1 โครินธ์
10 พี่น้องทั้งหลาย ข้าพเจ้าอยากให้พวกท่านรู้ว่าบรรพบุรุษของเราล้วนได้อยู่ใต้เมฆและได้ผ่านทะเลไปทั้งหมด 2 ทุกคนได้รับบัพติสมาเข้าเป็นอันหนึ่งอันเดียวกับโมเซตอนที่พวกเขาอยู่ใต้เมฆขณะที่เดินผ่านทะเลไป 3 ทุกคนได้กินอาหารที่พระเจ้าทรงประทานเหมือนกัน 4 และทุกคนได้ดื่มน้ำที่พระเจ้าทรงประทานเหมือนกัน. เพราะพวกเขาเคยดื่มน้ำจากศิลาที่พระเจ้าทรงประทานซึ่งติดตามพวกเขาไป และศิลานั้นหมายถึงพระคริสต์. 5 ถึงกระนั้น พระเจ้าไม่พอพระทัยพวกเขาส่วนใหญ่ พวกเขาจึงต้องล้มตายในถิ่นทุรกันดาร.
6 เหตุการณ์เหล่านั้นเป็นตัวอย่างสำหรับเรา เพื่อเราจะไม่เป็นคนปรารถนาสิ่งที่ก่อความเสียหายเหมือนที่พวกเขาปรารถนา. 7 อย่าไหว้รูปเคารพอย่างที่พวกเขาบางคนได้ทำ ดังมีคำเขียนไว้ว่า “ประชาชนนั่งลงกินดื่มแล้วลุกขึ้นสนุกสนานกัน.” 8 อย่าทำผิดประเวณีอย่างที่พวกเขาบางคนทำผิดประเวณีแล้วล้มตายในวันเดียวสองหมื่นสามพันคน. 9 อย่าลองดีพระยะโฮวาอย่างที่พวกเขาบางคนลองดีพระองค์แล้วก็ตายด้วยงูพิษ. 10 อย่าเป็นคนช่างบ่นอย่างที่พวกเขาบางคนบ่นแล้วก็ล้มตายโดยเพชฌฆาต. 11 เหตุการณ์เหล่านี้เกิดแก่พวกเขาเพื่อเป็นตัวอย่าง และถูกเขียนไว้เพื่อเตือนเราซึ่งอยู่ในตอนสิ้นยุค.*
12 ฉะนั้น ให้ผู้ที่คิดว่าตนยืนมั่นอยู่แล้วระวังให้ดีจะได้ไม่ล้มลง. 13 ไม่มีการล่อใจใด ๆ เกิดขึ้นกับท่านทั้งหลายเว้นแต่การล่อใจที่มนุษย์เคยประสบมา. แต่พระเจ้าทรงซื่อสัตย์ พระองค์จะไม่ทรงให้พวกท่านถูกล่อใจเกินกว่าจะทนได้ แต่เมื่อพวกท่านถูกล่อใจ พระองค์จะทรงให้มีทางออกด้วยเพื่อพวกท่านจะทนได้.
14 ฉะนั้น พี่น้องที่รัก จงหลีกหนีจากการไหว้รูปเคารพ. 15 ข้าพเจ้าพูดกับพวกท่านอย่างที่พูดกับคนมีความเข้าใจ จงพิจารณาคำที่ข้าพเจ้าพูดนั้นเองเถิด. 16 ถ้วย*ที่เราทูลขอบพระคุณพระเจ้าทำให้เราได้รับประโยชน์จากพระโลหิตของพระคริสต์ไม่ใช่หรือ? ขนมปังที่เราหักนั้นทำให้เราได้รับประโยชน์จากพระกายของพระคริสต์ไม่ใช่หรือ? 17 เนื่องจากมีขนมปังอันเดียว แม้เรามีหลายคนแต่ก็เป็นกายเดียว เพราะเราทุกคนต่างกินขนมปังอันเดียวกันนั้น.
18 จงมองดูพวกอิสราเอลตามสายเลือดเถิด. คนที่กินเครื่องบูชาก็เป็นผู้มีส่วนร่วมกับแท่นบูชาไม่ใช่หรือ? 19 ถ้าอย่างนั้น ข้าพเจ้าจะว่าอย่างไร? จะว่าสิ่งที่บูชาแก่รูปเคารพนั้นเป็นสิ่งสำคัญ หรือจะว่ารูปเคารพนั้นเป็นสิ่งสำคัญอย่างนั้นหรือ? 20 เปล่าเลย แต่ข้าพเจ้าบอกว่าสิ่งที่ชนต่างชาติถวายบูชานั้นพวกเขาบูชาแก่พวกปิศาจ ไม่ใช่แด่พระเจ้า และข้าพเจ้าไม่อยากให้พวกท่านเป็นผู้มีส่วนร่วมกับพวกปิศาจ. 21 ท่านทั้งหลายจะดื่มจากถ้วยของพระยะโฮวาและจากถ้วยของพวกปิศาจด้วยไม่ได้ ท่านทั้งหลายจะกินจากโต๊ะของพระยะโฮวาและจากโต๊ะของพวกปิศาจด้วยไม่ได้. 22 “เราจะยั่วพระยะโฮวาให้ขุ่นเคืองหรือ?” เรามีกำลังมากกว่าพระองค์หรือ?
23 ทุกสิ่งทำได้ไม่มีข้อห้าม แต่ไม่ใช่ทุกสิ่งเป็นประโยชน์. ทุกสิ่งทำได้ไม่มีข้อห้าม แต่ไม่ใช่ทุกสิ่งทำให้เจริญ. 24 อย่าให้ใครทำอะไรเพื่อประโยชน์ของตนเองเท่านั้น แต่ให้ทำเพื่อประโยชน์ของคนอื่นด้วย.
25 เนื้อทุกอย่างที่ขายในตลาดเนื้อนั้นกินได้โดยไม่ต้องถามอะไรเพื่อเห็นแก่สติรู้สึกผิดชอบของพวกท่าน 26 ด้วยว่า “แผ่นดินโลกและสรรพสิ่งในโลกล้วนเป็นของพระยะโฮวา.” 27 ถ้าคนที่ไม่มีความเชื่อเชิญพวกท่านไปกินอาหารและพวกท่านยินดีไป จงกินทุกสิ่งที่เขาวางไว้ข้างหน้าพวกท่านโดยไม่ต้องถามอะไรเพื่อเห็นแก่สติรู้สึกผิดชอบของพวกท่าน. 28 แต่ถ้ามีใครบอกว่า “นี่เป็นของที่ถวายบูชาแล้ว” พวกท่านอย่ากินของนั้น เพื่อเห็นแก่คนที่บอกและเพื่อเห็นแก่สติรู้สึกผิดชอบ. 29 “สติรู้สึกผิดชอบ” ที่ข้าพเจ้าว่านั้นไม่ใช่ของพวกท่าน แต่ของคนที่บอกพวกท่าน. ควรหรือที่ข้าพเจ้าจะทำตามเสรีภาพของข้าพเจ้าแล้วให้สติรู้สึกผิดชอบของคนอื่นมาตัดสินว่าข้าพเจ้าทำผิด? 30 ถ้าข้าพเจ้ากินด้วยความขอบพระคุณ ทำไมข้าพเจ้าถูกกล่าวร้ายเพราะสิ่งที่ข้าพเจ้าขอบพระคุณนั้น?
31 ฉะนั้น ไม่ว่าพวกท่านจะกินหรือดื่มหรือทำอะไรก็ตาม จงทำทุกสิ่งอย่างที่ทำให้พระเจ้าได้รับการสรรเสริญ. 32 อย่าเป็นเหตุให้พวกยิว พวกกรีก หรือประชาคมของพระเจ้าหลงผิด* 33 แต่ให้เป็นอย่างข้าพเจ้าซึ่งทำทุกสิ่งให้คนทั้งปวงพอใจ ไม่ได้ทำอะไรเพื่อประโยชน์ส่วนตัว แต่ทำเพื่อประโยชน์ของคนมากมาย เพื่อพวกเขาจะได้รับความรอด.