ฮีบรู
4 ฉะนั้น เนื่องจากคำสัญญาเรื่องการเข้าสู่การหยุดพักของพระองค์ยังมีอยู่ ให้เราระวัง เกรงว่าพวกท่านบางคนอาจไม่ได้เข้าไป. 2 ด้วยว่าเราได้ยินข่าวดีเช่นเดียวกับพวกเขา แต่ถ้อยคำที่ได้ยินนั้นไม่เป็นประโยชน์แก่พวกเขาเพราะพวกเขาไม่มีความเชื่อที่เหมือนกับความเชื่อของคนที่เชื่อฟัง. 3 ส่วนเราซึ่งแสดงความเชื่อได้เข้าสู่การหยุดพักนั้น. เพราะพระองค์ตรัสไว้ว่า “เราจึงปฏิญาณด้วยความกริ้วว่า ‘พวกเขาจะไม่ได้เข้าสู่การหยุดพักของเรา’ ” แม้ว่าการงานของพระองค์เสร็จแล้วตั้งแต่การวางรากของโลก. 4 เพราะมีตอนหนึ่งในพระคัมภีร์ที่พระองค์ตรัสถึงวันที่เจ็ดว่า “และพระเจ้าทรงหยุดพักจากการงานทั้งปวงของพระองค์ในวันที่เจ็ด” 5 และตรัสอีกที่หนึ่งว่า “พวกเขาจะไม่ได้เข้าสู่การหยุดพักของเรา.”
6 ดังนั้น เนื่องจากยังมีบางคนจะเข้าสู่การหยุดพักนั้น และคนที่ได้ยินข่าวดีก่อนไม่ได้เข้าเนื่องจากไม่เชื่อฟัง 7 พระองค์จึงทรงกำหนดวันหนึ่งไว้อีกครั้งโดยตรัสในเพลงสรรเสริญของดาวิดหลังจากเวลาล่วงเลยไปนานว่า “วันนี้” ดังคำตรัสที่ได้ยกมาแล้วว่า “วันนี้ ถ้าพวกเจ้าจะฟังเสียงของพระองค์ อย่าทำใจแข็งกระด้าง.” 8 เพราะถ้ายะโฮซูอะได้นำพวกเขาเข้าสู่ที่หยุดพักแล้ว ภายหลังพระเจ้าคงไม่ตรัสถึงอีกวันหนึ่ง. 9 ดังนั้น จึงยังมีการหยุดพักแบบเดียวกับวันซะบาโต*สำหรับประชาชนของพระเจ้า. 10 เพราะคนที่ได้เข้าสู่การหยุดพักของพระเจ้าแล้วก็หยุดจากการงานของตนด้วย ดังที่พระเจ้าทรงหยุดจากการงานของพระองค์.
11 ฉะนั้น ให้เราพยายามสุดความสามารถเพื่อเข้าสู่การหยุดพักนั้น เพราะเกรงว่าจะมีใครหลงเอาอย่างคนเหล่านั้นที่ไม่เชื่อฟัง. 12 เพราะพระคำของพระเจ้ามีชีวิต ทรงพลังและคมกว่าดาบสองคม แทงทะลุถึงขนาดที่แยกออกระหว่างตัวตนที่เห็น*กับตัวตนจริง ๆ และระหว่างกระดูก*กับไขกระดูก และสามารถหยั่งรู้ความคิดและความมุ่งหมายในใจ. 13 ไม่มีสิ่งทรงสร้างใดถูกปิดซ่อนจากสายพระเนตรพระองค์ แต่ทุกสิ่งถูกเปิดเผยและปรากฏแจ้งแก่พระเนตรของพระองค์ผู้ซึ่งเราต้องให้การ.
14 ฉะนั้น เมื่อเห็นว่าเรามีมหาปุโรหิตผู้ยิ่งใหญ่ซึ่งเสด็จสู่สวรรค์แล้ว คือพระเยซูพระบุตรของพระเจ้า ให้เรายึดมั่นกับความเชื่อในพระองค์ผู้ซึ่งเรายอมรับ. 15 ด้วยว่ามหาปุโรหิตของเรามิใช่ผู้ที่ไม่อาจเห็นอกเห็นใจในความอ่อนแอของเราได้ แต่เป็นผู้ที่ได้ผ่านการทดสอบมาแล้วทุกประการเหมือนเรา แต่ปราศจากบาป. 16 ฉะนั้น ให้เราทั้งหลายเข้าเฝ้าและกล้าทูลต่อหน้าราชบัลลังก์แห่งพระกรุณาอันใหญ่หลวงด้วยความมั่นใจ เพื่อเราจะได้รับความเมตตาและประสบพระกรุณาอันใหญ่หลวงในยามจำเป็น.