126 Вақте Яҳува асирони Сионро баргардонд,+

Гумон мекардем, ки хоб дида истодаем.

11 Вале барои ту, эй Яҳудо, дарав дар пеш аст,

Дар он вақт ман асирони халқамро бармегардонам».+

14 Ман асирони халқам Исроилро бармегардонам+

Ва онҳо шаҳрҳои вайронаро обод карда дар онҳо сокин мешаванд,+

Токҳо шинонда, шароби онро менӯшанд+

Ва боғҳо парварида, меваи онро мехӯранд.+

Он гоҳ ман шуморо ҷамъ меорам

Ва, вақте асиронатонро дар пеши назаратон баргардонам,

Шуморо дар миёни халқҳои замин боиззату номдор месозам»,+— мегӯяд Яҳува.+