TIMONI, I

[nga rrënja e fjalës që do të thotë «nderim»].

Një nga shtatë burrat «plot frymë dhe mençuri» të emëruar nga apostujt për ‘shpërndarjen e përditshme të ushqimit’ në kongregacionin e sapolindur të Jerusalemit. Edhe pse kishte emër grek, ka të ngjarë që të ketë qenë jude.​—Ve 6:1-6.