Эзоҳ

a «Зеро мехоҳам шумо бидонед, ки ман чӣ гуна заҳмат кашидам барои шумо ва барои касоне ки дар Лудкия мебошанд, ва барои ҳамаи онҳое ки қиёфаи маро ба ҳасби ҷисм надидаанд, то ки дилҳои онҳо тасаллӣ ёфта, дар муҳаббат пайванд шавад... [«ва сарвати бузург — эътимоди комил дар фаҳмиши ҳақиқат ва дониши дақиқ оиди сирри муқаддаси Худо, яъне оиди Масеҳ, ба даст оранд», ТДН]» (Қӯл. 2:1, 2).