ยากอบ
4 การต่อสู้และการทะเลาะวิวาทท่ามกลางท่านทั้งหลายเกิดจากอะไร? สิ่งเหล่านี้เกิดจากความปรารถนาชั่วที่ต่อสู้กันอยู่ในตัวพวกท่านไม่ใช่หรือ? 2 พวกท่านอยากได้ แต่ไม่ได้. พวกท่านฆ่ากันต่อไปและยังโลภต่อไป แต่ก็ยังไม่ได้. พวกท่านทะเลาะวิวาทและต่อสู้กันเรื่อยไป. ที่พวกท่านไม่ได้ก็เพราะไม่ได้ทูลขอ. 3 เมื่อพวกท่านทูลขอ พวกท่านก็ไม่ได้รับ เพราะพวกท่านขอด้วยจุดประสงค์ผิด ๆ เพื่อจะสนองความปรารถนาชั่วของพวกท่าน.
4 คนเล่นชู้ทั้งหลาย พวกท่านไม่รู้หรือว่าการเป็นมิตรกับโลกคือการเป็นศัตรูกับพระเจ้า? ฉะนั้น ผู้ใดอยากเป็นมิตรกับโลกก็ตั้งตัวเป็นศัตรูกับพระเจ้า. 5 ท่านทั้งหลายคิดว่าข้อคัมภีร์นี้กล่าวไว้เปล่า ๆ หรือ ที่ว่า “น้ำใจอิจฉาที่อยู่ในตัวเรานั้นทำให้เราอยากได้ใคร่มีไม่รู้จักพอ”? 6 แต่พระกรุณาอันใหญ่หลวงที่พระองค์ทรงประทานนั้นเหนือกว่า. พระคัมภีร์จึงกล่าวว่า “พระเจ้าทรงต่อสู้คนเย่อหยิ่ง แต่พระองค์ทรงพระกรุณาคนถ่อมใจอย่างใหญ่หลวง.”
7 ด้วยเหตุนี้ จงยอมอยู่ใต้อำนาจพระเจ้า แต่จงต่อสู้พญามาร แล้วมันจะหนีไปจากพวกท่าน. 8 จงเข้าไปใกล้พระเจ้า แล้วพระองค์จะทรงเข้ามาใกล้พวกท่าน. ท่านทั้งหลายที่เป็นคนบาป จงชำระมือพวกท่านให้สะอาด และท่านทั้งหลายที่เป็นคนสองจิตสองใจ จงชำระใจพวกท่านให้บริสุทธิ์. 9 จงเป็นทุกข์โศกเศร้าและร้องไห้. จงให้เสียงหัวเราะของพวกท่านกลายเป็นเสียงคร่ำครวญ และให้ความยินดีของพวกท่านกลายเป็นความเศร้าสลด. 10 จงถ่อมตัวเฉพาะพระพักตร์พระยะโฮวา แล้วพระองค์จะทรงยกฐานะพวกท่านให้สูงขึ้น.
11 พี่น้องทั้งหลาย จงเลิกกล่าวร้ายกัน. ผู้ที่กล่าวร้ายพี่น้องหรือตัดสินพี่น้องของตนก็ละเมิดพระบัญญัติและตัดสินพระบัญญัติ. ถ้าท่านตัดสินพระบัญญัติ ท่านก็ไม่ใช่ผู้ปฏิบัติตามพระบัญญัติ แต่เป็นผู้พิพากษา. 12 ผู้ที่ประทานพระบัญญัติและเป็นผู้พิพากษามีผู้เดียว พระองค์จะทรงช่วยให้รอดหรือทำลายก็ได้. แต่ท่านเป็นใครเล่าจึงจะตัดสินเพื่อนบ้านของท่าน?
13 ฟังให้ดี ท่านทั้งหลายที่บอกว่า “วันนี้หรือพรุ่งนี้เราจะเดินทางไปเมืองนั้นและจะอยู่ที่นั่นสักปีหนึ่ง แล้วเราจะค้าขายทำกำไร” 14 ทั้ง ๆ ที่ไม่รู้ว่าพรุ่งนี้จะเกิดอะไรขึ้นกับท่าน. ด้วยว่าพวกท่านเป็นเหมือนหมอกที่ปรากฏชั่วประเดี๋ยวเดียวแล้วก็หายไป. 15 พวกท่านน่าจะบอกว่า “ถ้าพระยะโฮวาทรงประสงค์ เราจะมีชีวิตอยู่และทำสิ่งนั้นสิ่งนี้.” 16 แต่บัดนี้ พวกท่านทะนงตัวโอ้อวดด้วยความถือดี. การทะนงตัวเช่นนี้เป็นการชั่ว. 17 ฉะนั้น ถ้าผู้ใดรู้ว่าอะไรถูกต้องแต่ไม่ทำ เขาก็ทำบาป.