20 Вақте ман онҳоро ба замине, ки ба бобоёнашон қасам хӯрда, ваъда додаам, биёрам,+ яъне ба замине, ки ширу асал дар он ҷорист,+ ва онҳо шикамсерӣ бихӯранд ва фарбеҳ шаванд,+ онҳо ба худоёни дигар рӯ оварда, онҳоро парастиш хоҳанд кард ва нисбати ман беҳурматӣ карда, аҳди маро хоҳанд шикаст.+

25 Онҳо шаҳрҳои девордор ва замини ҳосилхезро+ забт карданд+ ва хонаҳои пур аз ҳар гуна чизу чора, обанборҳои кандашуда, токзорҳо, боғҳои зайтун+ ва дарахтони мевадори фаровонро соҳиб шуданд. Онҳо хӯрда сер шуданд ва фарбеҳ гаштанд ва аз некуии бузурги ту лаззат бурданд.