ඔබ ක්‍රිස්තියානි රැස්වීම්වලට පැමිණිය යුතු හේතුව
දකුණු අමෙරිකාවේ ජීවත් වන, රොසාරියෝ මාස ගණනාවකට එලිසබෙත් සමඟ බයිබලය ඉගෙන ගැනීමේ ප්‍රීතිය අත්දුටුවා ය. දෙවියන් වහන්සේගේ රාජ්‍යය ගැනත්, එය පොළොව මත පාරාදීස තත්ත්වයන් ගෙන එන ආකාරය ගැනත් ඉගෙන ගැනීමෙන් රොසාරියෝ ආනන්දජනක ප්‍රීතියට පත් වූවා ය. එහෙත්, රාජ්‍යය ශාලාවේ රැස්වීමට එන්නට කියා එලිසබෙත් ඇයට ආරාධනා කළ ඕනෑ ම අවස්ථාවක, ඇය පසුබට වූවා ය. සභා රැස්වීම්වලට පැමිණෙන්නේ නැති ව, නිවසේ ම බයිබලය ඉගෙන ගෙන එය පවසන දෙය ක්‍රියාවට නැගීමට තමාට පුළුවන් යයි ඇය කල්පනා කළා ය. ක්‍රිස්තියානි රැස්වීම් සැබවින් ම ඔබට ප්‍රයෝජනවත් දැයි ඔබත් කල්පනා කර තිබෙනවා ද? ස්වකීය ජනයා හට එකට රැස්වීමට දෙවියන් වහන්සේ විධිවිධාන යොදන්නේ මක්නිසා ද?
පළමු ශතවර්ෂයේ ජීවත් වූ ක්‍රිස්තියානින් තමන් අවට විසූ අයට වඩා බෙහෙවින් වෙනස් වූ නිසා, ඔවුන්ගේ ආරක්ෂාව සඳහා උචිත ආශ්‍රය අතිවැදගත් විය. මුල් ක්‍රිස්තියානින්ගේ එක් සභාවකට ප්‍රේරිත පාවුල් ලීවේ මෙසේ ය: ‘වංක වූ හිතුවක්කාර වූ පරම්පරාවක් අතරේ නුඹලා නිදොස් ව, අහිංසක ව සිටි අතර ඔවුන් අතරේ නුඹලා ආලෝකවල් මෙන් [ප්‍රදීපක මෙන් බැබලී NW] ලෝකයෙහි දක්නා ලැබුවහු ය.’ (පිලිප්පි 2:15) විශේෂයෙන් යුදයේ ක්‍රිස්තියානින්ට දුෂ්කර කාලයක් තිබූ අතර පාවුල් පහත සඳහන් ආකාරයට ඔවුන්ට ලීවේ ය: “ප්‍රේමයටද යහපත් ක්‍රියාවලටද පොලඹවන පිණිස එකිනෙකා ගැන සිතේ තබා ගනිමු. සමහරුන්ගේ පුරුද්ද ලෙස අපේම රැස්වීම අත් නෑර, ඒ දවස ළං වන බව නුඹලාට පෙනෙන ප්‍රකාරයට වඩ වඩා එකිනෙකාට අවවාදකරමු.” (හෙබ්‍රෙව් 10:24, 25) එකට රැස්වීමෙන් ප්‍රේමයට ද යහපත් ක්‍රියාවලට ද අප එකිනෙකා ව පොලඹවන්නේ කෙසේ ද?
ක්‍රිස්තියානින් එකිනෙකා ව “මුවහත්” කරන අයුරු
පාවුල් යොදා ගත්තා වූ ද “පොලඹවන” හැටියට පරිවර්තනය කර ඇත්තා වූ ද ග්‍රීක් වචනය වචනාර්ථයෙන් “මුවහත් කිරීමක්” යන්න අදහස් කරයි. “යකඩින් යකඩ මුවහත් වේ; එසේම මනුෂ්‍යයෙක් තම මිත්‍රයාගේ මුහුණ පැහැපත්කරයි [මුවහත් කරයි NW]” යයි පවසන විට, ක්‍රිස්තියානින් එකිනෙකා ව “මුවහත්” කරන ආකාරය බයිබල් හිතෝපදේශයක් පැහැදිලි කරයි. (හිතෝපදේශ 27:17; දේශනාකාරයා 10:10) අප, නිති පතා මුවහත් කිරීමක් අවශ්‍ය කරන උපකරණ හා සමාන ය. යෙහෝවඃ වහන්සේට ප්‍රේමය ප්‍රකාශ කිරීමත්, අපගේ ඇදහිල්ල මත පදනම් වන තීරණ ගැනීමත්, ලෝකයෙන් වෙනස් ව සිටීමක් අදහස් කරන බැවින්, අප නිතර ම බහුතරයට වඩා වෙනස් ක්‍රියා මාර්ගයක් ගත යුතු ය.
වෙනස් වීමට දරන නිරන්තර වෑයම යහපත් ක්‍රියා සඳහා වූ අපගේ ජ්වලිතය මොට කළ හැකි ය. එහෙත් යෙහෝවඃ වහන්සේට ප්‍රේම කරන අන් අය සමඟ අප සිටින විට, අපි එකිනෙකා ව මුවහත් කරන්නෙමු—අපි එකිනෙකා ව ප්‍රේමයට ද යහපත් ක්‍රියාවලට ද පොලඹ වන්නෙමු. අනෙක් අතට අප තනි ව ම සිටින විට, අපි අප ගැන වැඩියෙන් සැලකිලිමත් වීමට නැඹුරු වන්නෙමු. දුරාචාර, ආත්මාර්ථකාමී හා මෝඩ අදහස් අපගේ මනසට ඇතුල් වන්නට පුළුවන. “තමාම වෙන්ව සිටින තැනැත්තේ තමාගේම ආශාව පස්සේ යමින්, සියලු යහපත් [ප්‍රායෝගික NW] ප්‍රඥාවට විරුත්ටධව ඇවිස්සෙන්නේය.” (හිතෝපදේශ 18:1) “නුඹලා කරන්නාක්මෙන් එකිනෙකාට අවවාද කොට [සැනසිල්ල දී NW], එකිනෙකා වත්ටර්ධනයකරගනිල්ලා” යයි තෙසලෝනික නගරයේ සභාවට පාවුල් ලීවේ මේ නිසා ය.—1 තෙසලෝනික 5:11.
මූලික බයිබල් ඉගැන්වීම් පිළිබඳ රොසාරියෝ ඇයගේ පාඩම අවසන් කළ විට, ඇය තවදුරටත් සභාව සමඟ ඇසුරු කිරීමෙන් තමා ව වළක්වා ගත්තා ය. එනිසා, වැඩිතර උපකාරය සැපයීමට නොහැකි ව, එලිසබෙත් ඇය බලන්නට යාම අත්හැරියා ය. ඉන් මාස කීපයකට පසු, එක්තරා සංචාරක අවේක්ෂකයෙක් රොසාරියෝ බැහැදැක, “ආපන ශාලාවක ආහාර අනුභව කිරීමෙන් පවුලේ එක් එක් සාමාජිකයාට හොඳ ආහාර ලබා ගත හැකි වුවත්, නිවසේ එකට ආහාර අනුභව නොකිරීමෙන් සාමාජිකයන් සියලු දෙනාට අහිමි වනු ඇත්තේ මොකක් ද?” යයි ඇයගෙන් ඇසුවේ ය. “ඔවුන්ට පවුලේ සහකාරත්වය අහිමි වනු ඇත” යයි රොසාරියෝ පිළිතුරු දුන්නා ය. ඇය කරුණ වටහාගත් අතර විධිමත් ව රැස්වීම්වලට එන්නට පටන් ගත්තා ය. ඒවා කොතරම් ප්‍රයෝජනවත් ද කියා ඇයට හැඟුනේද යත්, එවක් පටන් ඇය සෑම රැස්වීමකට ම වාගේ පැමිණ ඇත.
ඔබ විශ්වාස කරන දේවල් කෙරෙහි ම අන්‍යයන් ද ඇදහිල්ල ප්‍රකාශ කරනු ඇසීම දිරිගන්වන සුලු වන අතර, එවන් ඇදහිල්ලක් ඔවුන්ගේ ජීවිත වෙනස් කර ඇති ආකාරය දැකීමත් දිරිගන්වන්නකි. පුද්ගලික අත්දැකීමෙන් පාවුල් මෙය දැන සිටි අතර රෝමයේ සභාවට ඔහු ලීවේ මෙසේ ය: “නුඹලා ස්ථිරවන හැටියට නුඹලාට යම් කිසි ආත්මික දීමනාවක් දෙන පිණිස නුඹලා දක්නට ආශාවෙමි. මෙසේ කියන්නේ නුඹලාගෙත් මාගෙත් අන්‍යෝන්‍ය ඇදහිල්ල කරණකොටගෙන නුඹලා සමග මටත් සැනසිල්ල [දිරිගැන්වීමේ හුවමාරුවක් NW] ලැබෙන පිණිසය.” (රෝම 1:11, 12) ඇත්ත වශයෙන් ම, පාවුල් හට රෝමයට යන්නට හැකි වූයේ අවුරුදු ගණනාවක් ගත වූවාට පසු ව ය, තව ද, ඔහු එසේ ගිය විට, ඔහු ගියේ රෝමානුවන්ගේ හස්තය යටතේ සිරකරුවෙක් හැටියට ය. එහෙත් තමා ව බලනු පිණිස රෝමයෙන් සැතපුම් 40කට වඩා වැඩි දුරක් සහෝදරයන් පයින් ගමන් කර තිබූ බව ඔහු දුටු විට, “පාවුල් . . . දෙවියන්වහන්සේට ස්තුතිකොට, ධෛර්ය්‍යය ලැබුවේය.”—ක්‍රියා 28:15.
අර්බුදකාරී කාලවල ආත්මික ආහාර සෙවීම
රෝමයේ නිවාස අඩස්සියේ සිටින අතර එකට රැස්වීම අත් නොහරින හැටියට පාවුල් හෙබ්‍රෙව්වරුන්ට ලීවේ ය. ”ඒ දවස ළං වන බව නුඹලාට පෙනෙන ප්‍රකාරයට වඩ වඩා [කරන්න]” යන වදන් ඔහු එකතු කිරීම අපට වැදගත් ය. (හෙබ්‍රෙව් 10:25) වර්ෂ 1914 මේ ලෝකයේ අන්තිම කාලයේ ආරම්භය ලකුණු කළ බවත්, “විනිශ්චයෙත් අභක්තිකයන්ගේ විනාශයෙත් දවස” ළං වී ඇති බවත් යෙහෝවඃ වහන්සේගේ සාක්ෂිකරුවන් නොකඩවා ශුද්ධ ලියවිලිවලින් පෙන්වා ඇත. (2 පේතෘස් 3:7) එළිදරව් නම් බයිබල් පොතට අනුව, අන්තිම කාලය පටන් ගන්නා අවස්ථාවේ යක්ෂයා ව ස්වර්ගයෙන් පහත හෙළනු ලැබූ විට, ඔහු මහත් උදහසක් ඇති ව සිටි අතර “දෙවියන්වහන්සේගේ ආඥා පවත්වන්නාවූ, යේසුස්වහන්සේගේ සාක්ෂිය දරන්නාවූ . . . ඉතිරි අයට විරුද්ධව යුද්ධකරන්ට ගියේය.” (එළිදරව් 12:7-16) එබැවින්, දෙවියන් වහන්සේගේ ආඥා රක්ෂා කිරීම විශේෂාකාර ලෙස දැන් අපහසු ය; සෙසු ඇදහිලිවන්තයන් සමඟ අප වඩ වඩා එක්රැස් විය යුතු ය. යක්ෂයාගේ ප්‍රහාරයන් මර්දනය කරනු පිණිස දෙවියන් වහන්සේ සඳහා වූ අපගේ ඇදහිල්ල හා අපගේ ප්‍රේමය ශක්තිමත් කරන්නට රැස්වීම් අපට උපකාර කරනු ඇත.
දෙවියන් වහන්සේට දක්වන ප්‍රේමය හා ඇදහිල්ල වරක් ගොඩනැගීමෙන් පසු ඒවා ස්ථිර ව පවත්නා ගොඩනැගිලි හා සමාන නොවේ. ඒ වෙනුවට, ඒවා නිරන්තර පෝෂණය තුළින් සෙමින් වර්ධනය වන්නා වූ ජීවමාන දේවල් හා සමාන වනමුත්, නිරාහාර ව සිටීමකට ලක් වුවහොත් ඒවා මැල වී මිය යයි. ස්වකීය ජනයා ව ශක්තිමත් කිරීමට යෙහෝවඃ වහන්සේ නිති පතා ආත්මික ආහාර සපයන්නේ ඒ නිසා ය. අප සියල්ලන්ට එවන් ආහාර උවමනා වුවද, ඒවා ලබා ගත හැක්කේ කොහෙන් ද? දෙවියන් වහන්සේගේ සංවිධානයෙන් හා එහි රැස්වීම්වලින් හැරුණු කොට වෙන කොහෙන්වත් නොවේ.—ද්විතීය කථාව 32:2; මතෙව් 4:4; 5:3, NW.
යේසුස් වහන්සේ ක්‍රිස්තියානි සභාව පෝෂණය කරන ආකාරය බැලීමට අපට උපකාර කළ හැකි ප්‍රශ්නයක් උන් වහන්සේ ඉදිරිපත් කළ සේක. උන් වහන්සේ මෙසේ ඇසූ සේක: “ඉඳින් ස්වාමියා විසින් තමාගේ ගෙයි වැසියන්ට නියම වේලාවට කෑම දෙන්ට ඔවුන් කෙරෙහි පත්කළ විශ්වාසවූ නුවණ ඇති දාසයා කවුද? ස්වාමියා එන කල යම් දාසයෙකු එසේ කරනවා දක්නේද, ඒ දාසයා ආශීර්වාදලද්දෙක්ය [සන්තෝෂය ලද්දෙක් ය NW].” (මතෙව් 24:45, 46) සිය අනුගාමිකයන්ට කෑම දෙන්ට පළමු ශතවර්ෂයේ දී යේසුස් වහන්සේ පත් කළේ කවුරුන් ව ද, එමෙන් ම රාජ්‍යය බලයෙන් යුක්ත ව තමන් හැරී එන අවස්ථාවේ දී කවුරුන් විසින් විශ්වාසනීය ආකාරයකට කෑම දෙමින් සිටි බව උන් වහන්සේ දුටු සේක් ද? පැහැදිලි ව ම, ඒ ශතවර්ෂයන් ගණනාව පුරා කිසිදු මනුෂ්‍යයෙක් දිගට ම ජීවත් වී නොමැත. පූර්ව ක්‍රිස්තියානි කාලවල ඊශ්‍රායෙල් ජාතිය දෙවියන් වහන්සේගේ සේවකයා ව සිටියාක් මෙන්, එම දාසයා ආත්මයෙන් ආලේප ලත් ක්‍රිස්තියානින්ගෙන් සමන්විත වන සභාව බව සාක්ෂි පෙන්නුම් කරයි. (යෙසායා 43:10) එසේ ය, යේසුස් වහන්සේ අපගේ ආත්මික ආහාරය එම ලෝක ව්‍යාප්ත මණ්ඩලය තුළින් සපයා දෙන අතර, එම මණ්ඩලය අද දින යෙහෝවඃ වහන්සේගේ සාක්ෂිකරුවන්ගේ ප්‍රාදේශීය සභා තුළින් ආත්මික ආහාර බෙදා දෙමින් සිටී.
යේසුස් වහන්සේ විසින් ලබා දෙන ආත්මික ආහාරයේ සැපයුම් මාර්ගයක් ගැන වැඩිදුරටත් ප්‍රේරිත පාවුල් විසින් මෙසේ විස්තර කරනු ලැබී ය: “උන්වහන්සේ උසස්තැනට නැගුණු කල්හි වහල්කමට ගත්තවුන් වහල්කොට ගෙනගොස්, මනුෂ්‍යයන්ට තෑගි දුන්සේකැයි කියනසේක . . . උන්වහන්සේ සමහරුන් ප්‍රේරිතයන්ද සමහරුන් අනාගතවක්තෘවරුන්ද සමහරුන් ශුභාරංචිය ප්‍රකාශකරන්නන්ද සමහරුන් සභාපාලකයන්ද [එඬේරුන් ද NW] සමහරුන් ගුරුවරුන්ද කොට දුන්සේක. එසේ දුන්නේ ඇදහීමේද දෙවියන්වහන්සේගේ පුත්‍රයා දැනගැනීමේද එකමුතුකමටත්, සපුර්ණ පුරුෂකමටත්, ක්‍රිස්තුස්වහන්සේගේ සපුර්ණවූ උස මහතේ ප්‍රමාණයටත් අප සියල්ලන් පැමිණෙන තෙක්, ශුද්ධවන්තයන්ගේ සපුර්ණවීම සඳහා සේවය කිරීමේ වැඩය පිණිසත් ක්‍රිස්තුස්වහන්සේගේ ශරීරයේ වර්ධනයවීම පිණිසත්ය.”—එපීස 4:8, 11-13.
‘මනුෂ්‍යයන්ට දුන් මෙම තෑගි’ සහෝදරයන් ව වර්ධනය කළේ, මූලික ව ප්‍රාදේශීය සභාවන් තුළ—එනම් රැස්වීම්වල දී—ය. උදාහරණයක් වශයෙන්, අන්තියෝකියේ දී, “යූදස් සහ සීලස්, තුමූ ප්‍රොපේතවරු බැවින්, බොහෝ වචනවලින් සහෝදරයන්ට අවවාදකර [දිරිගන්වා NW], ඔවුන් ස්ථිරකළෝය.” (ක්‍රියා 15:32) සමානාකාරයෙන් අද දින ආත්මික ව සුදුසුකම් ලත් අය දෙන කථා අපගේ ඇදහිල්ල මලානික හෝ අක්‍රියාශීලී නොවන පරිද්දෙන් පෝෂණය කරනු ඇත.
අප රැස්වීම්වලට පැමිණීමට පටන්ගෙන නොතිබුණත්, සභාවේ සාමාජිකයෙකුගේ පුද්ගලික උපකාරයක් නිසා අප හොඳ ප්‍රගතියක් ලබා තිබෙන බව සැබෑවක් වන්නට පුළුවන. “දෙවියන්වහන්සේගේ වාක්‍යවල මුල් ගුරුකම් . . . යමෙකු විසින් නුඹලාට උගන්වන්ට ඕනෑ” කාලයක් තිබෙන බවත්, “නුඹලා දැඩි ආහාර නොව කිරි ඕනෑකරන අයව සිටින්නෝය” කියාත් බයිබලය පවසයි. (හෙබ්‍රෙව් 5:12) එහෙත් කෙනෙකුට කිරි බොන තත්ත්වයෙන් සදහට ම සිටින්නට නොහැක. ක්‍රිස්තියානි රැස්වීම් දෙවියන් වහන්සේ කෙරෙහි ප්‍රේමය හා උන් වහන්සේ කෙරෙහි ඇදහිල්ල ප්‍රාණවත් ව තබා ගැනීමට අරමුණු කරන ලද බයිබල් උපදෙස්වල අඛණ්ඩ වැඩසටහනක් සපයන අතර “දෙවියන් වහන්සේගේ සියලු ම උපදෙස්” උපයෝගි කර ගැනීමට ප්‍රායෝගික උපකාරය ද සපයයි. (ක්‍රියා 20:27, NW) මෙය ‘කිරිවලට’ වඩා වැඩි යමක් වේ. බයිබලය වැඩිදුරටත් මෙසේ ද පවසයි: “දැඩි ආහාර ඕනෑවන්නේ යහපත සහ අයහපත විමසාබලන්ට ව්‍යවහාරයෙන් පුරුදු පුහුණුවූ ඉන්ද්‍රියයන් ඇති, සපුර්ණවූ [මේරූ NW] තැනැත්තන්ටය.” (හෙබ්‍රෙව් 5:14) වැදගත් බයිබල් අනාවැකි, වගන්තියෙන් වගන්තියට ඉගෙන ගැනීමක් මෙන් ම අපගේ ජීවිතවල අපට දෙවියන් වහන්සේ ව අනුකරණය කළ හැකි ආකාරය පිළිබඳ ව ගැඹුරු සාකච්ඡාවන් වැනි නිවාස බයිබල් උපදෙස්වල මූලික පරිපාටියක කොටසක් නොවිය හැකි බොහෝ විෂයයන් රැස්වීම්වල දී සලකා බලනු ලැබේ.
යෙහෝවඃ වහන්සේගේ සිහිගැන්වීම්—ඔබ පසුපස ඇති කටහඬක් හා සමාන ය
එවන් සභා පාඩම් මාර්ගයෙන්, අප කොයි ආකාරයේ පුද්ගලයන් ව සිටිය යුතු දැයි යෙහෝවඃ වහන්සේ නිරතුරු ව ම අපට සිහිගන්වමින් සිටින සේක. එවන් සිහිගැන්වීම් අති වැදගත් ය. ඒවා නොමැති ව අප පහසුවෙන් ම ආත්මාර්ථය, උඬගුකම හා ගිජුකම කරා නැඹුරු වනු ඇත. ශුද්ධ ලියවිල්ලෙන් වූ සිහිගැන්වීම් අන් මනුෂ්‍යයන් සමඟත්, දෙවියන් වහන්සේ සමඟත්, සාර්ථක සබඳතා ප්‍රීතියෙන් භුක්ති විඳින්නට අපට උපකාර කරනු ඇත. “මාගේ මාර්ග කල්පනාකොට ඔබගේ ශීක්ෂාවලට මාගේ පාද හරවා ගතිමි” යයි ගීතාවලිය 119:59 හි ලේඛකයා පිළිගත්තේ ය.
අප විධිමත් ව ක්‍රිස්තියානි රැස්වීම්වලට පැමිණෙනවාත් සමඟ ම, යෙසායා තුළින් කරන ලද යෙහෝවඃ වහන්සේගේ අනාවැකිය ක්‍රියාත්මක වීම අප අත්දකිනු ඇත. එය මෙසේ පවසයි: “නුඹේ ගුරුවරයා [උදාර ශික්ෂකයා NW] තවත් සැඟවී නොසිටින්නේය, නුඹේ ඇස්වලින් නුඹේ ගුරුවරයා [උදාර ශික්ෂකයා NW ] දකින්ටත්, . . . මාර්ගය මේය, මෙහි හැසිරියල්ලායයි නුඹට පස්සෙන් කියන හඬක් නුඹේ කන්වලට ඇසෙන්ටත් යෙදෙනවා ඇත.” යෙහෝවඃ වහන්සේ අපගේ ප්‍රගතිය දෙස බලා සිටින අතර අප වැරදි පියවරක් ගත්තේ නම් ප්‍රේමනීය ලෙස අප ව නිවැරදි කරන සේක. (යෙසායා 30:20, 21; ගලාති 6:1) එමෙන් ම උන් වහන්සේ මෙයටත් වඩා උපකාර සපයන සේක.
සභාව තුළින් ශුද්ධාත්මය ලැබීම
යෙහෝවඃ වහන්සේගේ සාක්ෂිකරුවන් සමඟ නිති පතා ක්‍රිස්තියානි රැස්වීම්වලට පැමිණීම මගින්, ස්වකීය සෙනඟ මත පවතින්නා වූ, දෙවියන් වහන්සේගේ ශුද්ධාත්මයෙන් අපි ශක්තිමත් කරනු ලබමුව. (1 පේතෘස් 4:14) වැඩිදුරටත්, සභාවේ සිටින ක්‍රිස්තියානි අවේක්ෂකයන් පත් කොට ඇත්තේ ශුද්ධාත්මය මගින් ය. (ක්‍රියා 20:28) දෙවියන් වහන්සේගෙන් වූ මෙම ක්‍රියාකාරික බලය ක්‍රිස්තියානියෙක් මත ප්‍රබල බලපෑමක් ඇති කරයි. “ආත්මයාණන්වහන්සේගේ [ආත්මයේ NW] ඵල නම්—ප්‍රේමය, ප්‍රීතිය, සමාදානය, [බොහෝ NW] ඉවසිලිවන්තකම, කරුණාවන්තකම, යහපත්කම, විශ්වාසකම [ඇදහිල්ල NW], මෘදුකම, පමණ දැන ක්‍රියා කිරීම [ආත්ම දමනය NW]” යයි බයිබලය පවසයි. (ගලාති 5:22, 23) දෙවියන් වහන්සේගේ සංවිධානය තුළින් ක්‍රියා කරන්නා වූ ශුද්ධාත්මය, යෙහෝවඃ වහන්සේට ප්‍රේම කරන්නවුන් සඳහා උන් වහන්සේ රැස්කර ඇති දේවල් පිළිබඳ ව පුදුම සහගත වූ පැහැදිලි අවබෝධයක් අත්කර ගැනීමට ද අපට උපකාර කරනු ඇත. මේ දේවල පිළිවෙළේ සුප්‍රකට අයට දෙවියන් වහන්සේගේ අරමුණ තේරුම් ගත නොහැකි බව පැහැදිලි කිරීමෙන් පසු, පාවුල් ලීවේ මෙසේ ය: “දෙවියන්වහන්සේ ස්වකීය ආත්මයාණන්වහන්සේ [ආත්මය NW] කරණකොටගෙන අපට ඒ දේ එළිදරව්කළසේක.”—1 කොරින්ති 2:8-10.
ඇදහිල්ල-ශක්තිමත් කරන ආත්මික ආහාරවලට අමතර ව, සභාව මගින් සභාවේ මූලික ක්‍රියාකාරකමට හවුල් වීමට කැමති අයට පුහුණුවක් ද සපයයි. ඒ කුමක් ද?
සභාවෙන් සපයනු ලබන පුහුණුව
ක්‍රිස්තියානි සභාව යනු ජනයා විනෝදයෙන්, ප්‍රීතියෙන් මෙන් ම ඇතැම් විට වඩාත් හොඳ ජීවිතයක් ගතකිරීමට එකිනෙකා ව දිරිගන්වන සමාජ ශාලාවක් නොවෙයි. ආත්මික අන්ධකාරයේ ජීවත් වන අයට රාජ්‍යයේ ශුභාරංචිය ගෙන යන්නැයි යේසුස් වහන්සේ සභාවට ආඥා කළ සේක. (ක්‍රියා 1:8; 1 පේතෘස් 2:9) එය පිහිටුවන ලද දිනය වන, පො.යු. 33 පෙන්තකොස්ත දවසේ පටන්, එය දේශනා කරන්නන්ගෙන් සමන්විත වන සංවිධානයක් විය. (ක්‍රියා 2:4) යෙහෝවඃ වහන්සේගේ අරමුණ ගැන යමෙකුට කියන්නට වෑයමක් දැරුවත් ඔහුට එය ඒත්තු ගන්වන්නට අපහසු වූ අත්දැකීමක් ඔබ ලබා තිබෙනවා ද? සභා රැස්වීම් ඉගැන්වීමේ කලාව පිළිබඳ පුද්ගලික පුහුණුවක් සපයයි. බයිබල් ආදර්ශයන් අධ්‍යයනය කිරීමෙන් කරුණු මත තර්ක කිරීම සඳහා පොදු පසුබිමක් පිහිටුවා ගැනීමට, තර්කානුකූල තර්කයක් සඳහා පදනමක් හැටියට ශුද්ධ ලියවිලි පාවිච්චි කරන ආකාරය, මෙන් ම ප්‍රශ්න හා උපමා භාවිතයෙන් තර්කානුකූල ව ඒත්තු ගැනීමට අන්‍යයන්ට උපකාර කරන ආකාරය අපි ඉගෙන ගන්නෙමු. බයිබලයේ සත්‍යය තේරුම් ගැනීමට තවත් තැනැත්තෙකුට සහාය වීමේ එවන් දක්ෂතා පැවසිය නොහැකි ප්‍රීතිය අත්දකින්නට ඔබට උපකාර කරයි.
ආරවුල් නිසා වෙන් වූ, මෙම දුරාචාර ලෝකය තුළ, ක්‍රිස්තියානි සභාව සැබෑ ආත්මික රක්ෂාස්ථානයකි. අසම්පූර්ණ අයගෙන් එය සැකසී තිබුණත්, එය සමාදානය හා ප්‍රේමය සඳහා ක්ෂේම භූමියකි. එනිසා සියලු ම රැස්වීම්වලට නිරතුරු ව ම පැමිණෙන්නෙක් ව සිටීමෙන් ගීතිකාකරුගේ මෙම වදන්වල සත්‍යය පුද්ගලික ව අත්දකින්නෙක් වන්න: “බලව, සහෝදරයන් එකඟව වාසය කිරීම කොපමණ යහපත්ද, කොපමණ ප්‍රසන්නද! . . . ස්වාමීන්වහන්සේ [යෙහෝවඃ වහන්සේ NW] එහිදී ආශීර්වාදය, එනම් සදාකාල ජීවනය [සදාකාලයට ම NW], නියමකළ සේක.”—ගීතාවලිය 133:1, 3.