โรม
5 ฉะนั้น เมื่อพระเจ้าทรงถือว่าเราเป็นผู้ชอบธรรมเนื่องด้วยความเชื่อแล้ว ให้เรามีสันติสุขกับพระเจ้าโดยทางพระเยซูคริสต์เจ้าของเรา 2 และโดยพระองค์ เราจึงได้เข้าเฝ้าเพื่อจะได้รับพระกรุณาอันใหญ่หลวงเนื่องด้วยความเชื่อ ซึ่งในขณะนี้เราก็ได้รับพระกรุณานั้นอยู่แล้ว และให้เราปีติยินดีโดยหวังจะได้รับการยกย่องจากพระเจ้า. 3 ไม่เพียงเท่านั้น ให้เราปีติยินดีแม้ในยามทุกข์ลำบาก เนื่องจากเรารู้ว่าความทุกข์ลำบากทำให้เกิดความเพียรอดทน 4 การมีความเพียรอดทนทำให้พระเจ้าพอพระทัย เมื่อพระเจ้าพอพระทัยก็ทำให้มีหวัง 5 และที่หวังไว้นั้นจะไม่ผิดหวัง เพราะความรักของพระเจ้าได้หลั่งไหลเข้าสู่หัวใจของเราโดยทางพระวิญญาณบริสุทธิ์ที่ทรงประทานแก่เรา.
6 ด้วยว่าที่จริงแล้ว เมื่อเรายังอ่อนแออยู่ พระคริสต์*ทรงตายแทนคนที่ดูหมิ่นพระเจ้าตามเวลากำหนด. 7 ด้วยว่าไม่ค่อยจะมีคนยอมตายเพื่อคนชอบธรรม แต่อาจมีคนกล้าตายแทนคนดี. 8 แต่พระเจ้าทรงเสนอความรักของพระองค์แก่เราโดยที่พระคริสต์สิ้นพระชนม์เพื่อเราในขณะที่เรายังเป็นคนบาป. 9 ฉะนั้น เราจึงยิ่งแน่ใจว่าจะได้รับการช่วยให้พ้นพระพิโรธเนื่องจากพระคริสต์อีกด้วยเพราะพระเจ้าทรงถือว่าเราเป็นผู้ชอบธรรมแล้วเนื่องด้วยพระโลหิตของพระคริสต์. 10 เพราะถ้าตอนที่เราเป็นศัตรู เรายังได้คืนดีกับพระเจ้าโดยการสิ้นพระชนม์ของพระบุตรของพระองค์ ยิ่งกว่านั้น ในเมื่อตอนนี้เราคืนดีกับพระองค์แล้ว เรายิ่งจะได้รับการช่วยให้รอดด้วยชีวิตของพระองค์. 11 และไม่ใช่เพียงเท่านั้น เรายังปีติยินดีในพระเจ้าโดยพระเยซูคริสต์เจ้าของเราด้วย ซึ่งโดยทางพระองค์ เราได้คืนดีกับพระเจ้าแล้ว.
12 ด้วยเหตุนั้น บาปเข้ามาในโลกเพราะคนคนเดียวและความตายเกิดขึ้นเพราะบาปนั้น และความตายจึงลามไปถึงทุกคนเพราะทุกคนเป็นคนบาปอยู่แล้ว. 13 ด้วยว่าบาปมีอยู่ในโลกแล้วก่อนมีพระบัญญัติ แต่เมื่อไม่มีพระบัญญัติก็ไม่ถือว่าใครมีบาป. 14 ถึงกระนั้น ความตายก็มีอำนาจปกครองดุจกษัตริย์มาตั้งแต่อาดามจนถึงโมเซ ทั้งยังมีอำนาจเหนือคนที่ไม่ได้ทำบาปอย่างการล่วงละเมิดที่อาดามผู้เป็นแบบของพระองค์ผู้จะเสด็จมานั้นได้ทำ.
15 แต่ผลที่เกิดจากของประทานไม่เหมือนกับผลของการล่วงละเมิด. เพราะถ้าคนเป็นอันมากตายเนื่องจากการล่วงละเมิดของคนคนเดียว พระกรุณาอันใหญ่หลวงของพระเจ้าและของประทานด้วยพระกรุณานั้นจะมีแก่คนเป็นอันมากอย่างบริบูรณ์ยิ่งกว่านั้นเนื่องจากคนคนเดียว คือพระเยซูคริสต์. 16 และผลที่เกิดจากของประทานก็ไม่เหมือนผลที่เกิดขึ้นเพราะคนคนเดียวที่ทำบาป. เพราะการพิพากษาให้ลงโทษมีขึ้นเนื่องจากการล่วงละเมิดครั้งเดียว แต่ของประทานที่ให้มีการประกาศว่าชอบธรรมมีขึ้นเนื่องจากการล่วงละเมิดหลายครั้ง. 17 เพราะถ้าความตายมีอำนาจปกครองดุจกษัตริย์เนื่องด้วยการล่วงละเมิดของคนคนเดียว ยิ่งกว่านั้น คนที่ได้รับพระกรุณาอันใหญ่หลวงอย่างบริบูรณ์และได้รับของประทานเป็นความชอบธรรมก็จะมีชีวิตและปกครองเป็นกษัตริย์เนื่องด้วยพระเยซูคริสต์องค์เดียว.
18 ดังนั้น ในเมื่อคนทุกชนิดถูกตัดสินลงโทษเนื่องจากการล่วงละเมิดหนเดียว พระเจ้าก็ทรงถือว่าคนทุกชนิดเป็นผู้ชอบธรรมเพื่อจะได้ชีวิตก็เนื่องจากการพิสูจน์ความชอบธรรมหนเดียวเช่นกัน. 19 เพราะคนเป็นอันมากเป็นคนบาปเนื่องด้วยการไม่เชื่อฟังของคนคนเดียวฉันใด คนเป็นอันมากก็จะเป็นคนชอบธรรมเนื่องด้วยการเชื่อฟังของพระองค์ผู้เดียวฉันนั้น. 20 พระบัญญัติมีขึ้นในเวลาต่อมาก็เพื่อให้การล่วงละเมิดปรากฏมากขึ้น. แต่เมื่อบาปปรากฏมากขึ้น พระกรุณาอันใหญ่หลวงก็ยิ่งปรากฏมากขึ้นอีก. 21 เพื่ออะไร? ก็เพื่อว่าบาปเคยมีอำนาจปกครองดุจกษัตริย์ร่วมกับความตายฉันใด พระกรุณาอันใหญ่หลวงก็จะมีอำนาจปกครองดุจกษัตริย์โดยความชอบธรรมเพื่อให้มีชีวิตนิรันดร์โดยทางพระเยซูคริสต์เจ้าของเราฉันนั้น.