ยากอบ
3 พี่น้องของข้าพเจ้า ไม่ควรให้พวกท่านหลายคนเป็นครู เพราะรู้อยู่ว่าเราจะได้รับการพิพากษาที่หนักกว่า. 2 เนื่องจากเราต่างพลาดพลั้ง*กันหลายครั้ง. ถ้าผู้ใดไม่พลาดพลั้งทางวาจาเลย ผู้นั้นก็เป็นคนสมบูรณ์ สามารถควบคุมร่างกายได้ทุกส่วน. 3 ถ้าเราใส่บังเหียนที่ปากม้าเพื่อให้มันเชื่อฟังเรา เราก็ควบคุมมันได้ทั้งตัว. 4 ดูอย่างเรือสิ! แม้ว่าลำใหญ่มากและถูกลมแรงพัดให้แล่นไป แต่ก็ถูกควบคุมด้วยหางเสืออันนิดเดียวให้แล่นไปยังที่ที่นายท้ายอยากจะไป.
5 ลิ้นก็เช่นกันเป็นอวัยวะเล็ก ๆ แต่คุยโต. คิดดูสิ! ไฟนิดเดียวก็ทำให้เกิดไฟไหม้ป่าครั้งใหญ่! 6 ลิ้นก็เป็นเหมือนไฟ. ในบรรดาอวัยวะของเรา ลิ้นเป็นศูนย์รวมความชั่วในโลกเพราะมันทำให้ทั้งกายด่างพร้อยและทำลายชีวิตคน ซ้ำยังก่อความพินาศเหมือนเกเฮนนา*ได้ด้วย. 7 ด้วยว่าสัตว์ทุกชนิดไม่ว่าสัตว์ป่า นก สัตว์เลื้อยคลาน หรือสัตว์ทะเลต่างทำให้เชื่องได้และมนุษย์เคยทำให้พวกมันเชื่องมาแล้ว. 8 แต่ไม่มีมนุษย์คนใดทำให้ลิ้นเชื่องได้. มันเป็นสิ่งที่ก่อความเสียหาย ควบคุมไม่ได้ และเต็มไปด้วยพิษที่ทำให้ถึงตาย. 9 เราสรรเสริญพระยะโฮวาพระบิดาด้วยลิ้น แต่ก็แช่งด่ามนุษย์ซึ่งถูกสร้าง “ตามแบบพระเจ้า” ด้วยลิ้น. 10 คำสรรเสริญและคำแช่งด่าออกมาจากปากเดียวกัน.
พี่น้องของข้าพเจ้า ไม่ควรให้เป็นอย่างนี้ต่อไป. 11 น้ำจืดกับน้ำกร่อยจะพุ่งออกมาจากน้ำพุแห่งเดียวกันได้หรือ? 12 พี่น้องของข้าพเจ้า ผลมะกอกจะออกมาจากต้นมะเดื่อได้หรือ? ผลมะเดื่อจะออกมาจากเถาองุ่นได้หรือ? เช่นเดียวกัน น้ำจืดก็ออกมาจากน้ำเค็มไม่ได้.
13 ใครบ้างในพวกท่านมีปัญญาและความเข้าใจ? ให้เขาแสดงความประพฤติอันดีงามด้วยการกระทำที่อ่อนโยนอันเนื่องมาจากสติปัญญา. 14 แต่ถ้าในใจพวกท่านมีความริษยาและความคิดชิงดีชิงเด่นอย่างแรงกล้า อย่าโอ้อวดและพูดบิดเบือนความจริงเลย. 15 นี่ไม่ใช่สติปัญญาที่มาจากเบื้องบน แต่เป็นสติปัญญาอย่างโลก อย่างเดรัจฉาน อย่างปิศาจ. 16 ด้วยว่าที่ใดมีความริษยาและความคิดชิงดีชิงเด่น ที่นั่นย่อมมีความวุ่นวายและสิ่งชั่วร้ายทุกอย่าง.
17 แต่สติปัญญาจากเบื้องบนนั้น ประการแรก บริสุทธิ์ แล้วก็ทำให้มีสันติ มีเหตุผล พร้อมจะเชื่อฟัง เปี่ยมด้วยความเมตตาและผลอันดี ไม่ลำเอียง ไม่หน้าซื่อใจคด. 18 อีกประการหนึ่ง เมล็ดที่เกิดผลแห่งความชอบธรรมถูกหว่านในสภาพที่มีสันติสุขเพื่อประโยชน์ของผู้ที่สร้างสันติสุข.