132 Эй Яҳува, Довудро ба ёд ор,
Тамоми азобҳои ӯро,+
2 Ба ёд ор, ки чӣ тавр ба Яҳува қасам хӯрда буд
Ва ба Худои Тавонои Яъқуб назр карда буд:+
3 «Ба хаймаи худ, ба хонаи худ, намедароям.+
Бар ҷойхоби худ, бар бистари худ, хоб намеравам.
4 Ба чашмонам хобро роҳ намедиҳам
Ва мижа таҳ намекунам,
5 То даме ки барои Яҳува маконе пайдо кунам,
Барои Худои Тавонои Яъқуб хаймаи муқаддасу бузурге».+