10 Сипас Иброҳим дасташро дароз карда, кордро гирифт, то писари худро кушад.+ 11 Лекин фариштаи Яҳува аз осмон ба ӯ гуфт: «Иброҳим, Иброҳим!» Ӯ ҷавоб дод: «Лаббай!» 12 Ӯ гуфт: «Ба писарат даст нарасон ва бо ӯ ҳеҷ кор накун. Акнун медонам, ки ту дар ҳақиқат худотарсӣ, зеро аз ман* писари худ, ҷигарбанди ягонаатро, дареғ надоштӣ».+