද? එසේ නම්, උසස් ලෙස සැලකෙන ඇතැම් විශාරදයන් දැන් එම මතයට අභියෝග කරන බව දැනගැනීමෙන් ඔබ පුදුම වන්නට පුළුවන. “ශුද්ධ ලියවිල්ල සමූලඝාතනයක් දෙසට යොමු දක්වන අතර, ‘සදාකාලයට ම සිහි සන් ව වධ දීම’ ශුද්ධ ලියවිල්ලේ පරම අධිකාරිත්වය ඉදිරියේ දණගැසිය යුතු සම්ප්‍රදායකි,” යයි බ්‍රිතාන්‍යයේ, ඔවුන්ගෙන් එක් කෙනෙක් වන ජෝන් ආර්. ඩබ්. ස්ටොට් ලියයි.—එසෙන්ෂල්ස්—අ ලිබරල්-එවැන්ජෙලිකල් ඩයලොග්.

සදාකාල වධ වේදනා පැමිණ වීම බයිබලය මත පදනම් යමක් නොවන බව නිගමනය කිරීමට ඔහුට මඟ පෙන්වූයේ කුමක් ද?

භාෂාව පිළිබඳ පාඩම

ඔහුගේ පළමු තර්කය භාෂාව හා සම්බන්ධ වේ. නිරයට පත්වීමේ අවසාන තත්ත්වය (“ගෙහෙන්නාව;” 8වන පිටුවේ කොටුව බලන්න) ගැන බයිබලය යොමු දක්වන විට, එමගින් බොහෝ දුරට ‘විනාශයේ’ වාග්මාලාව, එනම් ග්‍රීක් “ඇපොයිලුමි (විනාශ කරන්නට) හා “ඇපොලෙයියා,” (විනාශය) ක්‍රියා පද පාවිච්චි කෙරේ. මෙම වදන් වධ කිරීමක් අදහස් කරයි ද? ක්‍රියා පදය ප්‍රාණවාචී හා සකර්මක ව පවතින විට ඇපොයිලුමි “මරන්න” යන අදහස දෙන බව ස්ටොට් පෙන්වා දෙයි. (මතෙව් 2:13; 12:14; 21:41) මෙසේ, කිං ජේම්ස් වර්ෂන් බයිබලය, මතෙව් 10:28 හි, දෙවියන් වහන්සේ “ආත්මය හා ශරීරය යන දෙක ම නිරයෙහි” විනාශ කිරීම සඳහන් කරන විට, එහි ගැබ් වී ඇති අදහස වනුයේ, සදාකාලික වේදනාවන්ගෙන් නොව, මරණයෙන් විනාශ කිරීම ය. මතෙව් 7:13, 14 හි යේසුස් වහන්සේ ‘ජීවනයට යන පටු පාර විනාශයට යන විශාල පාර’ සමඟ සසඳන සේක. ස්ටොට් සඳහන් කරන පරිදි “විනාශය විඳිය යුතු යයි පවසන අය ඇත්ත වශයෙන් ම විනාශ කරනු නොලබන්නේ නම්, එය පුදුම සහගත බව පෙනේ.” හොඳ හේතු ඇතුව ඔහු නිගමනය කරන්නේ “මරන්න යනු ශරීරයට ජීවය අහිමි කිරීම නම්, නිරය කායික හා ආත්මික යන ජීවිත දෙක ම අහිමි කර වීමක්, එනම් පැවැත්මෙන් ඉවත් කරවීමක් විය යුතු බව පෙනේ.”—එසෙන්ෂල්ස්, පිටු 315-16.

නිරයේ දසුන් අර්ථ දැක්වීම

එහෙත්, “මම දේශනා කරන්නේ වචනානුසාර එනම් සැබෑ නිරයක්” යයි පැවසූ, දකුණු බැප්ටිස්ට් සංවිධානයේ සභාපති වන මොරිස් එච්. චැප්මන් සමඟ ආගමික වූ බොහෝ දෙනෙක් එකඟ වනු ඇත්තාහ. “බයිබලය එය ‘ගිනිවිලක්’ යයි හඳුන්වන අතර එම අර්ථ දැක්ම තවත් වැඩියෙන් පැහැදිලි කළ හැකි යයි මම නොසිතමි” යයි ඔහු වැඩිදුරටත් පැවසී ය.

බයිබලයේ පාවිච්චි කර ඇති ගින්න පිළිබඳ යොදවන රූපාලංකාරය වධ වේදනා පැමිණ වීමේ මානසික චිත්‍රයක් පුබුදුවාලන බව ඇත්ත ය. කෙසේ වෙතත්, එසෙන්ෂල්ස් නම් පොත මෙසේ ප්‍රකාශ කරයි: “පුලුස්සනු ලැබීමේ දී දැනෙන උග්‍ර වේදනාව අප සියල්ලන් අත්දැක ඇති බැවින්, ගින්න අපගේ මනසේ ‘සිහි සන් වධ විඳීමත්’ සමඟ එකතු වී තිබෙන බව නිසැක ය. එහෙත් ගින්නේ මූලික කාර්යය වේදනාව ඇති කිරීම නොව, ලෝකයේ සියලු ම උඳුන් සාක්ෂි දරන ලෙසින් විනාශ වීම තහවුරු කිරීම ය.” (316වන පිටුව) මෙම පැහැදිලි වෙනස් කොට දැක්වීම සිහියේ තබාගැනීමෙන් ශුද්ධ ලියවිලිවල නැති දෙයක් එතුළට කැවීමෙන් ඔබ ව වළක්වනු ඇත. උදාහරණ සමහරක් මෙන්න:

ගෙහෙන්නාවට දමනු ලබන අය සම්බන්ධයෙන්, යේසුස් වහන්සේ “ඔවුන්ගේ පණුවා නසින්නේවත් ගින්න නිවෙන්නේවත් නැත” යයි වදාළ සේක. (මාර්ක් 9:47, 48) අද්විතීය සම්මත ග්‍රන්ථයක් වන ජූදිත් නම් පොතේ (“උන්වහන්සේ ඔවුන්ගේ මාංශය තුළට ගින්න ද පණුවන් ද එවන සේක. ඔවුහු සදහට ම වේදනාවෙන් වැළපෙන්නෝ ය.”—ජූදිත් 16:17, ද්විතීය සම්මත ග්‍රන්ථ ඇතුළත් පොදු නව අනුවාදය) වදන්වලින් බලපෑම් ලද ඇතැම් බයිබල් විවරණයන් යේසුස් වහන්සේගේ වදන් සදාකාලික වධ වේදනා අදහස් කරන බව තරයේ කියා සිටී. එහෙත්, දේවානුභාවය නොලද, ද්විතීය සම්මත ග්‍රන්ථයක් වන ජූදිත් නම් පොත, මාර්ක්ගේ ලිපිවල තේරුම නිශ්චය කිරීම සඳහා මිම්මක් නොවන්නේ ය. ප්‍රත්‍යක්ෂ ලෙස යේසුස් වහන්සේ යොමු දැක් වූ ශුද්ධ ලියවිලි පදය වන, යෙසායා 66:24, ගින්න හා පණුවන් දෙවියන් වහන්සේගේ සතුරන්ගේ මළ සිරුරු (“මළකඳන්” යයි යෙසායා පවසයි) විනාශ කරන බව පවසයි. යෙසායාගේ වදන්වල හෝ යේසුස් වහන්සේගේ වදන්වල සදාකාලික සිහි සන් වධ විඳීමක ඉඟියක් දක්නට නොලැබේ. ගින්න පිළිබඳ යොදවන රූපාලංකාරය සම්පූර්ණ විනාශය සංකේතවත් කරයි.

එළිදරව් 14:9-11, “ගින්නෙනුත් ගෙන්දගම්වලිනුත් වධකරනු” ලබන සමහරෙක් ගැන කථා කරමින්, “ඔවුන්ගේ වේදනාව නමැති [වේදනාවේ NW] ධූමය සදාකාලේටම නගින්නේය” යයි දක්වයි.a මෙය නිරාගින්නේ සදාකාලික සිහි සන් වධ කිරීමක් තහවුරු කරයි ද? ඇත්ත වශයෙන් ම, මෙම මුළු පරිච්ඡේදය ම පවසන්නේ දුෂ්ටයන්ට වධ කරනු ලබන බව ය, ඔවුන් ව සදාකාලේට ම වධ කරනු ලබන බව නොවේ ය. එම පාඨය පවසන්නේ, ධූමය—එනම් ගින්න එහි කාර්ය භාරය වන විනාශය කර ඇති බවට සාක්ෂිය—සදාකාලයට ම පවතින බව විනා, ගිනිමය වධ කරනු ලැබීම පවතින බව නොවේ.

එළිදරව් 20:10-15, “ගින්නෙන්ද ගෙන්දගමින්ද යුත්” විලේ “ඔව්හු සදාකාලේටම දිවා රෑ දෙක්හි වධකරනු ලබති” යයි පවසයි. මුලින් ම කියවන විට, මෙය ගින්නෙන් කරනු ලබන සදාකාලික සිහි සන් වධ කිරීමක් ගැන හැඟවිය හැකිමුත්, එය නියත වශයෙන් ම එසේ නොවේ. ඒ මන්ද? වෙනත් දේවල් අතර, ‘වනමෘගයා ද බොරු අනාගතවක්තෘ ද’ එසේ ම “මරණයත් පාතාලයත්” මෙහි “ගිනිවිල” යනුවෙන් හඳුන්වනු ලබන දෙය තුළ නිමාවට පත් වන බැවිනි. ඔබ පහසුවෙන් ම නිගමනය කළ හැකි ලෙසින්, වනමෘගයා, බොරු අනාගතවක්තෘවරයා, මරණය, හා හේදිසය සැබෑ පුද්ගලයන් නොවේ; එනිසා, ඔවුන්ට සිහි සන් වධ කිරීමක් අත්දකින්නට නුපුළුවන. ඒ වෙනුවට, ජී. බී. කාර්ඩ්, අ කොමෙන්ට්‍රි ඔන් ද රෙවලේෂන් ඔෆ් සෙන්ට් ජෝන් ද ඩිවයින් නම් පොතේ ලියන්නේ, “ගිනිවිල” යන්නෙන් අදහස් කරන්නේ “විනාශයක් හා පූර්ණ අභාවයට පත්වීමකි.” මෙම අවබෝධය පහසුවෙන් ම ලබාගත යුත්තේ මන්දයත් බයිබලය ම ගිනිවිල ගැන “මෙය දෙවෙනි මරණයය, එනම් ගිනිවිලය” යයි පවසන නිසා ය.—එළිදරව් 20:14.

නිඹුල් සහෝදරයන් බඳු මෙම මූල ධර්ම වෙන් කිරීම

මෙම තර්කයන් නොසලකා, බොහෝ ඇදහිලිවන්තයෝ “විනාශය” යන වචනයෙන් පැවසෙන දෙය එය අදහස් නොකරන බවත්, ඉන් අදහස් වන්නේ සදාකාලික වධ කිරීම බවත් තරයේ කියා සිටිති. ඒ මන්ද? ඔවුන්ගේ කල්පනාවට නිරාගින්නේ අනෙක් නිඹුල් සහෝදරයන් බඳු ආගමික මූල ධර්මයෙන්—එනම් මනුෂ්‍ය ආත්මයේ අමරණීයත්වය පිළිබඳ මූල ධර්මයෙන්—අනුබල ලැබේ. තව ද ඔවුන්ගේ පල්ලි ක්‍රමය ශතවර්ෂ ගණනාවකට මෙම නිඹුල් දරුවන් ව හදාවඩා ගන්නට ඇති නිසා, විනාශය ගැන කථා කරන වගන්ති ඇත්ත වශයෙන් ම සදාකාලික වධ කිරීම් අදහස් කරන්නේ යයි ඔවුන්ට හැගෙන්නට පුළුවන. කෙසේ පැවසුවත් අමරණීය ආත්මයකට පැවැත්මෙන් සිඳී යා නොහැකි ය—නැතහොත් බොහෝ දෙනෙකු විසින් විමර්ශනය කරනු ලැබේ.

එහෙත් එංගලන්ත සභාවට අයත් පූජක ෆිලිප් ඊ. හියූස් විසින් පෙන්වා දුන් මතු සඳහන් කරුණ සැලකිල්ලට ගන්න: “මනුෂ්‍ය ආත්මය පමණක් සහජ ව අමරණීය වන්නේ යයි තරයේ කියා සිටීම, ශුද්ධ ලියවිල්ලේ ඉගැන්වීම්වල කිසිදු තැනක අනුමත කර නොමැති තත්ත්වයකට පක්ෂ වීමකි. මන්දයත් බයිබලයේ නියමය අනුව මනුෂ්‍ය ස්වභාවය ආත්මික හා ශාරීරික යන දෙකේ ම මනාකොට එක් තැන් කිරීමක් හැටියට නිතර දකිනු ලැබෙන හෙයිනි. . . . මූලාරම්භයේ දී තහනම් ගස සම්බන්ධයෙන් ‘එයින් කන දවසෙහි ඒකාන්තයෙන් නුඹ නසින්නෙහිය’ යන දෙවියන් වහන්සේගේ අනතුරු ඇඟවීම, ශරීරයක් ඇති ආත්මික මැවිල්ලක් හැටියට—එනම් ඔහු එයින් කෑවොත්, ශරීරයක් ඇති ආත්මික මැවිල්ලක් හැටියට ම ඔහු මැරෙනු ඇති බව—මනුෂ්‍යයාට කියනු ලැබී ය. ඔහුගෙන් කොටසක් නොමැරෙනු ඇති බවත්, එනිසා ඔහුගේ මියයාම කොටසක් වශයෙන් පමණක් සිදුවනු ඇති බවත්, එහි ඇඟවීමක් නොවී ය.—ද ට්රූ ඉමෙජ්—දි ඔරිජින් ඇන්ඩ් ඩෙස්ටිනි ඔෆ් මෑන් ඉන් ක්‍රයිස්ට්.

සමානාකාරයෙන්, දේවවේදී ක්ලාක් පිනක් මෙසේ පවසයි: “මෙම සංකල්පය [මනුෂ්‍ය ආත්මය අමරණීය බව] අති දීර්ඝ කාලයක් පුරා දේව ධර්මයට බලපෑම් කර ඇතත්, එය බයිබලය මත පදනම් වූවක් නොවේ. බයිබලය ආත්මයේ ස්වභාවික අමරණීයත්වය උගන්වන්නේ නැත.” එසකියෙල් 18:4, 20 [NW] හා මතෙව් 10:28 මෙය සනාථ කරයි. මීට අමතර ව, මැරී සිටින සිය මිත්‍රයා වන ලාසරුස් සම්බන්ධයෙන් ඔහු “සැතපී ඉන්නේය” නැතහොත් නිදා සිටින්නේ ය යයි යේසුස් වහන්සේ ම වදාළ සේක. නින්දෙන් “ඔහු පුබුදුවන පිණිස” යේසුස් වහන්සේ යමින් සිටින්නේ යයි උන් වහන්සේ වදාළ සේක. (යොහන් 11:11-14) එනිසා මනුෂ්‍යයා, නැතහොත් මනුෂ්‍ය ආත්මය වන ලාසරුස්, මැරී සිටියමුත්, යම් කලක් ගත වීමෙන් පසු ව පවා, ඔහු ව නැවත නැගිටවන්නට, යළි ජීවමාන තත්ත්වයකට ගෙනෙන්නට පුළුවන් විය. සත්‍යයන් සනාථ කරන්නේ, යේසුස් වහන්සේ ලාසරුස් ව මරණයෙන් නැවත නැගිට වූ බව ය.—යොහන් 11:17-44.

මෙම කරුණු සදාකාලික වධ විඳීම පිළිබඳ මූල ධර්මයට බලපාන්නේ කෙසේ ද? අතීතයේ 17වන ශතවර්ෂයේ, රචක විලියම් ටෙම්පල් මෙසේ ප්‍රකාශ කළේ ය: “නොනිමෙන ගින්නකට දමනු ලබන බව කථා කරන [ශුද්ධ ලියවිලි පද] ඇත. එහෙත් එසේ ඉවත් කරනු ලබන දෙය විනාශ කළ නොහැකි බවට පූර්ව කල්පනයකින් අප මේවා කරා ළඟා නොවුවහොත්, අප ඊට දමන දෙය සදාකාලයට ම පිලිස්සෙන බවට නොව එය විනාශ වනු ඇති බවට වූ හැඟීම අප ලබනු ඇත.” එම නිවැරදි විශ්ලේෂණය, බයිබලය සැබවින් ම උගන්වන දෙය වන බැවින්, දිගට ම සැබෑ ව පවතී.

නිසැක ව ම, සදාකාලයට නිරයේ සිහි සන් වධ කිරීම පිළිබඳ අදහස ප්‍රශ්න කිරීමට ඔබට බල කරවන හේතු ඇත. එසේත් නැතහොත්, හුදෙක් ප්‍රශ්න ඇසීම ඉක්මවා දේව ධර්ම මහාචාර්ය පිනක්ගේ අවවාදය අනුගමනය කිරීමට, ඇතැම්විට ඔබට වුවමනා වන්නට පුළුවන. ඔහු මෙසේ කීවේ ය: “නිමා නොවන වධ කිරීම ඇතුළු නිරය වටා පවතින මුළු ඉගැන්වීම් මාලාව . . . විශ්වාසනීය මූල ධර්මයේ නාමයෙන් ඉවත් කළ යුතු ය.” එසේ ය, සදාචාරය, යුක්තිය, හා—වඩාත් වැදගත් ලෙසින්—දේව වචනය වන, බයිබලය, ඔබට කියන්නේ ඒ දෙය ම කරන ලෙසට ය.

ඔබ එසේ කළහොත්, නිරයේ සැබෑ ස්වභාවය ඇත්තෙන් ම විශ්වාසනීය බව ඔබ දකිනු ඇත. ඔබට මෙම මාතෘකාව සම්බන්ධ ව උපකාරවත් වන තොරතුරු පාරාදීස පොළොවක සදාකල් ජීවත්වන්ට ඔබට හැකb නම් පොතෙන් ලබා ගත හැකි ය. ඔබට යෙහෝවඃ වහන්සේගේ සාක්ෂිකරුවන් හමු වන විට එය ඔවුන්ගෙන් ඉල්ලන්න. “මරණයේදී කුමක් සිදුවේ ද?”, “නිරය කෙබඳු ස්ථානයක් ද?”, හා “නැවතනැගිටුවීම—කාට ද, කොහේ ද?” යන පරිච්ඡේද කියවන්න. නිරයේ සැබෑ ස්වභාවය විශ්වාසනීය බව පමණක් නොව මතු බලාපොරොත්තු පිරිනමන තත්ත්වයක පවතින බව ද ඔබ දකිනු ඇත.

[පාදසටහන්වල]

[8වන පිටුවේ කොටුව]

යෙදුම්වල අරුත් දැක්වීම

මෙම ලිපියේ “නිරය” හා “නිරාගින්න” යන වචන, ක්‍රිස්තියානි ලෝකයේ දේවවේදීන් විසින් පාවිච්චි කරනු ලැබූ ආකාරයට, “අලුත් ගිවිසුමේ” 12 වාරයක් දක්නට ලැබෙන, ගිʹයෙන්නා යන ග්‍රීක් වචනයට යොමු දක්වයි. (මතෙව් 5:22, 29, 30; 10:28; 18:9; 23:15, 33; මාර්ක් 9:43, 45, 47; ලූක් 12:5; යාකොබ් 3:6) විවිධ බයිබල් පරිවර්තන “නිරය” යනුවෙන් මෙම ග්‍රීක් වචනය ඉදිරිපත් කළ ද, අනෙක් පරිවර්තන එය “ගෙහෙන්නාව” හැටියට පරිවර්තනය කෙරේ. එය බයිබලයේ අවසාන පොතේ දක්නට ලැබෙන සදාකාල විනාශය සංකේතවත් කරන්නා වූ, “දෙවෙනි මරණයය, එනම් ගිනිවිල” යන්නට අනුරූප වේ.—එළිදරව් 20:14.

“නිරය” හැටියට ඇතැම් අවස්ථාවන්හි පරිවර්තනය කර ඇති තවත් වචන දෙකක් සම්බන්ධයෙන්, විලියම් ස්මිත් විසින් සංස්කරණය කරන ලද, අ ඩික්ෂනරි ඔෆ් ද බයිබල් හි (1914) මෙසේ පැවසේ: “නිරය . . . පොදුවේ හා අවාසනාවන්ත ලෙස ෂෙයොල් නම් හෙබ්‍රෙව් වදන සඳහන් කිරීමට අපගේ පරිවර්තකයන් විසින් පාවිච්චි කරනු ලබන වචනයකි. ෂෙයොල් යන හෙබ්‍රෙව් වදන එසේ ම තැබුවා නම් නැතහොත් එය ‘මිනීවළ’ හෝ ‘වළ’ හැටියට නිතර තැබුවා නම් ඇතැම් විට වඩාත් හොඳ වන්නට තිබිණ; . . . අ[ලුත්] ගි[විසුමේ] ෂෙයෝල් හා සමාන ව, හේදිසය වන වචනය, ඇතැම් විට හුදෙක් ‘සොහොන’ අදහස් කරයි . . . නිකායන්, අපගේ ස්වාමීන් වහන්සේ ‘පාතාලයට බැස වදාරාහ’ යයි කියන්නේ මේ හැඟීමෙන් යුක්ත ව, පොදුවේ මළවුන්ගේ තත්ත්වය අදහස් කරමින් ය.”

අවසාන විනාශය සංකේතවත් කරන්නා වූ, ගෙහෙන්නාව මෙන් නොව, ෂෙයෝලය හා හේදිසය නැවත ජීවිතයට නැගිටුවනු ලැබීමේ මතු බලාපොරොත්තුව සහිත ව, මනුෂ්‍ය වර්ගයාගේ පොදු මිනීවළේ මරණය වෙත යොමු දක්වයි.—එළිදරව් 20:13.

[9වන පිටුවේ පින්තූරය]

යේසුස් වහන්සේ ලාසරුස් ව මරණයේ නින්දෙන් අවදි කළ සේක