ШАРҲИ МУХТАСАР

1

• Беайбии Айюб ва боигарии ӯ (1–5)

• Шайтон Айюбро туҳмат карда мегӯяд, ки ниятҳояш пок нестанд (6–12)

• Айюб дороии худ ва фарзандонашро аз даст медиҳад (13–19)

• Айюб Худоро айбдор намекунад (20–22)

2

• Шайтон бори дигар Айюбро туҳмат мекунад (1–5)

• Худо ба Шайтон иҷозат медиҳад, ки бадани Айюбро зарба занад (6–8)

• Зани Айюб мегӯяд: «Худоро дашном деҳ ва бимир!» (9, 10)

• Се рафиқи Айюб наздаш меоянд (11–13)

3

• Айюб аз таваллуд шуданаш шикоят мекунад (1–26)

  • Айюб мепурсад, ки чаро ӯ азоб мекашад (20, 21)

4

• Нутқи аввали Алифоз (1–21)

  • Ӯ росткории Айюбро масхара мекунад (7, 8)

  • Суханони рӯҳеро ҳикоят мекунад (12–17)

  • Мегӯяд, ки Худо ба хизматгоронаш бовар надорад (18)

5

• Давоми нутқи аввали Алифоз (1–27)

  • Худо хирадмандонро ба макри худашон гирифтор мекунад (13)

  • Айюб набояд ислоҳи Худоро рад кунад (17)

6

• Ҷавоби Айюб (1–30)

  • Ӯ мегӯяд, ки шикояташ асос дорад (2–6)

  • Тасаллидиҳандагонаш бевафоӣ мекунанд (15–18)

  • «Гапи рост ба кас сахт намерасад!» (25)

7

• Давоми сухани Айюб (1–21)

  • Ҳаёт мисли меҳнати маҷбурӣ аст (1, 2)

  • «Барои чӣ маро нишони худ гардондӣ?» (20)

8

• Нутқи аввали Билдод (1–22)

  • Мегӯяд, ки писарони Айюб гуноҳ карда буданд (4)

  • Ба Айюб мегӯяд, ки, агар вай росткор мебуд, Худо ӯро ҳимоя мекард (6)

  • Кинояомез Айюбро худобехабар меномад (13)

9

• Ҷавоби Айюб (1–35)

  • Инсони хокӣ наметавонад бо Худо баҳс кунад (2–4)

  • Худо корҳои ақлнорас мекунад (10)

  • Инсон наметавонад Худоро ба додгоҳ барад (32)

10

• Давоми ҷавоби Айюб (1–22)

  • Ӯ мегӯяд, ки Худо бо вай мубориза мебарад (2)

  • Фарқи Айюби миранда аз Худо (4–12)

  • Ӯ мехоҳад андаке оромӣ ёбад (20)

11

• Нутқи аввали Сӯфор (1–20)

  • Айюбро дар сафсатагӯйӣ айбдор мекунад (2, 3)

  • Ба Айюб мегӯяд, ки бадиро аз худ дур кунад (14)

12

• Ҷавоби Айюб (1–25)

  • «Аз шумо кам нестем» (3)

  • «Хандахариши рафиқонам шудаам» (4)

  • Худо соҳиби хирад аст (13)

  • Худо аз вазирону доварон болотар аст (17, 18)

13

• Давоми ҷавоби Айюб (1–28)

  • «Ман мехоҳам бо Худои Тавоно сухан ронам» (3)

  • «Ҳамаатон табибони ношудед» (4)

  • «Медонам, ки ҳақ бар ҷониби ман аст» (18)

  • Аз Худо мепурсад: «Чаро... маро душмани худ мешуморӣ?» (24)

14

• Давоми ҷавоби Айюб (1–22)

  • Инсон умри кӯтоҳу пуразоб дорад (1)

  • «Ҳатто барои дарахт умеде ҳаст» (7)

  • «Кошки маро дар гӯр нигоҳ медоштӣ!» (13)

  • «Агар инсон бимирад, оё метавонад аз нав зиндагӣ кунад?» (14)

  • Худо амали дастҳои худро сахт ёд мекунад (15)

15

• Нутқи дуюми Алифоз (1–35)

  • Мегӯяд, ки Айюб аз Худо наметарсад (4)

  • Айюбро худбовар меномад (7–9)

  • Худо «ба фариштагони муқаддаси худ бовар надорад» (15)

  • Бадкор тамоми рӯзҳояш азоб мекашад (20–24)

16

• Ҷавоби Айюб (1–22)

  • «Шумо дилбардор неву дарди саред!» (2)

  • Айюб мегӯяд, ки Худо ӯро нишони худ гардондааст (12)

17

• Давоми ҷавоби Айюб (1–16)

  • «Масхарагарон маро гирд кардаанд» (2)

  • «Ӯ маро масхараи тамоми мардум гардондааст» (6)

  • «Гӯр хонаам мешавад» (13)

18

• Нутқи дуюми Билдод (1–21)

  • Оқибати гунаҳкорон (5–20)

  • Кинояомез мегӯяд, ки Айюб худобехабар аст (21)

19

• Ҷавоби Айюб (1–29)

  • Сарзаниши «дӯстонашро» рад мекунад (1–6)

  • Айюб мегӯяд, ки дӯстонаш ӯро тарк кардаанд (13–19)

  • «Халосгари ман зинда аст» (25)

20

• Нутқи дуюми Сӯфор (1–29)

  • Суханони Айюб ба ӯ сахт мерасанд (2, 3)

  • Кинояомез мегӯяд, ки Айюб бадкор аст (5)

  • Мегӯяд, ки Айюб аз гуноҳ лаззат мебарад (12, 13)

21

• Ҷавоби Айюб (1–34)

  • «Чаро бадкорон умри дароз мебинанд?» (7–13)

  • Нодуруст будани фикри «тасаллидиҳандагонашро» фош мекунад (27–34)

22

• Нутқи сеюми Алифоз (1–30)

  • Оё инсон ба Худо фоидае мерасонад? (2, 3)

  • Айюбро дар беинсофиву хасисӣ айбдор мекунад (6–9)

  • Сӯйи Худои Тавоно баргард ва обод мешавӣ (23)

23

• Ҷавоби Айюб (1–17)

  • Айюб мехоҳад, ки даъвои худро пеши Худо барад (1–7)

  • Мегӯяд, ки ӯ Худоро ёфта наметавонад (8, 9)

  • «Ба ҳеҷ тараф майл накардаам» (11)

24

• Давоми ҷавоби Айюб (1–25)

  • Чаро Худо барои доварӣ вақт муқаррар намекунад? (1)

  • Мегӯяд, ки Худо ба ранҷу азоб роҳ медиҳад (12)

  • Гунаҳкорон торикиро дӯст медоранд (13–17)

25

• Нутқи сеюми Билдод (1–6)

  • Чӣ тавр инсон метавонад дар назари Худо бегуноҳ бошад? (4)

  • Мегӯяд, ки беайбии инсон бефоида аст (5, 6)

26

• Ҷавоби Айюб (1–14)

  • «Ту ба бемадор хуб ҳам ёрдам додӣ!» (1–4)

  • Худо заминро бар ҳеҷ чиз овехтааст (7)

  • Ин фақат канори домани роҳҳои Худост (14)

27

• Айюб азми қавӣ дорад, ки то охир беайб монад (1–23)

  • «Аз беайбиям даст намекашам» (5)

  • Худобехабар умеде надорад (8)

  • «Чаро суханонатон хушку холиянд?» (12)

  • Бадкор оянда надорад (13–23)

28

• Айюб ганҷҳои заминро бо хирад муқоиса мекунад (1–28)

  • Кон кандани инсон (1–11)

  • Хирад аз марворидҳо пурарзиштар аст (18)

  • Тарс аз Яҳува хиради ҳақиқист (28)

29

• Айюб рӯзҳои хушбахтиашро ба хотир меорад (1–25)

  • Назди дарвозаҳои шаҳр ӯро ҳурмат мекарданд (7–10)

  • Корҳои хуби пештарааш (11–17)

  • Мардум ба маслиҳати ӯ гӯш медод (21–23)

30

• Айюб дар бораи вазъияти нави худ гап мезанад (1–31)

  • Одамони носазо ӯро масхара мекунанд (1–15)

  • Чунин метобад, ки Худо ба доди ӯ намерасад (20, 21)

  • «Пӯстам сиёҳ шудааст» (30)

31

• Айюб беайбии худро ҳимоя мекунад (1–40)

  • «Бо чашмони худ аҳд бастаам» (1)

  • Бигзор Худо маро дар тарозу бисанҷад (6)

  • Ҳеҷ гоҳ хиёнат накардааст (9–12)

  • Пулпараст нест (24, 25)

  • Ба бутпарастӣ даст назадааст (26–28)

32

• Элиҳуи ҷавон ба суҳбат ҳамроҳ мешавад (1–22)

  • Хашму ғазаби ӯ бар Айюб ва рафиқонаш аланга мезанад (2, 3)

  • Аз рӯйи эҳтиром хомӯш истода буд (6, 7)

  • Хирад на танҳо ба сол аст (9)

  • Даруни Элиҳу ҷӯш мезанад (18–20)

33

• Элиҳу Айюбро барои одилтарошиаш сарзаниш мекунад (1–33)

  • Товоне ёфт мешавад (24)

  • Ҷӯшу хурӯши наврасӣ бармегардад (25)

34

• Элиҳу адолати Худо ва роҳҳои ӯро тарафгирӣ мекунад (1–37)

  • Айюб мегӯяд, ки Худо бо ӯ аз рӯйи адлу инсоф амал накардааст (5)

  • Аз Худо бадӣ сар намезанад (10)

  • Айюб аз ақлу фаҳм дур аст (35)

35

• Элиҳу фикрронии хатои Айюбро фош мекунад (1–16)

  • Айюб худро аз Худо росткортар меҳисобад (2)

  • Аз гуноҳ ба Худои осмон ҳеҷ зараре намерасад (5, 6)

  • Айюб бояд Худоро интизор шавад (14)

36

• Элиҳу бузургии Худоро ситоиш мекунад (1–33)

  • Итоаткорон баракат меёбанд; худобехабарон рад карда мешаванд (11–13)

  • Кадом омӯзгор ба Худо баробар аст? (22)

  • Айюб бояд Худоро ситоиш кунад (24)

  • «Бузургии Худо дар ақли мо намеғунҷад» (26)

  • Худо борону барқро идора мекунад (27–33)

37

• Қувваҳои табиат бузургии Худоро нишон медиҳанд (1–24)

  • Худо амали дасти инсонро боздошта метавонад (7)

  • «Ба корҳои аҷоиби Худо бодиққат назар дӯз» (14)

  • Ба фаҳмидани Худо зӯри ақламон намерасад (23)

  • Инсон набояд донотарошӣ кунад (24)

38

• Яҳува ночизии инсонро нишон медиҳад (1–41)

  • «Вақте ман бунёди заминро мегузоштам, ту дар куҷо будӣ?» (4–6)

  • Писарони Худо аз шодӣ фарёд мезаданд (7)

  • Саволҳо дар бораи ҳодисаҳои табиӣ (8–32)

  • Қонунҳое, ки осмонро идора мекунанд (33)

39

• Ҷонварон нодонии инсонро нишон медиҳанд (1–30)

  • Бузи кӯҳӣ ва гавазн (1–4)

  • Гӯрхар (5–8)

  • Гови ёбоӣ (9–12)

  • Шутурмурғ (13–18)

  • Асп (19–25)

  • Боз ва уқоб (26–30)

40

• Яҳува саволҳои дигар медиҳад (1–24)

  • Айюб чӣ гуфтанашро намедонад (3–5)

  • «Оё ба адолати ман шак дорӣ?» (8)

  • Худо қуввати баҳмутро тасвир мекунад (15–24)

41

• Худо тимсоҳро тасвир мекунад (1–34)

42

• Ҷавоби Айюб ба Яҳува (1–6)

• Яҳува се рафиқи Айюбро сарзаниш мекунад (7–9)

• Яҳува Айюбро баракат медиҳад (10–17)

  • Писарон ва духтарони Айюб (13–15)