ยอห์น
13 เนื่องจากพระเยซูทรงรู้ตั้งแต่ก่อนถึงเทศกาลปัศคาแล้วว่าเวลาที่พระองค์จะจากโลกนี้ไปหาพระบิดามาถึงแล้ว และสำหรับคนของพระองค์ซึ่งอยู่ในโลกนี้ พระองค์ทรงรักพวกเขาเสมอ พระองค์จึงทรงรักพวกเขาจนถึงที่สุด. 2 ถึงตอนนั้น มารได้ดลใจยูดาอิสการิโอตบุตรซีโมนให้ทรยศพระองค์แล้ว. ขณะที่รับประทานอาหารมื้อเย็นกันอยู่นั้น 3 พระเยซูซึ่งรู้ว่าพระบิดาได้ทรงมอบสิ่งสารพัดไว้ในพระหัตถ์พระองค์แล้ว และทรงรู้ว่าพระองค์เสด็จมาจากพระเจ้าและกำลังจะเสด็จไปหาพระเจ้า 4 ก็ทรงลุกจากโต๊ะอาหารแล้วเอาเสื้อคลุมวางไว้ และหยิบผ้าเช็ดตัวมาคาดเอว. 5 จากนั้น พระองค์เอาน้ำใส่ในอ่างแล้วเริ่มล้างเท้าของสาวก และใช้ผ้าเช็ดตัวที่คาดเอวไว้นั้นเช็ดให้แห้ง. 6 เมื่อมาถึงซีโมนเปโตร เขาทูลถามพระองค์ว่า “พระองค์เจ้าข้า พระองค์จะทรงล้างเท้าของข้าพเจ้าหรือ?” 7 พระเยซูตรัสตอบเขาว่า “ตอนนี้เจ้ายังไม่เข้าใจสิ่งที่เราทำอยู่ แต่เจ้าจะเข้าใจภายหลัง.” 8 เปโตรทูลพระองค์ว่า “ไม่ได้ พระองค์จะล้างเท้าข้าพเจ้าไม่ได้.” พระเยซูตรัสกับเขาว่า “ถ้าเราไม่ล้างเท้าให้เจ้า เจ้าก็ไม่มีส่วนร่วมอะไรกับเรา.” 9 ซีโมนเปโตรทูลพระองค์ว่า “พระองค์เจ้าข้า ไม่ใช่แต่เท้าข้าพเจ้าเท่านั้น แต่โปรดล้างมือกับศีรษะของข้าพเจ้าด้วย.” 10 พระเยซูตรัสกับเขาว่า “ผู้ที่อาบน้ำแล้วล้างแต่เท้าก็พอ เพราะสะอาดทั้งตัวแล้ว. พวกเจ้าสะอาดแล้ว แต่ไม่ใช่ทุกคน.” 11 เพราะพระองค์ทรงรู้ว่าคนไหนที่ทรยศพระองค์ พระองค์จึงตรัสว่า “พวกเจ้าไม่ได้สะอาดหมดทุกคน.”
12 เมื่อพระองค์ทรงล้างเท้าพวกเขาและสวมเสื้อคลุมแล้วจึงทรงนั่งเอนกายที่โต๊ะอีกครั้งและตรัสกับพวกเขาว่า “เจ้าทั้งหลายเข้าใจสิ่งที่เราได้ทำให้พวกเจ้าไหม? 13 พวกเจ้าเรียกเราว่า ‘อาจารย์’ และ ‘องค์พระผู้เป็นเจ้า’ พวกเจ้าเรียกถูกแล้ว เพราะเราเป็นอาจารย์และเป็นองค์พระผู้เป็นเจ้า. 14 ฉะนั้น ถ้าเราซึ่งเป็นองค์พระผู้เป็นเจ้าและเป็นอาจารย์ได้ล้างเท้าให้พวกเจ้าแล้ว พวกเจ้าก็ควรล้างเท้าให้กันด้วย. 15 เพราะเราวางแบบอย่างไว้ให้พวกเจ้า เพื่อว่าเราได้ทำต่อพวกเจ้าอย่างไร พวกเจ้าจะทำต่อกันอย่างนั้นด้วย. 16 เราบอกเจ้าทั้งหลายตามจริงว่า ทาสไม่ใหญ่กว่านาย และผู้ที่ถูกใช้ไปย่อมไม่ใหญ่กว่าผู้ที่ใช้เขา. 17 ถ้าพวกเจ้ารู้เรื่องเหล่านี้แล้วทำตาม พวกเจ้าจะมีความสุข. 18 เราไม่ได้พูดถึงพวกเจ้าทุกคน เรารู้จักผู้ที่เราเลือกไว้. แต่ที่เป็นเช่นนั้นก็เพื่อให้สำเร็จตามที่เขียนไว้ในพระคัมภีร์ว่า ‘ผู้ที่เคยกินอาหารกับเราได้ตั้งตัวขึ้นต่อต้านเรา.’* 19 เราจะบอกพวกเจ้าตั้งแต่ตอนนี้ก่อนที่เรื่องนั้นจะเกิดขึ้น เพื่อว่าเมื่อเรื่องนั้นเกิดขึ้น พวกเจ้าจะเชื่อว่าเราเป็นผู้นั้น. 20 เราบอกเจ้าทั้งหลายตามจริงว่า ผู้ที่รับคนที่เราใช้มาก็รับเราด้วย. ผู้ที่รับเราก็รับพระองค์ผู้ทรงใช้เรามาด้วย.”
21 เมื่อตรัสดังนั้นแล้ว พระเยซูก็ทรงเป็นทุกข์และตรัสยืนยันว่า “เราบอกเจ้าทั้งหลายตามจริงว่า พวกเจ้าคนหนึ่งจะทรยศเรา.” 22 เหล่าสาวกจึงมองหน้ากันด้วยความสงสัยว่าพระองค์ตรัสถึงใคร. 23 สาวกคนหนึ่งที่พระเยซูทรงรักนั่งเอนกายอยู่ใกล้พระทรวงพระองค์. 24 ซีโมนเปโตรจึงพยักหน้าให้คนนั้นและพูดกับเขาว่า “บอกเราเถิดว่าพระองค์ตรัสถึงใคร.” 25 สาวกคนนั้นจึงเอนกายพิงพระทรวงพระเยซูแล้วทูลถามว่า “พระองค์เจ้าข้า คนนั้นเป็นใคร?” 26 พระเยซูตรัสตอบว่า “คนนั้นคือคนที่เราจะเอาขนมปังชิ้นนี้จิ้มในชามส่งให้.” เมื่อพระองค์เอาขนมปังชิ้นนั้นจิ้มในชามแล้วจึงส่งให้ยูดาบุตรซีโมนอิสการิโอต. 27 เมื่อยูดารับขนมปังชิ้นนั้นแล้ว ซาตานก็ดลใจเขา. พระเยซูจึงตรัสกับเขาว่า “เจ้าจะทำอะไรก็รีบทำเสีย.” 28 แต่ไม่มีสาวกที่นั่งร่วมโต๊ะกับพระองค์สักคนที่รู้ว่าทำไมพระองค์ตรัสกับเขาอย่างนั้น. 29 เนื่องจากยูดาเป็นคนถือกล่องเก็บเงิน สาวกบางคนจึงคิดว่า พระเยซูบอกเขาว่า “จงไปซื้อสิ่งที่ต้องใช้สำหรับฉลองปัศคา” หรือไม่ก็บอกเขาให้ไปให้ทานคนจน. 30 ดังนั้น เมื่อเขารับขนมปังชิ้นนั้นแล้วก็ออกไปทันที. ตอนนั้นเป็นตอนกลางคืน.
31 เมื่อเขาออกไปแล้ว พระเยซูตรัสว่า “บัดนี้บุตรมนุษย์ได้รับเกียรติแล้ว และพระเจ้าก็ได้รับเกียรติเนื่องจากบุตรมนุษย์. 32 พระเจ้าเองจะทรงประทานเกียรติยศแก่บุตรมนุษย์ และพระองค์จะทรงประทานเกียรติยศแก่ท่านทันที. 33 ลูกเอ๋ย เราจะอยู่กับพวกเจ้าอีกหน่อยหนึ่ง. พวกเจ้าจะตามหาเรา และเราเคยบอกพวกยิวไว้ว่า ‘ที่ที่เราจะไปนั้น พวกเจ้าจะไปไม่ได้’ ตอนนี้เราก็บอกพวกเจ้าอย่างนั้นด้วย 34 เราให้บัญญัติใหม่แก่เจ้าทั้งหลาย คือ ให้พวกเจ้ารักกัน เรารักพวกเจ้ามาแล้วอย่างไร ก็ให้พวกเจ้ารักกันอย่างนั้นด้วย. 35 เพราะเหตุนี้แหละ คนทั้งหลายจะรู้ว่าพวกเจ้าเป็นสาวกของเรา ถ้าพวกเจ้ารักกัน.”
36 ซีโมนเปโตรทูลพระองค์ว่า “พระองค์เจ้าข้า พระองค์จะเสด็จไปไหน?” พระเยซูตรัสตอบว่า “ที่ที่เราจะไปนั้น ตอนนี้เจ้ายังตามเราไปไม่ได้ แต่ภายหลังเจ้าจะตามเราไป.” 37 เปโตรทูลพระองค์ว่า “พระองค์เจ้าข้า ทำไมข้าพเจ้าจะตามพระองค์ไปตอนนี้ไม่ได้? ข้าพเจ้าจะสละชีวิตเพื่อพระองค์.” 38 พระเยซูตรัสตอบว่า “เจ้าจะสละชีวิตเพื่อเราหรือ? เราบอกเจ้าตามจริงว่า ก่อนไก่ขัน เจ้าจะปฏิเสธเราสามครั้ง.”