KNANANUK 148
Jeová sei salva
1. Jeo·vá, Ma·ro·mak mo·ris, fó o·na pro·va.
Mun·du no la·le·han fó sai ni·a for·sa.
Ma·ro·mak fal·su si·ra la ha·ne·san ho ni·a,
si·ra mós sei la·kon.
(REFRAUN)
Jeo·vá sei sal·va e·ma la·ran-me·tin,
no i·ta ho·tu sei ha·ree ni·a for·sa.
A·ten-bra·ni no fi·ar me·tin ser·bí Jeo·vá.
Hu·si ni·a, i·ta sei he·tan sal·va·sa·un.
2. Ne·on-su·sar no tris·te mak do·mi·na hau,
mai·bé hau ha·ro·han: “Oh Jeo·vá, sal·va hau!
Ro·na mai hau ha·le·rik, fó hau for·sa no bra·ni,
ha·lo hau sai li·vre.”
(REFRAUN)
Jeo·vá sei sal·va e·ma la·ran-me·tin,
no i·ta ho·tu sei ha·ree ni·a for·sa.
A·ten-bra·ni no fi·ar me·tin ser·bí Jeo·vá.
Hu·si ni·a, i·ta sei he·tan sal·va·sa·un.
3. Jeo·vá ni·a li·an ha·ne·san rai-la·kan.
I·ni·mi·gu ha·lai; i·ta sei kon·ten·te.
Mun·du to·mak sei pro·va no ha·te·ne ka·tak Jah
mak fa·tin pro·te·saun.
(REFRAUN)
Jeo·vá sei sal·va e·ma la·ran-me·tin,
no i·ta ho·tu sei ha·ree ni·a for·sa.
A·ten-bra·ni no fi·ar me·tin ser·bí Jeo·vá.
Hu·si ni·a, i·ta sei he·tan sal·va·sa·un.
(Haree mós Sal 18:1, 2; 144:1, 2.)