19 ту аз рӯйи лутфу марҳамати бузурги худ онҳоро дар биёбон тарк накардӣ.+ Сутуни абр рӯзона аз пешашон дур намешуд, то ба онҳо роҳ нишон диҳад, ва сутуни оташ шабона роҳеро, ки онҳо бояд бо он мерафтанд, равшан мекард.+ 20 Ту рӯҳи некуи худро медодӣ, то фаҳм пайдо кунанд,+ манни худро аз онҳо дареғ намедоштӣ+ ва, вақте ташна мемонданд, ба онҳо об медодӣ.+