ฮีบรู
8 จุดสำคัญของเรื่องที่พิจารณากันอยู่คือ เรามีมหาปุโรหิตอย่างนี้ และพระองค์ทรงนั่งอยู่ด้านขวาราชบัลลังก์ของพระเจ้าองค์ทรงเดชานุภาพในสวรรค์ 2 ทรงเป็นผู้รับใช้*ในสถานบริสุทธิ์และในพลับพลาแท้ซึ่งพระยะโฮวาทรงตั้งไว้ ไม่ใช่มนุษย์. 3 ด้วยว่ามหาปุโรหิตทุกคนถูกแต่งตั้งไว้เพื่อให้ถวายทั้งของถวายและเครื่องบูชา ฉะนั้น มหาปุโรหิตผู้นี้จึงจำเป็นต้องมีของถวายเช่นกัน. 4 ถ้าพระองค์อยู่บนแผ่นดินโลก พระองค์คงไม่เป็นปุโรหิต เพราะมีผู้ถวายของถวายตามพระบัญญัติอยู่แล้ว 5 แต่คนเหล่านั้นทำงานรับใช้อันศักดิ์สิทธิ์ในที่ที่เป็นแบบจำลองและเป็นเงาของสิ่งที่อยู่ในสวรรค์ เหมือนโมเซตอนที่จะสร้างพลับพลา ท่านได้รับพระบัญชาจากพระเจ้าว่า “จงทำทุกสิ่งตามแบบที่ได้ให้เจ้าเห็นที่ภูเขา.” 6 แต่บัดนี้พระเยซูได้รับมอบหมายให้ทำงานรับใช้*ที่ประเสริฐกว่า เพื่อพระองค์จะทรงเป็นผู้กลางของสัญญาที่ดีกว่าด้วย ซึ่งเป็นสัญญาที่ทำขึ้นตามกฎหมายโดยอาศัยคำสัญญาที่ดีกว่า.
7 ถ้าสัญญาแรกไม่มีข้อบกพร่อง ก็ไม่จำเป็นต้องมีสัญญาที่สอง 8 เพราะพระเจ้าทรงติเตียนชนชาตินี้ดังมีคำเขียนไว้ว่า “พระยะโฮวาตรัสดังนี้ ‘เวลาจะมาถึง และเราจะทำสัญญาใหม่กับเรือนอิสราเอลและเรือนยูดาห์ 9 ซึ่งไม่เหมือนสัญญาที่เราได้ทำกับบรรพบุรุษของพวกเขาในคราวที่เราจูงมือพวกเขาออกมาจากแผ่นดินอียิปต์. เพราะพวกเขาไม่ทำตามที่สัญญากับเรา เราจึงเลิกเอาใจใส่พวกเขา’ พระยะโฮวาได้ตรัส.”
10 “พระยะโฮวาตรัสดังนี้ ‘ด้วยว่านี่เป็นสัญญาที่เราจะทำกับเรือนอิสราเอลหลังจากสมัยนั้น เราจะเอากฎหมายของเราใส่ในใจพวกเขาและเราจะเขียนกฎหมายเหล่านั้นไว้ที่หัวใจพวกเขา. และเราจะเป็นพระเจ้าของพวกเขา และพวกเขาจะเป็นประชาชนของเรา.
11 “ ‘และพวกเขาจะไม่ต้องสอนเพื่อนร่วมชาติและพี่น้องของตนเลยว่า “จงรู้จักพระยะโฮวา!” เพราะพวกเขาทุกคนจะรู้จักเรา ตั้งแต่ผู้น้อยที่สุดจนถึงผู้ใหญ่ที่สุด. 12 เพราะเราจะให้อภัยการอธรรมของพวกเขา และเราจะไม่ระลึกถึงบาปของพวกเขาอีกเลย.’ ”
13 เมื่อพระองค์ตรัสถึง “สัญญาใหม่” พระองค์ก็ทำให้สัญญาเดิมนั้นพ้นสมัย. ดังนั้น สิ่งที่พ้นสมัยไปแล้วและเก่าลงทุกทีก็ใกล้จะสูญไป.