1 ทิโมธี
5 อย่าติเตียนชายสูงอายุ. แต่จงขอร้องเขาเหมือนเป็นบิดา ขอร้องชายที่อายุน้อยกว่าเหมือนเป็นพี่น้อง 2 ขอร้องหญิงสูงอายุเหมือนเป็นมารดา ขอร้องหญิงที่อายุน้อยกว่าเหมือนเป็นพี่น้องด้วยความบริสุทธิ์ใจ.
3 จงให้เกียรติแม่ม่ายที่ไร้ที่พึ่งจริง ๆ. 4 แต่ถ้าแม่ม่ายคนใดมีลูกหรือหลาน ให้คนเหล่านั้นรู้จักแสดงความเลื่อมใสพระเจ้าในครอบครัวของตัวเองก่อน และรู้จักทดแทนบุญคุณพ่อแม่ปู่ย่าตายายของตนเสมอ เพราะพระเจ้าชอบพระทัยการนี้. 5 ส่วนผู้หญิงที่เป็นแม่ม่ายและยากจนไร้ที่พึ่งจริง ๆ นั้นได้ฝากความหวังไว้กับพระเจ้า นางทูลวิงวอนและอธิษฐานทั้งวันทั้งคืนไม่หยุดหย่อน. 6 แต่แม่ม่ายที่มุ่งแต่จะสนองความต้องการของตนเองก็เหมือนตายทั้งเป็น. 7 ดังนั้น จงกำชับพวกนางในเรื่องเหล่านี้เพื่อจะไม่มีใครติพวกนางได้. 8 ถ้าใครไม่เลี้ยงดูคนเหล่านั้นที่อยู่ในความรับผิดชอบของเขา โดยเฉพาะอย่างยิ่งสมาชิกในครอบครัวเขา คนนั้นก็ปฏิเสธความเชื่อและเป็นคนเลวยิ่งกว่าคนที่ไม่มีความเชื่อด้วยซ้ำ.
9 จงจดชื่อแม่ม่ายที่อายุไม่ต่ำกว่าหกสิบปีและเคยมีสามีคนเดียวไว้ในบัญชีรายชื่อแม่ม่าย 10 โดยมีพยานยืนยันว่านางเคยทำการดี เช่น เคยเลี้ยงดูลูก ต้อนรับคนแปลกหน้า ล้างเท้าผู้บริสุทธิ์ ช่วยเหลือคนตกทุกข์ได้ยาก และทำการงานที่ดีทุกอย่างด้วยความขยันขันแข็ง.
11 แต่อย่าจดชื่อพวกแม่ม่ายที่อายุน้อยกว่านั้นไว้ในบัญชีรายชื่อแม่ม่าย เพราะเมื่อแรงกระตุ้นทางเพศทำให้พวกนางห่างเหินจากพระคริสต์* พวกนางก็ต้องการแต่งงาน 12 จึงถูกพิพากษาเพราะพวกนางละเลยความเชื่อที่เคยแสดงในตอนแรก. 13 ขณะเดียวกัน พวกนางกลายเป็นคนไม่รู้จักทำการทำงาน เที่ยวไปบ้านนั้นบ้านนี้ พวกนางไม่เพียงไม่รู้จักทำการทำงานเท่านั้น แต่ยังเป็นคนชอบซุบซิบนินทาและเข้าไปยุ่งกับเรื่องของคนอื่น พูดเรื่องที่ไม่ควรพูด. 14 ฉะนั้น ข้าพเจ้าอยากให้พวกแม่ม่ายที่อายุน้อยกว่าเหล่านั้นแต่งงาน มีลูก ดูแลครอบครัว เพื่อไม่ให้ศัตรูมีเหตุจะติเตียนได้. 15 ที่จริง มีพวกนางบางคนติดตามซาตานไปแล้ว. 16 ถ้าหญิงที่เชื่อถือคนใดมีญาติเป็นแม่ม่าย ให้นางช่วยเหลือแม่ม่ายเหล่านั้น อย่าให้เป็นภาระของประชาคม. ประชาคมจะได้ช่วยเหลือพวกแม่ม่ายที่ไร้ที่พึ่งจริง ๆ.
17 จงถือว่าผู้เฒ่าผู้แก่ที่นำหน้าอย่างดีควรได้รับเกียรติเป็นสองเท่า โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้เฒ่าผู้แก่ที่ทำงานหนักในการพูดและสอนพระคำ. 18 เพราะพระคัมภีร์บอกว่า “เจ้าทั้งหลายอย่าเอาตะกร้อสวมปากวัวเมื่อมันนวดข้าวอยู่” และ “คนงานสมควรได้ค่าจ้าง.” 19 อย่ายอมรับคำกล่าวหาผู้เฒ่าผู้แก่เว้นแต่จะมีพยานยืนยันสองหรือสามปาก. 20 จงว่ากล่าวคนที่ทำบาปเป็นอาจิณต่อหน้าทุกคนที่อยู่ที่นั่น เพื่อเป็นการเตือนคนอื่น ๆ ด้วย. 21 เฉพาะพระพักตร์พระเจ้าและพระคริสต์เยซูและพวกทูตสวรรค์ที่พระเจ้าทรงเลือก ข้าพเจ้าขอกำชับท่านให้ทำการเหล่านี้โดยปราศจากอคติ ไม่ทำอะไรด้วยใจลำเอียง.
22 อย่าด่วนวางมือแต่งตั้งใคร และอย่ามีส่วนร่วมในการบาปของคนอื่น จงรักษาตัวให้บริสุทธิ์.
23 อย่าดื่มน้ำอีกต่อไป* แต่ให้ดื่มเหล้าองุ่นบ้างเพื่อเป็นประโยชน์ต่อกระเพาะอาหารของท่านและเพื่อรักษาอาการเจ็บป่วยที่ท่านเป็นอยู่บ่อย ๆ.
24 บาปของบางคนปรากฏชัด ทำให้เขาถูกพิพากษาโดยเร็ว แต่บาปของคนอื่นปรากฏภายหลัง. 25 การดีต่าง ๆ ก็ปรากฏชัดเช่นกัน และการดีอื่น ๆ นอกจากนี้ก็ไม่อาจปิดบังไว้ได้.