เอสเธอร์

1 ในสมัยของอาหะสุเอรัส* คืออาหะสุเอรัสที่ปกครอง 127 รัฐ+ ตั้งแต่อินเดียจนถึงเอธิโอเปีย* 2 เขาปกครองอยู่ที่วังชูชัน*+ 3 ในปีที่ 3 ของการปกครอง เขาจัดงานเลี้ยงฉลองให้พวกเจ้านายและข้าราชการทั้งหมด มีกองทหารของเปอร์เซีย+และมีเดีย+ พวกขุนนาง และผู้ว่าราชการรัฐต่าง ๆ มาหากษัตริย์ 4 กษัตริย์โอ้อวดให้พวกเขาเห็นความมั่งคั่งในอาณาจักรอันรุ่งโรจน์ของเขา โอ้อวดความยิ่งใหญ่และความสง่างามของเขาอยู่ 180 วัน 5 หลังจากนั้น กษัตริย์ก็จัดงานเลี้ยงฉลอง 7 วันสำหรับทุกคนที่อยู่ในวังชูชัน* ให้ทั้งผู้ใหญ่และผู้น้อยมาเลี้ยงฉลองกันที่บริเวณลานสวนในวังของกษัตริย์ 6 มีการประดับตกแต่งอย่างสวยงาม มีม่านที่ทำจากผ้าลินิน ผ้าฝ้ายเนื้อดี และผ้าสีฟ้า ผ้าเหล่านั้นถูกแขวนอยู่กับผ้าเนื้อดีที่มีขนสัตว์ย้อมสีม่วงร้อยอยู่ในห่วงเงินซึ่งถูกผูกติดกับเสาหินอ่อน และมีเก้าอี้นอนที่ทำจากทองและเงินตั้งอยู่บนพื้นหินที่ปูด้วยหินเนื้อดอก* หินอ่อน หินอ่อนสีดำ และมุก

7 มีการเสิร์ฟเหล้าองุ่นในถ้วยทองคำ ถ้วยแต่ละใบมีลักษณะไม่ซ้ำกัน เหล้าองุ่นของกษัตริย์มีให้ดื่มไม่อั้น เพราะกษัตริย์มั่งคั่งมาก 8 ในตอนนั้น ใครอยากจะดื่มเท่าไรก็ได้ไม่มีใครมาบังคับ เพราะกษัตริย์สั่งเจ้าหน้าที่ในวังว่าให้พวกเขาดื่มได้มากน้อยตามความพอใจ

9 ราชินีวัชที+ก็จัดงานเลี้ยงสำหรับพวกผู้หญิงที่วังของกษัตริย์อาหะสุเอรัสด้วย

10 พอถึงวันที่ 7 ตอนที่กษัตริย์อาหะสุเอรัสกำลังดื่มเหล้าองุ่นอย่างเบิกบานใจ กษัตริย์ก็เรียกข้าราชสำนัก 7 คนที่คอยรับใช้เขาเข้ามา คือ เมหุมาน บิสธา ฮาร์โบนา+ บิกธา อาบักธา เศธาร์ และคาร์คาส 11 กษัตริย์สั่งให้พวกเขาไปเชิญราชินีวัชทีซึ่งสวมเครื่องประดับศีรษะมาพบกษัตริย์ เพื่อประชาชนชาติต่าง ๆ และพวกเจ้านายจะได้เห็นความงดงามของเธอ เพราะเธอสวยมาก 12 แต่ราชินีวัชทียืนกรานไม่ยอมมาตามที่กษัตริย์สั่งไปทางพวกข้าราชสำนัก พอกษัตริย์รู้ก็ไม่พอใจและโกรธมาก

13 กษัตริย์ก็พูดกับพวกผู้รอบรู้ซึ่งเป็นคนที่รู้ธรรมเนียมปฏิบัติในสมัยนั้น (เพราะเป็นเรื่องปกติที่กษัตริย์จะปรึกษาคนที่รู้กฎหมายเป็นอย่างดี 14 และคนที่ใกล้ชิดกษัตริย์มากที่สุดในตอนนั้นเป็นเจ้านาย 7 คน+ของเปอร์เซียและมีเดียคือ คาร์เชนา เชธาร์ อัดมาธา ทาร์ชิช เมเรส มาร์เซนา และเมมูคาน คนกลุ่มนี้ใกล้ชิดกับกษัตริย์และมีตำแหน่งสูงที่สุดในอาณาจักร) 15 กษัตริย์ถามพวกเขาว่า “ราชินีวัชทีไม่เชื่อฟังคำสั่งของกษัตริย์อาหะสุเอรัสที่สั่งผ่านทางพวกข้าราชสำนัก ตามกฎหมายต้องจัดการกับเธอยังไง?”

16 เมมูคานตอบต่อหน้ากษัตริย์และพวกเจ้านายว่า “ราชินีวัชทีไม่ได้ทำผิดต่อท่านเท่านั้น+ แต่ได้ทำผิดต่อพวกเจ้านายทั้งหมดและต่อชนทุกชาติที่อาศัยอยู่ในรัฐต่าง ๆ ที่กษัตริย์อาหะสุเอรัสปกครองด้วย 17 เพราะสิ่งที่ราชินีทำนั้นจะไปถึงหูของคนที่เป็นภรรยา แล้วพวกเธอก็จะพูดดูหมิ่นสามีว่า ‘กษัตริย์อาหะสุเอรัสสั่งให้ราชินีวัชทีไปหา แต่ราชินีก็ยังไม่เห็นต้องทำตามคำสั่งของกษัตริย์เลย’ 18 ในวันนี้ พวกภรรยาเจ้านายของเปอร์เซียและมีเดียที่รู้ว่าราชินีได้ทำอะไร พวกเธอก็จะยกเรื่องนี้ขึ้นมาพูดกับสามี ผลก็คือจะทำให้ไม่เคารพสามีและมีแต่ความขุ่นเคืองกัน 19 ดังนั้น ถ้ากษัตริย์เห็นชอบ ขอให้ท่านออกคำสั่ง และให้บันทึกไว้ในกฎหมายที่ยกเลิกไม่ได้+ของเปอร์เซียและมีเดียว่า นางวัชทีจะไม่ได้มาพบกษัตริย์อาหะสุเอรัสอีก และให้กษัตริย์ยกตำแหน่งของเธอให้คนอื่นที่ดีกว่า 20 เมื่อคำสั่งนี้ออกไปทั่วอาณาจักร ภรรยาทุกคนก็จะเคารพและให้เกียรติสามีตัวเอง ไม่ว่าเขาจะเป็นผู้ใหญ่หรือผู้น้อย”

21 กษัตริย์และพวกเจ้านายเห็นชอบกับคำแนะนำนี้ และกษัตริย์ก็ทำตามที่เมมูคานบอก 22 กษัตริย์จึงส่งจดหมายไปถึงทุกรัฐที่เขาปกครอง+ จดหมายที่เขียนไปถึงแต่ละรัฐนั้นใช้ภาษาและตัวหนังสือที่คนในรัฐนั้นใช้ เพื่อให้สามีทุกคนได้เป็นใหญ่ในบ้านของตัวเอง และเพื่อให้ทุกคนพูดภาษาที่สามีพูด

2 ต่อมาเมื่อกษัตริย์อาหะสุเอรัส+หายโกรธแล้ว ก็นึกถึงสิ่งที่นางวัชทีได้ทำ+และนึกถึงการตัดสินลงโทษเธอในครั้งนั้น+ 2 คนที่คอยรับใช้กษัตริย์บอกว่า “ควรหาหญิงสาวบริสุทธิ์และงดงามมาให้กษัตริย์ 3 ขอกษัตริย์แต่งตั้งเจ้าหน้าที่ทุกรัฐในอาณาจักร+ให้นำหญิงสาวบริสุทธิ์และงดงามมาไว้ที่ฮาเร็ม*ในวังชูชัน* และให้อยู่ในความดูแลของเฮกัย+ซึ่งเป็นผู้ดูแลพวกหญิงสาวและเป็นขันทีของกษัตริย์ และให้พวกเธอได้บำรุงความงาม 4 หญิงสาวที่กษัตริย์พอใจมากที่สุดจะได้เป็นราชินีแทนนางวัชที”+ กษัตริย์ชอบใจข้อเสนอแนะนี้และทำตาม

5 ในตอนนั้นที่วังชูชัน*+ มีผู้ชายชาวยิวคนหนึ่งชื่อโมร์เดคัย+ เขาเป็นลูกชายของยาอีร์ เป็นหลานของชิเมอีและเป็นเหลนของคีชคนในตระกูลเบนยามิน+ 6 เขา*ถูกพาตัวมาจากกรุงเยรูซาเล็มพร้อมกับประชาชนและกษัตริย์เยโคนิยาห์*+แห่งยูดาห์ที่ถูกกษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์แห่งบาบิโลนจับมาเป็นเชลย 7 โมร์เดคัยรับฮาดัสสาห์*หรืออีกชื่อหนึ่งคือเอสเธอร์ลูกสาวของลุง+มาอุปการะเลี้ยงดู เพราะเธอกำพร้าพ่อแม่ หญิงสาวคนนี้หน้าตาสวยมีเสน่ห์ โมร์เดคัยรับเธอมาเลี้ยงเป็นลูกสาวหลังจากพ่อแม่เธอเสียชีวิต 8 เมื่อคำสั่งและกฎหมายของกษัตริย์ประกาศออกไป มีหญิงสาวมากมายถูกพาตัวมาที่วังชูชัน*มีเฮกัย+เป็นผู้ดูแล เอสเธอร์ก็ถูกพาตัวมาที่วังกษัตริย์และอยู่ในความดูแลของเฮกัยซึ่งเป็นผู้ดูแลพวกหญิงสาวด้วย

9 เฮกัยรู้สึกชอบและเอ็นดูเอสเธอร์มาก* เขาจึงรีบจัดให้มีการบำรุงความงาม+และจัดอาหารให้เธอเป็นพิเศษ และยังจัดหาหญิงสาวที่คัดเลือกแล้ว 7 คนจากวังกษัตริย์มาให้เธอ แล้วก็ย้ายเธอกับสาวใช้พวกนี้ไปอยู่ที่ที่ดีที่สุดในฮาเร็ม*ด้วย 10 เอสเธอร์ไม่ได้บอกใครเลยว่าเธอเป็นคนชาติไหน+และญาติของเธอคือใคร เพราะโมร์เดคัย+สั่งไว้ว่าไม่ให้บอกใคร+ 11 ทุกวันโมร์เดคัยจะเดินไปที่หน้าลานของฮาเร็ม*เพื่อดูว่าเอสเธอร์เป็นอย่างไรบ้าง และอยู่สุขสบายดีไหม

12 หญิงสาวแต่ละคนจะมีเวรเข้าพบกษัตริย์อาหะสุเอรัส หลังจากบำรุงความงามจนครบ 12 เดือนแล้ว พวกเธอต้องบำรุงความงามให้ครบตามกำหนดคือ บำรุงด้วยน้ำมันมดยอบ+ 6 เดือน และบำรุงด้วยน้ำมันหอม+กับน้ำมันชนิดอื่น ๆ อีก 6 เดือน 13 เมื่อหญิงสาวคนไหนพร้อมจะเข้าพบกษัตริย์ เธอจะขออะไรก็ได้ตอนที่ออกจากฮาเร็ม*ไปที่วัง 14 ตอนเย็นเธอจะไปพบกษัตริย์ แล้วในตอนเช้าเธอก็จะกลับออกมาอยู่ที่ฮาเร็ม*หลังที่ 2 และอยู่ในการดูแลของชาอัชกาสขันทีของกษัตริย์+ซึ่งเป็นผู้ดูแลนางสนม เธอจะไม่ได้เข้าไปหากษัตริย์อีกนอกจากกษัตริย์จะพอใจเธอเป็นพิเศษและเรียกหาชื่อเธอ+

15 เมื่อถึงเวรของเอสเธอร์ลูกสาวของอาบีฮายิลซึ่งเป็นลุงของโมร์เดคัยคนที่รับเธอมาเป็นลูกสาว+จะได้เข้าพบกษัตริย์ เธอไม่ได้ขออะไรเพิ่มเลยนอกจากที่เฮกัยซึ่งเป็นผู้ดูแลพวกหญิงสาวและเป็นขันทีของกษัตริย์ให้เธอมา (ทุกคนที่เห็นเอสเธอร์ก็ชื่นชอบเธอ) 16 เอสเธอร์ถูกพาไปพบกษัตริย์อาหะสุเอรัสที่วังในเดือน 10 คือเดือนเทเบท* ในปีที่ 7+ ที่กษัตริย์ปกครอง 17 กษัตริย์รักเอสเธอร์มากกว่าผู้หญิงคนไหน กษัตริย์ชื่นชอบและเมตตาเธอ*มากกว่าสาวบริสุทธิ์คนอื่น ๆ กษัตริย์จึงเอาเครื่องประดับศีรษะสวมให้เธอ และแต่งตั้งเธอเป็นราชินี+แทนนางวัชที+ 18 แล้วกษัตริย์ก็จัดงานเลี้ยงใหญ่ให้เอสเธอร์โดยเชิญพวกเจ้านายกับข้าราชสำนักทั้งหมด และให้ทั่วทุกรัฐปล่อยตัวนักโทษออกจากคุก* ทั้งยังแจกจ่ายของขวัญมากมายให้สมกับฐานะของกษัตริย์

19 เมื่อมีการรวบรวมหญิงสาวบริสุทธิ์*+เป็นครั้งที่ 2 โมร์เดคัยนั่งอยู่ที่ประตูวังของกษัตริย์ 20 เอสเธอร์ไม่ได้บอกใครเลยว่าญาติของเธอคือใครและเธอเป็นคนชาติไหน+ตามที่โมร์เดคัยสั่งไว้ เอสเธอร์ยังคงทำตามที่โมร์เดคัยบอก เหมือนตอนที่เธออยู่ในความดูแลของเขา+

21 ในช่วงที่โมร์เดคัยนั่งอยู่ที่ประตูวัง* บิกธานและเทเรชข้าราชสำนัก 2 คนซึ่งเป็นคนเฝ้าประตูในวังเกิดมีความโกรธแค้นบางอย่าง จึงวางแผนฆ่ากษัตริย์อาหะสุเอรัส 22 แต่โมร์เดคัยบังเอิญไปรู้เรื่องเข้าจึงรีบไปบอกราชินีเอสเธอร์ และราชินีก็ไปหากษัตริย์และบอกว่ารู้เรื่องนี้จากโมร์เดคัย 23 จึงมีการสอบสวนและในที่สุดก็พบว่าเป็นเรื่องจริง สองคนนี้จึงถูกแขวนบนเสา เรื่องราวทั้งหมดนี้ถูกบันทึกไว้ในหนังสือบันทึกเหตุการณ์ต่อหน้ากษัตริย์+

3 กษัตริย์อาหะสุเอรัสเลื่อนตำแหน่งฮามาน+ลูกชายของฮัมเมดาธาชาวอากัก+ให้สูงกว่าพวกเจ้านายทั้งหมด+ 2 และข้าราชสำนักทุกคนที่อยู่ตรงประตูวังจะต้องหมอบลงกราบฮามานตามที่กษัตริย์สั่งไว้ แต่โมร์เดคัยไม่ยอมหมอบลงกราบฮามาน 3 ข้าราชสำนักที่อยู่ตรงประตูวังถามโมร์เดคัยว่า “ทำไมไม่เชื่อฟังคำสั่งของกษัตริย์?” 4 พวกข้าราชสำนักคอยถามอย่างนี้ทุกวัน แต่โมร์เดคัยไม่ได้ตอบอะไร พวกเขาจึงเอาเรื่องนี้ไปบอกฮามานและให้มาดูว่าที่โมร์เดคัยทำนั้นเหมาะสมหรือไม่+ เพราะโมร์เดคัยบอกว่าตัวเองเป็นชาวยิว+

5 เมื่อฮามานเห็นว่าโมร์เดคัยไม่ยอมหมอบลงกราบก็โกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยง+ 6 แต่พอฮามานรู้ว่าโมร์เดคัยเป็นคนชาติไหน เขาก็คิดจะจัดการไม่ใช่แค่โมร์เดคัยเท่านั้น แต่เริ่มหาทางจะกำจัดชาวยิวทั้งหมดที่อยู่ในอาณาจักรของกษัตริย์อาหะสุเอรัส กำจัดทุกคนที่เป็นคนชาติเดียวกับโมร์เดคัย

7 พอถึงเดือน 1 คือเดือนนิสาน* ในปีที่ 12+ ที่กษัตริย์อาหะสุเอรัสปกครอง พวกเขาก็โยนเปอร์+ (จับฉลาก) ต่อหน้าฮามานเพื่อกำหนดวันและเดือนที่จะจัดการกับชาวยิว แล้วฉลากที่ออกมาคือเดือน 12 ซึ่งเป็นเดือนอาดาร์*+ 8 ฮามานก็ไปบอกกษัตริย์ว่า “มีชนชาติหนึ่งกระจัดกระจายอยู่ท่ามกลางชนชาติต่าง ๆ+ในรัฐที่ท่านปกครอง+ พวกเขามีกฎหมายไม่เหมือนกับคนชาติอื่น และพวกเขาไม่เชื่อฟังกฎหมายของกษัตริย์ ไม่มีประโยชน์อะไรที่ท่านจะเก็บคนพวกนี้ไว้ 9 ถ้ากษัตริย์เห็นชอบ ขอให้มีคำสั่งเป็นลายลักษณ์อักษรว่าให้กำจัดพวกเขา ผมจะเอาเงินหนัก 10,000 ตะลันต์*ให้เจ้าหน้าที่ไปไว้ในคลังของท่าน”*

10 เมื่อได้ยินอย่างนั้น กษัตริย์ก็ถอดแหวนตรา+ยื่นให้ฮามาน+ลูกชายของฮัมเมดาธาชาวอากัก+ ซึ่งเป็นศัตรูของชาวยิว 11 กษัตริย์บอกฮามานว่า “ชนชาตินั้นและเงินของพวกเขาก็เป็นของคุณ อยากทำอะไรก็ทำเถอะ” 12 จากนั้น ในวันที่ 13 เดือน 1 ก็มีการเรียกเลขานุการของกษัตริย์+มา และให้เขาเขียนคำสั่ง+ของฮามานไปถึงผู้ปกครองรัฐต่าง ๆ ของกษัตริย์ ไปถึงผู้ว่าราชการรัฐกับพวกเจ้านายของชนชาติต่าง ๆ โดยให้เขียนเป็นตัวหนังสือและภาษาที่คนในแต่ละรัฐใช้ จดหมายนี้เขียนในนามของกษัตริย์อาหะสุเอรัส แล้วประทับตราด้วยแหวนตราของกษัตริย์+

13 มีคนถือจดหมายนี้ส่งไปทั่วทุกรัฐที่กษัตริย์ปกครอง ในจดหมายเป็นคำสั่งให้กวาดล้าง ฆ่าฟัน และกำจัดชาวยิวทุกคน ไม่ว่าจะเป็นคนหนุ่มหรือแก่ เป็นเด็กหรือผู้หญิง และให้จัดการภายในวันเดียว คือวันที่ 13 เดือน 12 หรือเดือนอาดาร์+ และให้ยึดทรัพย์สินทั้งหมดของพวกเขา+ 14 ข้อความในจดหมายนี้จะกลายเป็นกฎหมายของทุกรัฐ และประกาศให้ชนชาติต่าง ๆ รู้ทั่วกัน เพื่อพวกเขาจะเตรียมการสำหรับวันนั้น 15 คนที่ถือจดหมายก็รีบออกไป+ทำตามคำสั่งของกษัตริย์ และมีการประกาศใช้กฎหมายนี้ในวังชูชัน*+ กษัตริย์และฮามานก็นั่งดื่มเหล้าองุ่นขณะที่เมืองชูชัน*ทั้งเมืองตกอยู่ในความวุ่นวาย

4 เมื่อโมร์เดคัย+รู้เรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้น+ เขาก็ฉีกเสื้อ ใส่ผ้ากระสอบ และโปรยขี้เถ้าใส่ตัว แล้วออกไปร้องไห้เสียงดังอย่างขมขื่นที่ใจกลางเมือง 2 แต่เขาไปถึงแค่ประตูวัง เพราะคนที่ใส่ผ้ากระสอบจะเดินผ่านประตูวังเข้าไปไม่ได้ 3 และชาวยิวซึ่งอยู่ในรัฐต่าง ๆ+ที่ได้รับคำสั่งของกษัตริย์ก็เป็นทุกข์โศกเศร้ามาก พวกเขาอดอาหาร+และร้องไห้คร่ำครวญ หลายคนนอนบนผ้ากระสอบและขี้เถ้า+ 4 เมื่อสาวใช้และขันทีของราชินีเอสเธอร์เข้ามาบอกเรื่องนี้ ราชินีก็ทุกข์ใจมาก เธอส่งเสื้อผ้าไปให้โมร์เดคัยใส่แทนผ้ากระสอบ แต่เขาไม่ยอมรับเสื้อผ้านั้น 5 เอสเธอร์จึงให้ไปตามตัวฮาธาคขันทีที่กษัตริย์แต่งตั้งให้รับใช้เธอมาพบ แล้วสั่งให้ไปถามโมร์เดคัยว่าเกิดอะไรขึ้น

6 ฮาธาคก็ออกไปหาโมร์เดคัยที่ลานเมืองตรงหน้าประตูวัง 7 โมร์เดคัยเล่าเรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้น รวมทั้งเรื่องจำนวนเงิน+ที่ฮามานสัญญาว่าจะให้กับคลังของกษัตริย์เพื่อให้กำจัดชาวยิว+ 8 โมร์เดคัยยังเอาสำเนาคำสั่งที่ออกเป็นลายลักษณ์อักษรในวังชูชัน*+ที่ให้กวาดล้างชาวยิวให้ฮาธาค แล้วกำชับให้เอาไปให้เอสเธอร์ดูและอธิบายเรื่องนี้ให้เธอรู้ พร้อมกับบอกให้เธอ+เข้าพบกษัตริย์ แล้วอ้อนวอนขอความเมตตาแทนเพื่อนร่วมชาติของเธอ

9 ฮาธาคกลับมารายงานเอสเธอร์ตามที่โมร์เดคัยบอก 10 เอสเธอร์ก็สั่งฮาธาคให้ไปบอกโมร์เดคัย+ว่า 11 “ข้าราชสำนักทุกคนและประชาชนในรัฐต่าง ๆ ของกษัตริย์ต่างรู้ดีว่า ถ้าผู้ชายหรือผู้หญิงคนไหนเข้าไปในลานชั้นในของกษัตริย์+โดยที่กษัตริย์ไม่ได้เรียก มีโทษสถานเดียวคือต้องถูกประหารชีวิต แต่ถ้ากษัตริย์ยื่นคทาทองคำ+ให้ เขาถึงจะรอดตาย ส่วนฉันเอง กษัตริย์ก็ไม่ได้เรียกให้เข้าพบมา 30 วันแล้ว”

12 เมื่อโมร์เดคัยรู้ว่าเอสเธอร์พูดอย่างนี้ 13 เขาก็ตอบกลับมาว่า “อย่าคิดว่าอยู่ในวังแล้วจะมีโอกาสรอดมากกว่าชาวยิวคนอื่น ๆ 14 เพราะถึงเธอจะนิ่งเงียบในตอนนี้ ความช่วยเหลือและความรอดที่ชาวยิวจะได้นั้นจะมาจากที่อื่น+ แต่เธอกับญาติ ๆ จะพินาศ บางทีที่เธอได้เป็นราชินีก็เพื่อช่วงวิกฤติอย่างนี้ก็ได้ใครจะรู้”+

15 เอสเธอร์ตอบโมร์เดคัยกลับไปว่า 16 “ขอให้ไปรวบรวมชาวยิวทั้งหมดในชูชัน* แล้วให้อดอาหาร+เพื่อฉัน อย่ากินหรือดื่มอะไรตลอด 3 วัน+ 3 คืน ฉันกับสาวใช้ก็จะอดอาหารด้วย ฉันจะไปเข้าพบกษัตริย์แม้จะขัดกับกฎหมายก็ตาม ถึงต้องตาย ฉันก็ยอม” 17 โมร์เดคัยก็ไปทำตามที่เอสเธอร์บอก

5 ในวันที่ 3+ เอสเธอร์แต่งกายในชุดราชินีและยืนอยู่ที่ลานชั้นในของวังกษัตริย์ เธอยืนหันหน้าเข้าหาวัง ตอนนั้น กษัตริย์นั่งอยู่บนบัลลังก์ตรงกับประตูทางเข้าวัง 2 พอกษัตริย์เห็นราชินีเอสเธอร์ยืนอยู่ที่ลานก็ดีใจจึงยื่นคทาทองคำ+ไปที่เอสเธอร์ เอสเธอร์ก็เดินเข้ามาและยื่นมือไปแตะยอดคทา

3 กษัตริย์ถามเธอว่า “มีอะไรหรือ ราชินีเอสเธอร์? เธออยากได้อะไร? ถึงเธอจะขอถึงครึ่งหนึ่งของอาณาจักร เราก็จะให้” 4 เอสเธอร์ตอบว่า “ถ้าท่านเห็นชอบ ขอเชิญท่านกับฮามาน+มาที่งานเลี้ยงในวันนี้ ดิฉันได้เตรียมทุกอย่างไว้แล้วค่ะ” 5 กษัตริย์จึงบอกคนของเขาว่า “ไปบอกฮามานให้รีบมาตามคำเชิญของเอสเธอร์” จากนั้น กษัตริย์กับฮามานก็ไปงานเลี้ยงที่เอสเธอร์เตรียมไว้

6 ในระหว่างงานเลี้ยงขณะที่มีการดื่มเหล้าองุ่น กษัตริย์พูดกับเอสเธอร์ว่า “เธอขออะไรเราก็จะให้ เธออยากได้อะไร? ถึงเธอจะขอถึงครึ่งหนึ่งของอาณาจักร เราก็จะให้”+ 7 เอสเธอร์ตอบว่า “ดิฉันมีสิ่งที่ต้องการและอยากจะขอ 8 ถ้ากษัตริย์รักและเอ็นดูดิฉัน และยินดีให้ตามที่ดิฉันขอ ขอให้ท่านและฮามานมางานเลี้ยงที่ดิฉันจัดขึ้นสำหรับท่านทั้งสองในวันพรุ่งนี้อีก แล้วดิฉันจะบอกท่านว่าดิฉันอยากได้อะไร”

9 วันนั้น ฮามานกลับออกไปอย่างร่าเริงและมีความสุข แต่พอเขาเห็นโมร์เดคัยที่ประตูวัง และสังเกตว่าโมร์เดคัยไม่ได้ยืนขึ้นหรือแสดงท่าทีว่าเกรงกลัวเมื่อเห็นเขา ฮามานก็โกรธแค้นโมร์เดคัยมาก+ 10 แต่ฮามานควบคุมอารมณ์ไว้และกลับบ้านไป จากนั้น เขาใช้คนไปตามเพื่อน ๆ และตามเศเรช+ภรรยาของเขามา 11 ฮามานโอ้อวดเรื่องทรัพย์สมบัติมากมายที่เขามี อวดเรื่องลูก ๆ+ และอวดว่ากษัตริย์ให้เขามีตำแหน่งสูงกว่าพวกเจ้านายและข้าราชสำนักทั้งหมด+

12 ฮามานยังอวดอีกว่า “ไม่ใช่แค่นั้นนะ ราชินีเอสเธอร์ไม่ได้เชิญใครนอกจากผมให้ไปงานเลี้ยงกับกษัตริย์ เป็นงานเลี้ยงที่ราชินีจัดเองเลยล่ะ+ แถมวันพรุ่งนี้ผมยังได้รับเชิญให้ร่วมงานฉลองกับกษัตริย์และราชินีอีก+ 13 แต่ว่าผมยังมีความสุขไม่ได้ ถ้ายังเห็นโมร์เดคัยเจ้ายิวคนนั้นนั่งอยู่ที่ประตูวัง” 14 เศเรชภรรยาของเขาและพวกเพื่อน ๆ ก็แนะว่า “ให้คนตั้งเสาขึ้นต้นหนึ่งสิ ให้สูงสัก 50 ศอก* พอตอนเช้าก็ไปบอกกษัตริย์เลยว่าให้แขวนโมร์เดคัยไว้บนนั้น+ แล้วค่อยไปสนุกรื่นเริงที่งานเลี้ยงกับกษัตริย์” เมื่อได้ยินอย่างนั้น ฮามานก็ชอบอกชอบใจจึงให้คนตั้งเสาต้นหนึ่งขึ้น

6 คืนนั้น กษัตริย์นอนไม่หลับ จึงสั่งให้คนไปเอาหนังสือบันทึกเหตุการณ์+มาอ่านให้ฟัง 2 แล้วก็พบบันทึกที่โมร์เดคัยรายงานเรื่องที่บิกธานากับเทเรชข้าราชสำนัก 2 คนซึ่งเป็นคนเฝ้าประตูห้องของกษัตริย์ได้วางแผนฆ่ากษัตริย์อาหะสุเอรัส+ 3 กษัตริย์ถามว่า “แล้วโมร์เดคัยได้รับเกียรติยศหรือรางวัลอะไรแล้วหรือยัง?” คนที่คอยรับใช้กษัตริย์ก็ตอบว่า “ยังไม่ได้เลยครับ”

4 แล้วกษัตริย์ก็ถามขึ้นว่า “มีใครอยู่ที่ลานบ้าง?” ตอนนั้น ฮามานเพิ่งเข้ามาในลานชั้นนอกของวัง+ เพื่อจะขอกษัตริย์ให้แขวนโมร์เดคัยไว้บนเสาที่เขาเตรียมไว้+ 5 คนที่คอยรับใช้กษัตริย์บอกว่า “ฮามาน+ยืนอยู่ที่ลานครับ” กษัตริย์ก็บอกว่า “เรียกเขาเข้ามา”

6 เมื่อฮามานเข้ามา กษัตริย์ถามเขาว่า “ถ้ากษัตริย์อยากจะยกย่องสรรเสริญใครสักคน ควรทำยังไงดี?” ฮามานคิดในใจว่า “จะมีใครอีกที่กษัตริย์อยากยกย่องนอกจากเรา?”+ 7 ฮามานจึงบอกกษัตริย์ว่า “เพื่อให้เกียรติคนที่กษัตริย์อยากยกย่อง 8 ขอให้เอาชุดที่กษัตริย์ใส่+ กับม้าที่กษัตริย์ขี่ที่มีเครื่องประดับอยู่บนหัวมาให้คนนั้น 9 และให้มีเจ้านายตำแหน่งสูงสุดคนหนึ่งเป็นคนดูแลเสื้อผ้ากับม้า แล้วให้คนที่กษัตริย์อยากยกย่องสวมเสื้อผ้าชุดนั้นและขี่ม้าตัวนั้นที่ลานเมือง และให้คนป่าวร้องไปข้างหน้าว่า ‘คนที่กษัตริย์ยกย่องคู่ควรได้รับสิ่งนี้’”+ 10 กษัตริย์บอกฮามานทันทีว่า “รีบไปเอาเสื้อกับม้ามาแล้วทำอย่างนั้นให้โมร์เดคัยชาวยิวที่นั่งอยู่ตรงประตูวัง อย่าให้ขาดตกบกพร่องแม้แต่อย่างเดียว”

11 ฮามานก็เอาเสื้อกับม้ามา แล้วสวมเสื้อให้โมร์เดคัย+ ให้เขาขี่ม้าที่ลานเมือง และร้องไปข้างหน้าเขาว่า “คนที่กษัตริย์ยกย่องคู่ควรได้รับสิ่งนี้” 12 เสร็จแล้วโมร์เดคัยก็กลับไปที่ประตูวัง แต่ฮามานรีบกลับบ้าน เอาผ้าคลุมหัวด้วยความเศร้าเสียใจ 13 เมื่อฮามานเล่าเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นให้เศเรชภรรยา+และเพื่อน ๆ ทุกคนฟัง ที่ปรึกษาของเขากับเศเรชภรรยาก็บอกว่า “ถ้าโมร์เดคัยซึ่งเป็นชาวยิวมีตำแหน่งสูงกว่าคุณแล้วละก็ คุณไม่มีทางจะชนะเขาเลย คุณจะเป็นฝ่ายย่อยยับแน่ ๆ”

14 ขณะที่พวกเขากำลังพูดกับฮามานอยู่ ข้าราชสำนักของกษัตริย์ก็มาถึงและรีบพาฮามานไปงานเลี้ยงที่เอสเธอร์จัด+

7 กษัตริย์และฮามาน+มาถึงงานเลี้ยงของราชินี 2 ในงานเลี้ยงครั้งที่ 2 ขณะที่มีการเสิร์ฟเหล้าองุ่น กษัตริย์ถามเอสเธอร์ว่า “ราชินีเอสเธอร์ เธออยากขออะไรเราจะให้ เธออยากได้อะไร? ถึงเธอจะขอถึงครึ่งหนึ่งของอาณาจักร เราก็จะให้”+ 3 ราชินีเอสเธอร์จึงบอกว่า “ถ้าท่านรักและเอ็นดูดิฉัน และถ้าท่านเห็นชอบ ขอโปรดไว้ชีวิตดิฉันกับเพื่อนร่วมชาติ+ด้วยเถอะ 4 เพราะพวกเราคือทั้งดิฉันและเพื่อนร่วมชาติถูกขายไปแล้ว+เพื่อถูกกวาดล้าง ถูกฆ่าฟัน และถูกกำจัดให้หมดสิ้น+ ที่จริง ถ้าพวกเราแค่ถูกขายไปเป็นทาสชายหญิง ดิฉันอาจจะทนนิ่งอยู่ได้ แต่เรื่องที่จะให้พวกเราถูกทำลายล้างนั้นไม่ควรให้เกิดขึ้น เพราะจะทำให้กษัตริย์เสียหายไปด้วย”

5 กษัตริย์อาหะสุเอรัสจึงถามราชินีเอสเธอร์ว่า “ใครกันที่ทำแบบนี้? คนที่บังอาจทำแบบนี้มันอยู่ที่ไหน?” 6 เอสเธอร์ตอบกษัตริย์ว่า “ศัตรูที่ร้ายกาจคนนั้นคือฮามานที่ชั่วช้าคนนี้”

ฮามานกลัวจนตัวสั่นต่อหน้ากษัตริย์และราชินี 7 กษัตริย์ลุกขึ้นด้วยความโกรธและเดินออกจากงานเลี้ยงไปที่สวน ส่วนฮามานก็ลุกขึ้นอ้อนวอนขอร้องราชินีเอสเธอร์ให้ไว้ชีวิตเขา เพราะรู้ดีว่ากษัตริย์จะไม่ปล่อยเขาไว้แน่ ๆ 8 พอกษัตริย์กลับจากสวนมาที่งานเลี้ยง ก็เห็นว่าฮามานกำลังก้มตัวลงมาที่เก้าอี้นอนซึ่งเอสเธอร์นั่งอยู่ กษัตริย์ก็ตะโกนขึ้นมาว่า “นี่แกจะข่มขืนราชินีในวังของเราเลยรึ?” ทันทีที่กษัตริย์พูดจบ ก็มีคนเอาผ้ามาคลุมหน้าฮามานไว้* 9 ฮาร์โบนา+ข้าราชสำนักคนหนึ่งของกษัตริย์ก็พูดว่า “ฮามานได้ตั้งเสาต้นหนึ่งไว้สำหรับแขวนโมร์เดคัย+ คนที่เคยช่วยชีวิตท่านไว้+ ตอนนี้เสาต้นนั้นตั้งอยู่ที่บ้านของฮามาน เสานั้นสูง 50 ศอก”* เมื่อได้ยินอย่างนั้น กษัตริย์จึงพูดว่า “เอามันไปแขวนไว้บนนั้นแทน” 10 พวกเขาจึงแขวนฮามานไว้บนเสาที่ฮามานเตรียมไว้แขวนโมร์เดคัย แล้วความโกรธของกษัตริย์ก็ค่อย ๆ ลดลง

8 ในวันนั้น กษัตริย์อาหะสุเอรัสยกทรัพย์สินทั้งหมดของฮามาน+ศัตรูของชาวยิว+ให้ราชินีเอสเธอร์ และโมร์เดคัยก็ได้เข้าพบกษัตริย์เพราะเอสเธอร์บอกกษัตริย์แล้วว่าโมร์เดคัยเป็นญาติของเธอ+ 2 กษัตริย์ถอดแหวนตรา+ซึ่งเอาคืนมาจากฮามานให้โมร์เดคัย แล้วเอสเธอร์ก็ให้โมร์เดคัยดูแลทรัพย์สินทั้งหมดของฮามาน+

3 เอสเธอร์ไปพูดกับกษัตริย์อีกครั้ง เธอเข้าไปหมอบลงแทบเท้าของกษัตริย์ ร้องไห้อ้อนวอนขอให้กษัตริย์ยุติแผนการของฮามานชาวอากักที่จะทำลายชาวยิว+ 4 กษัตริย์ก็ยื่นคทาทองคำมาที่เอสเธอร์+ เธอจึงลุกขึ้นยืนต่อหน้ากษัตริย์ 5 และพูดว่า “ถ้ากษัตริย์รัก เอ็นดูและกรุณาดิฉัน และถ้าเห็นว่าเหมาะสม ขอโปรดมีคำสั่งเป็นลายลักษณ์อักษรให้ยกเลิกคำสั่งในจดหมายที่จอมวางแผนร้ายอย่างฮามาน+ลูกชายของฮัมเมดาธาชาวอากัก+เขียนขึ้น เพื่อกำจัดชาวยิวที่อยู่ในรัฐต่าง ๆ ของกษัตริย์ด้วยเถอะ 6 จะให้ดิฉันทนดูความหายนะของเพื่อนร่วมชาติ และความพินาศที่จะเกิดกับญาติ ๆ ของดิฉันได้ยังไง?”

7 กษัตริย์อาหะสุเอรัสจึงพูดกับราชินีเอสเธอร์และโมร์เดคัยชาวยิวว่า “เรายกทรัพย์สินของฮามานให้เอสเธอร์+ และจับฮามานแขวนบนเสา+ไปแล้วเพราะเขาคิดแผนชั่วจะทำลายชาวยิว 8 ตอนนี้ ถ้าเห็นว่ามีอะไรที่จะเป็นผลดีและช่วยชาวยิวได้ก็ให้เขียนออกมาเป็นคำสั่งในนามของกษัตริย์ แล้วประทับตราด้วยแหวนตราของกษัตริย์ เพราะคำสั่งที่เขียนในนามของกษัตริย์และประทับตราด้วยแหวนตราของกษัตริย์จะยกเลิกไม่ได้”+

9 เลขานุการของกษัตริย์จึงถูกเรียกตัวมาในตอนนั้น คือวันที่ 23 เดือน 3 หรือเดือนสิวัน* พวกเขาเขียนตามคำสั่งของโมร์เดคัยถึงชาวยิว ถึงผู้ปกครองรัฐ+ ผู้ว่าราชการ และพวกเจ้านายในรัฐต่าง ๆ+ ตั้งแต่อินเดียไปจนถึงเอธิโอเปีย รวม 127 รัฐ โดยเขียนเป็นตัวหนังสือและภาษาที่คนในแต่ละรัฐใช้ และเขียนถึงชาวยิวเป็นตัวหนังสือและภาษาที่ชาวยิวใช้

10 เขาเขียนจดหมายในนามของกษัตริย์อาหะสุเอรัส แล้วประทับตราด้วยแหวนตราของกษัตริย์+ และให้คนขี่ม้าไปส่ง เป็นม้าที่เลี้ยงไว้สำหรับงานราชการ 11 ในจดหมายนี้ กษัตริย์อนุญาตให้ชาวยิวในเมืองต่าง ๆ รวมตัวกันเพื่อปกป้องชีวิตตัวเอง อนุญาตให้กวาดล้าง ฆ่าฟัน และกำจัดคนที่มาโจมตีพวกเขาไม่ว่าจะเป็นชนชาติไหนหรือรัฐไหน ไม่ว่าคนพวกนั้นจะเป็นผู้หญิงหรือเด็ก และยึดทรัพย์สินของพวกเขาได้+ 12 และจะทำแบบนี้ได้ในวันเดียวทั่วทุกรัฐของกษัตริย์อาหะสุเอรัส คือวันที่ 13 เดือน 12 หรือเดือนอาดาร์*+ 13 ข้อความในจดหมายนี้จะกลายเป็นกฎหมายของทุกรัฐ และมีการประกาศให้ชนชาติต่าง ๆ รู้ทั่วกัน และให้ชาวยิวเตรียมพร้อมจะแก้แค้นศัตรูในวันนั้นได้+ 14 คนที่เอาหนังสือไปส่งก็รีบขี่ม้าที่ใช้ในงานราชการออกไปอย่างเร่งด่วนตามคำสั่งของกษัตริย์ และมีการประกาศใช้กฎหมายนี้ในวังชูชัน*+ด้วย

15 หลังจากเข้าพบกษัตริย์แล้วโมร์เดคัยก็ออกมาจากวัง เขาออกมาในชุดของกษัตริย์ เป็นชุดสีฟ้าขาว สวมมงกุฎทองคำที่งามสง่าและสวมเสื้อคลุมเนื้อดีทอด้วยด้ายขนสัตว์สีม่วง+ ชาวเมืองชูชัน*พากันโห่ร้องด้วยความยินดี 16 ชาวยิวต่างโล่งอก มีความสุขความยินดี และผู้คนก็นับถือพวกเขา 17 ชาวยิวทั่วทุกรัฐและทุกเมืองที่ได้รับคำสั่งของกษัตริย์ก็มีความสุขความยินดีด้วย พวกเขาจัดงานเลี้ยงฉลองกัน นอกจากนั้น ชนชาติต่าง ๆ จำนวนมากก็ประกาศตัวว่าเป็นคนยิว+ เพราะพวกเขาเกรงกลัวชาวยิว

9 ในวันที่ 13 เดือน 12 คือเดือนอาดาร์*+ วันที่จะต้องทำตามคำสั่งและกฎหมายของกษัตริย์+ เป็นวันที่ศัตรูของชาวยิวหวังว่าจะได้จัดการชาวยิว แต่กลายเป็นว่าถูกชาวยิวจัดการเสียเอง+ 2 ชาวยิวในทุกรัฐของกษัตริย์อาหะสุเอรัส+มารวมตัวกันตามเมืองของตัวเอง เพื่อต่อสู้คนที่จะมาทำร้ายพวกเขา ไม่มีใครต้านทานพวกเขาได้เพราะชนชาติต่าง ๆ กลัวชาวยิวมาก+ 3 พวกเจ้านายของรัฐต่าง ๆ พวกผู้ปกครองรัฐ+ ผู้ว่าราชการ และทุกคนที่ดูแลกิจธุระให้กษัตริย์ก็ช่วยเหลือชาวยิวเพราะพวกเขาเกรงกลัวโมร์เดคัย 4 ในตอนนั้น โมร์เดคัยมีอำนาจมาก+ในวังของกษัตริย์ และชื่อเสียงของเขาก็โด่งดังไปทั่วทุกรัฐ เพราะโมร์เดคัยมีอำนาจมากขึ้นเรื่อย ๆ

5 ชาวยิวฆ่าฟันศัตรูของพวกเขา ฆ่า และกำจัดศัตรูที่เกลียดชังพวกเขาได้ตามใจชอบ+ 6 ที่วังชูชัน*+ ชาวยิวสังหารคนไปถึง 500 คน 7 พวกเขาสังหารปาร์ชันดาธา ดาลโฟน อัสปาธา 8 โปราธา อาดัลยา อารีดาทา 9 ปาร์มัชทา อารีสัย อารีดัย และไวซาธา 10 ทั้ง 10 คนนี้เป็นลูกชายศัตรูของชาวยิว+ คือฮามานลูกชายของฮัมเมดาธา แต่หลังจากสังหารพวกเขาแล้ว ชาวยิวไม่ได้ยึดเอาทรัพย์สินอะไรไปเลย+

11 ในวันนั้น มีการรายงานกษัตริย์ถึงจำนวนคนที่ถูกสังหารที่วังชูชัน*

12 กษัตริย์พูดกับราชินีเอสเธอร์ว่า “แค่ที่วังชูชัน* ชาวยิวยังสังหารผู้คนได้ตั้ง 500 คน รวมทั้งลูกชายทั้ง 10 คนของฮามานด้วย แล้วที่รัฐอื่น ๆ จะขนาดไหน+ ตอนนี้เธออยากขออะไรอีกไหม? เราจะให้ มีอะไรอีกไหมที่เธออยากได้? เราจะจัดการให้” 13 เอสเธอร์จึงตอบกษัตริย์ว่า “ถ้ากษัตริย์เห็นชอบ+ ขออนุญาตให้วันพรุ่งนี้เป็นวันที่ชาวยิวในชูชัน*ทำตามกฎหมายของวันนี้ได้อีกครั้ง+ และขอให้เอาศพลูกชายทั้ง 10 คนของฮามานแขวนไว้บนเสา”+ 14 กษัตริย์ก็ออกคำสั่งให้ทำตามนั้น มีการออกกฎหมายนั้นที่เมืองชูชัน* และศพลูกชาย 10 คนของฮามานก็ถูกแขวนไว้บนเสา

15 ชาวยิวในชูชัน*มารวมตัวกันอีกครั้งในวันที่ 14 เดือนอาดาร์+ และสังหารผู้คนไป 300 คนในเมืองนั้น แต่พวกเขาไม่ได้ยึดเอาทรัพย์สินอะไรไปเลย

16 ส่วนชาวยิวที่เหลือซึ่งอยู่ในรัฐต่าง ๆ ของกษัตริย์ก็มารวมตัวกันเพื่อปกป้องชีวิตของตัวเอง+ พวกเขาจัดการศัตรู+ สังหารคนที่เกลียดชังพวกเขาไปถึง 75,000 คน แต่พวกเขาไม่ได้ยึดเอาทรัพย์สินอะไรไปเลย 17 เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นในวันที่ 13 เดือนอาดาร์ พวกเขาหยุดพักในวันที่ 14 และให้เป็นวันที่มีการเลี้ยงฉลองรื่นเริง

18 ชาวยิวในเมืองชูชัน*มารวมตัวกันในวันที่ 13+ และ 14+ เพื่อต่อสู้ และหยุดพักในวันที่ 15 และให้วันนั้นเป็นวันที่มีการเลี้ยงฉลองรื่นเริง 19 ส่วนชาวยิวที่อยู่ในรัฐอื่น ๆ ให้วันที่ 14 เดือนอาดาร์เป็นวันที่มีการเลี้ยงฉลองรื่นเริง เป็นวันที่มีการเฉลิมฉลอง+และแบ่งปันอาหารให้กัน+

20 โมร์เดคัย+บันทึกเหตุการณ์เหล่านี้ไว้ และส่งจดหมายเป็นทางการไปถึงชาวยิวทั้งหมดที่อยู่ในรัฐต่าง ๆ ของกษัตริย์อาหะสุเอรัส ทั้งใกล้และไกล 21 เขาสั่งให้ชาวยิวฉลองในวันที่ 14 และ 15 เดือนอาดาร์ของทุกปี 22 เพราะเป็นวันที่ชาวยิวได้หยุดพักจากการต่อสู้ และเป็นเดือนที่ความทุกข์เปลี่ยนมาเป็นความสุขความยินดี ความเศร้าหมอง+เปลี่ยนมาเป็นการฉลองรื่นเริง พวกเขาต้องให้สองวันนี้เป็นวันฉลองรื่นเริง แบ่งปันอาหารให้กัน และให้สิ่งของแก่คนยากจน

23 ชาวยิวจึงจัดการเฉลิมฉลองเรื่อยมาตามที่โมร์เดคัยเขียนสั่งพวกเขา 24 เพราะศัตรูของชาวยิว คือฮามาน+ลูกชายของฮัมเมดาธาชาวอากัก+ได้วางแผนกำจัดชาวยิว+ เขาได้โยนเปอร์+หรือฉลากสำหรับกำหนดวันที่จะทำให้ชาวยิวหวาดกลัวและถูกกำจัด 25 แต่พอเอสเธอร์เข้าพบกษัตริย์ กษัตริย์ก็ให้คำสั่งเป็นลายลักษณ์อักษร+ว่า “ให้แผนการชั่วช้าที่เขาคิดทำกับชาวยิว+นั้นย้อนกลับไปหาตัวเอง” พวกเขาจึงแขวนฮามานและพวกลูกชายของเขาไว้บนเสา+ 26 จึงมีการเรียกเทศกาลนี้ว่าปูริมซึ่งมาจากคำว่าเปอร์*+ และเนื่องจากทุกสิ่งที่เขียนไว้ในจดหมาย ทุกสิ่งที่พวกเขาเห็นและที่เกิดขึ้นกับพวกเขา 27 ชาวยิวจึงกำหนดให้สองวันนี้เป็นวันที่พวกเขากับลูกหลานและทุกคนที่มาสมทบกับพวกเขา+จะเฉลิมฉลองกัน และจะทำตามทุกสิ่งที่มีการบันทึกไว้เกี่ยวกับวันนั้นตามกำหนดทุกปี 28 ทุกครอบครัว ทุกรัฐ ทุกเมืองจะต้องจดจำสองวันนี้และฉลองไปตลอดทุกยุคทุกสมัย ชาวยิวจะต้องฉลองเทศกาลปูริมนี้เสมอและลูกหลานของเขาจะต้องระลึกถึงเทศกาลนี้ตลอดไป

29 จากนั้น ราชินีเอสเธอร์ลูกสาวของอาบีฮายิล และโมร์เดคัยชาวยิวก็ใช้สิทธิอำนาจที่พวกเขามีเพื่อเขียนจดหมายฉบับที่ 2 ยืนยันเรื่องการฉลองเทศกาลปูริม 30 มีการส่งจดหมายอย่างเป็นทางการออกไปถึงชาวยิวทั้งหมดใน 127 รัฐ+ทั่วอาณาจักรที่กษัตริย์อาหะสุเอรัสปกครอง+ ข้อความในจดหมายนั้นเป็นคำพูดที่เป็นมิตรและจริงใจ 31 เพื่อกำชับให้ฉลองเทศกาลปูริมตามเวลากำหนด ตามที่โมร์เดคัยชาวยิวและราชินีเอสเธอร์สั่งไว้+ และตามที่พวกเขากับลูกหลานตั้งใจจะทำ+ ซึ่งรวมถึงการถือศีลอดอาหาร+และอธิษฐานอ้อนวอนถึงพระเจ้า+ด้วย 32 แล้วเอสเธอร์ก็ออกคำสั่งยืนยันเกี่ยวกับการฉลองเทศกาลปูริม+ และให้บันทึกไว้ในหนังสือ

10 กษัตริย์อาหะสุเอรัสเกณฑ์แรงงานทั่วอาณาจักร ทั้งบนแผ่นดินและเกาะต่าง ๆ ในทะเล

2 สิ่งต่าง ๆ ที่กษัตริย์ทำด้วยอำนาจอันยิ่งใหญ่ และเรื่องราวโดยละเอียดเกี่ยวกับความยิ่งใหญ่ของโมร์เดคัย+คนที่กษัตริย์ให้อยู่ในตำแหน่งสูง+ ถูกเขียนไว้ในหนังสือบันทึกเหตุการณ์+เกี่ยวกับกษัตริย์มีเดียและเปอร์เซีย+ 3 โมร์เดคัยชาวยิวนั้นเป็นรองก็แค่กษัตริย์อาหะสุเอรัส เขายิ่งใหญ่ในหมู่ชาวยิวและได้รับความนับถือจากพวกพี่น้องของเขา เขาทำสิ่งที่ดีเพื่อเพื่อนร่วมชาติและช่วยให้ลูกหลานของเขามีความเป็นอยู่ที่ดี

เข้าใจว่าเป็นเซอร์ซิสที่ 1 ซึ่งเป็นลูกชายของดาริอัสมหาราช (ดาริอัส ฮิสตาสพิส)

หรือ “คูช”

หรือ “สุสา”

เป็นหินเนื้อแข็ง มีสีแดงเข้มจุดขาว และมีราคาแพง

หรือ “บ้านพักหญิงสาว”

หรือ “สุสา”

อาจเป็นคีชหรือโมร์เดคัย

ใน 2พก 24:8 เรียกว่า เยโฮยาคีน

แปลว่า “ต้นน้ำมันเขียว”

หรือ “สุสา”

หรือ “รักเอสเธอร์อย่างมั่นคง”

หรือ “บ้านพักหญิงสาว”