11 Вале, агар зӯраш ба ду мусича ё ду кафтарбача нарасад, ӯ бояд барои гуноҳи худ даҳяк эфа*+ орди маҳинро чун қурбонии гуноҳ биёрад. Ӯ набояд ба он равған омехта кунад ё лодан гузорад, зеро ин қурбонии гуноҳ аст. 12 Ӯ онро назди коҳин биёрад ва коҳин аз он як мушт гирифта, чун намунае аз тамоми ҳадия бар қурбонгоҳ, ба болои ҳадияе, ки барои Яҳува дар оташ сӯзонда мешавад, сӯзонда, дуд мекунад. Ин қурбонии гуноҳ аст.

25 «Ба Ҳорун ва писаронаш бигӯй: “Ин аст қонуни қурбонии гуноҳ:+ қурбонии гуноҳро низ бояд ба ҳузури Яҳува дар ҳамон ҷое сар буранд, ки қурбонии сӯхтаниро сар мебуранд.+ Ин як чизи хеле муқаддас аст. 26 Коҳине, ки қурбонии гуноҳро меорад, онро бихӯрад.+ Онро дар ҷойи муқаддас, дар саҳни хаймаи муқаддас, бихӯрад.+