กิจการ
11 พวกอัครสาวกกับพี่น้องที่อยู่ในแคว้นยูเดียได้ยินว่าชนต่างชาติก็รับเอาพระคำของพระเจ้าด้วย. 2 ดังนั้น เมื่อเปโตรขึ้นมายังกรุงเยรูซาเลม พวกที่สนับสนุนการรับสุหนัตจึงมาโต้แย้งกับเขา 3 บอกว่าเขาได้เข้าไปในบ้านคนที่ไม่ได้รับสุหนัตและกินอาหารกับคนเหล่านั้น. 4 เปโตรจึงชี้แจงเรื่องให้พวกเขาฟังตามลำดับว่า
5 “ตอนที่ข้าพเจ้าอยู่ในเมืองยบเปและกำลังอธิษฐาน เมื่อตกอยู่ในภวังค์ก็ได้เห็นนิมิต มีภาชนะอย่างหนึ่งเหมือนผ้าลินินผืนใหญ่ที่ถูกจับทั้งสี่มุมหย่อนจากท้องฟ้าลงมายังข้าพเจ้า. 6 เมื่อจ้องดูในภาชนะนั้น ข้าพเจ้าก็เห็นสัตว์บกที่เป็นสัตว์สี่เท้า สัตว์ป่า และสัตว์เลื้อยคลาน รวมทั้งนกด้วย. 7 แล้วข้าพเจ้าได้ยินเสียงบอกข้าพเจ้าว่า ‘เปโตร จงลุกขึ้นฆ่ากินเถิด!’ 8 แต่ข้าพเจ้าทูลว่า ‘ไม่ได้ นายท่าน เพราะข้าพเจ้าไม่เคยกินสิ่งที่มีมลทินหรือไม่สะอาดเลย.’ 9 มีเสียงจากฟ้าเป็นครั้งที่สองว่า ‘สิ่งที่พระเจ้าทรงชำระแล้วนั้น อย่าได้บอกว่าเป็นสิ่งมีมลทินอีก.’ 10 มีเสียงบอกเช่นนี้อีกเป็นครั้งที่สาม แล้วทุกสิ่งก็ถูกดึงกลับขึ้นไปในท้องฟ้า. 11 ขณะนั้นเองก็มีคนสามคนมายืนตรงหน้าบ้านที่พวกข้าพเจ้าอยู่ พวกเขาถูกใช้มาจากเมืองซีซาเรียให้มาหาข้าพเจ้า. 12 แล้วพระวิญญาณจึงสั่งข้าพเจ้าให้ไปกับพวกเขาโดยไม่ต้องลังเล. พี่น้องหกคนนี้ก็ไปกับข้าพเจ้าด้วย และพวกเราก็เข้าไปในบ้านของชายคนนั้น.
13 “ชายคนนั้นเล่าให้พวกเราฟังว่าเขาได้เห็นทูตสวรรค์ยืนอยู่ในบ้านเขาและบอกว่า ‘จงใช้คนไปยังเมืองยบเปแล้วเชิญซีโมนมา เขามีอีกชื่อหนึ่งว่าเปโตร 14 เขาจะบอกเจ้าให้รู้เรื่องที่จะช่วยเจ้ากับทุกคนในบ้านให้รอด.’ 15 แต่พอข้าพเจ้าจะพูด พวกเขาก็ได้รับพระวิญญาณบริสุทธิ์อย่างที่พวกเราได้รับในตอนแรก. 16 ข้าพเจ้าจึงระลึกถึงคำที่องค์พระผู้เป็นเจ้าเคยตรัสว่า ‘โยฮันนั้นให้บัพติสมาด้วยน้ำ แต่พวกเจ้าจะได้รับบัพติสมาด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์.’ 17 ฉะนั้น ถ้าพระเจ้าทรงให้ของประทานอย่างเดียวกันแก่พวกเขาเหมือนที่พระองค์ทรงให้แก่พวกเราซึ่งเชื่อในพระเยซูคริสต์เจ้าละก็ ข้าพเจ้าเป็นใครเล่าถึงจะขัดขวางพระเจ้าได้?”
18 เมื่อคนเหล่านั้นได้ยินจึงเลิกคัดค้านแล้วยกย่องพระเจ้าว่า “พระเจ้าได้ทรงโปรดให้ชนต่างชาติกลับใจเพื่อจะได้ชีวิตด้วย.”
19 ดังนั้น คนทั้งหลายที่กระจัดกระจายไปเนื่องจากการข่มเหงที่เกิดขึ้นหลังจากสเตฟาโนถูกฆ่าจึงไปจนถึงแคว้นฟีนิเซีย เกาะไซปรัส และเมืองอันทิโอก แต่พวกเขาประกาศพระคำแก่ชาวยิวเท่านั้น. 20 อย่างไรก็ตาม ในพวกเขามีบางคนเป็นชาวเกาะไซปรัสและชาวเมืองไซรีนีซึ่งมายังเมืองอันทิโอกด้วย พวกเขาได้พูดคุยกับผู้คนที่พูดภาษากรีกและประกาศข่าวดีเรื่องพระเยซูเจ้าแก่คนเหล่านั้น. 21 พระหัตถ์ของพระยะโฮวาอยู่กับพวกเขา คนจำนวนมากที่เชื่อจึงหันมาหาองค์พระผู้เป็นเจ้า.
22 ประชาคมในกรุงเยรูซาเลมได้ยินเรื่องพวกเขาจึงส่งบาร์นาบัสมายังเมืองอันทิโอก. 23 เมื่อเขามาถึงและได้เห็นพระกรุณาอันใหญ่หลวงของพระเจ้าก็ปีติยินดีและสนับสนุนพวกเขาทุกคนให้ตั้งใจแน่วแน่ที่จะภักดีต่อองค์พระผู้เป็นเจ้าต่อ ๆ ไป 24 เพราะเขาเป็นคนดี เปี่ยมด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์และความเชื่อ. คนที่เชื่อองค์พระผู้เป็นเจ้าก็เพิ่มขึ้นมาก. 25 แล้วบาร์นาบัสจึงไปตามหาเซาโลทั่วเมืองทาร์ซัส 26 เมื่อพบแล้วก็พาเขาไปยังเมืองอันทิโอก. ดังนั้น ทั้งสองจึงประชุมกับประชาคมที่นั่นหนึ่งปีเต็มและสอนคนมากมาย และโดยการทรงนำจากพระเจ้า เหล่าสาวกจึงถูกเรียกว่าคริสเตียนเป็นครั้งแรกในเมืองอันทิโอก.
27 ในช่วงนั้นมีผู้พยากรณ์บางคนลงมาจากกรุงเยรูซาเลมไปยังเมืองอันทิโอก. 28 ผู้พยากรณ์คนหนึ่งชื่ออะกาบุสได้กล่าวโดยพระวิญญาณว่าจะเกิดการกันดารอาหารขึ้นทั่วโลก* ซึ่งการกันดารอาหารครั้งนั้นเกิดขึ้นในรัชกาลของคลาวดิอุส. 29 สาวกเหล่านั้นจึงตั้งใจจัดการช่วยเหลือโดยส่งสิ่งของบรรเทาทุกข์ไปให้พี่น้องที่อยู่ในแคว้นยูเดียตามที่แต่ละคนจะให้ได้ 30 และพวกเขาทำเช่นนั้นโดยฝากบาร์นาบัสกับเซาโลนำไปให้พวกผู้เฒ่าผู้แก่ที่นั่น.