เพลงโซโลมอน
1 เพลงที่เพราะที่สุดที่โซโลมอนแต่ง+
2 “จูบฉันหน่อย ประทับริมฝีปากของคุณที่ปากของฉัน
เพราะที่คุณรักฉันแบบนี้ก็ทำให้ฉันชื่นใจกว่าเหล้าองุ่น+
3 น้ำมันหอมของคุณหอมชื่นใจ+
ชื่อของคุณเหมือนน้ำมันหอมที่เทลงบนศีรษะ+
สาว ๆ ถึงได้พากันรุมรักคุณ
4 รีบพาฉันไปเถอะ
กษัตริย์พาฉันเข้าไปในห้องชั้นในของเขาแล้ว
เรามาชื่นชมยินดีด้วยกัน
มาพรรณนาความรักที่คุณมีต่อฉัน ความรักของคุณทำให้ชื่นใจกว่าเหล้าองุ่น
สมแล้วที่พวกสาว ๆ รักคุณ
5 ผู้หญิงชาวเยรูซาเล็มทั้งหลาย ฉันผิวคล้ำ*เหมือนเต็นท์ของชาวเคดาร์+
แต่สวยน่ารักเหมือนผ้าคลุมเต็นท์+ของโซโลมอน
6 อย่าจ้องมองฉันที่ฉันผิวคล้ำ
เพราะฉันโดนแดดแผดเผา
พวกพี่ชายโกรธฉัน
พวกเขาให้ฉันไปเป็นคนดูแลสวนองุ่น
แต่สวนองุ่นของตัวเอง ฉันกลับไม่ได้ดูแล
7 สุดที่รักของฉัน บอกฉันหน่อยว่า
คุณพาฝูงแกะไปกินหญ้าที่ไหน?+
ตอนเที่ยงวันคุณให้พวกมันนอนที่ไหน?
ทำไมฉันจะต้องเป็นเหมือนผู้หญิงที่เอาผ้าคลุมหน้า*
อยู่ท่ามกลางฝูงสัตว์ของเพื่อน ๆ คุณ?”
8 “เธอผู้หญิงที่สวยที่สุด
ถ้าเธอไม่รู้ก็เดินตามรอยฝูงแกะไป
และเอาลูกแพะไปกินหญ้าใกล้ ๆ เต็นท์พวกคนเลี้ยงแกะสิ”
9 “ที่รัก เธอเป็นเหมือนม้าตัวเมีย*ที่ใช้เทียมรถม้าของฟาโรห์+
11 พวกเราจะทำแถบคาดศีรษะทองคำ
ประดับด้วยลูกปัดเงินให้เธอ”
15 “ที่รัก เธอเป็นคนสวย
เธอสวยจริง ๆ ตาเธอเหมือนตานกพิราบ”+
16 “ที่รัก คุณช่างหล่อและมีเสน่ห์+
ที่นอนของพวกเราเป็นใบไม้เขียวสด
17 ต้นสนซีดาร์เป็นขื่อบ้านของพวกเรา
ต้นสนจูนิเปอร์เป็นคานหลังคาบ้านของพวกเรา
2 “ที่รักของผมในกลุ่มสาว ๆ
เป็นเหมือนดอกลิลลี่กลางพงหนาม”
3 “ที่รักของฉันในกลุ่มหนุ่ม ๆ
เป็นเหมือนต้นแอปเปิลท่ามกลางต้นไม้ในป่า
ฉันอยากนั่งอยู่ใต้ร่มไม้ของเขาเหลือเกิน
ผลของเขามีรสหวานอร่อย
4 เขาพาฉันเข้าไปในบ้านที่มีงานเลี้ยง
ทุกคนก็เห็นว่าเขารักฉัน
5 ขอลูกเกด+กับแอปเปิลให้ฉันกินหน่อย
ฉันจะได้สดชื่นและมีแรง
ฉันอ่อนแอเพราะกำลังมีความรัก
จะไม่ปลุกเร้าฉันให้เกิดความรัก แต่ปล่อยให้มันเกิดขึ้นเอง+
8 ฉันได้ยินเสียงที่รักของฉัน
เขากำลังมาโน่นแล้ว
เขาปีนภูเขาและกระโดดข้ามเนินเขามา
9 ที่รักของฉันเหมือนกวางหนุ่ม+
เขายืนอยู่ที่นั่น ที่ผนังบ้าน
กำลังจ้องผ่านหน้าต่าง
มองลอดช่องระแนงเข้ามา
10 ที่รักของฉันบอกว่า
‘ลุกขึ้นเถอะที่รัก
ไปกันเถอะคนสวยของผม
11 ดูสิ ฤดูหนาว*ผ่านไปแล้ว
ฝนก็หยุดตกแล้ว
12 ดอกไม้ผลิบานทั่วแผ่นดิน+
ถึงเวลาตัดแต่งต้นไม้แล้ว+
เสียงนกเขาคูก็ดังทั่วในแผ่นดินของเรา+
ลุกขึ้นไปกับผมเถอะที่รัก
ไปกันเถอะคนสวยของผม
14 เธอที่เป็นนกพิราบของผม เธออยู่ในโพรงบนหน้าผา+
อยู่ในซอกผาชัน
ขอผมได้เห็นและได้ยินเสียงเธอหน่อย+
เพราะเสียงเธอน่าฟังและตัวเธอก็สวยน่ารัก’”+
15 “จับหมาจิ้งจอกให้พวกเราหน่อย
เจ้าหมาจิ้งจอกตัวน้อยที่ทำลายสวนองุ่น
เพราะสวนองุ่นของพวกเรากำลังออกดอก”
16 “ที่รักของฉันเป็นของฉัน และฉันก็เป็นของเขา+
เขาเลี้ยงสัตว์+อยู่ท่ามกลางต้นลิลลี่+
17 รีบกลับมาเถอะที่รักของฉัน
ก่อนลมจะพัดมาเบา ๆ และก่อนร่มเงาจะจางหายไป
ให้รีบกลับมาเหมือนกวางหนุ่ม+ที่อยู่บนภูเขาซึ่งกั้นเราสองคนไว้*
ฉันอยากพบเขา แต่หาเขาไม่เจอ+
ฉันอยากพบเขา แต่หาเขาไม่เจอ
3 ฉันเจอพวกยามที่เดินตรวจทั่วเมือง+ เลยถามว่า
‘เห็นคนรักของฉันไหม?’
4 พอเดินสวนกับพวกยามไปได้ไม่นาน
ฉันก็พบคนรักของฉัน
ฉันกอดเขาไว้ และจะไม่ปล่อยเขาไปไหน
จนกว่าจะพาเขาไปที่บ้านแม่ฉัน+
เข้าไปในห้องของคนที่ให้กำเนิดฉัน
5 ผู้หญิงชาวเยรูซาเล็มทั้งหลาย ฉันขอให้พวกเธอสาบาน
โดยอ้างกวางตัวเมียในทุ่งว่า
จะไม่ปลุกเร้าฉันให้เกิดความรัก แต่ปล่อยให้มันเกิดขึ้นเอง”+
6 “มีอะไรเหมือนควันพุ่งเป็นลำออกมาจากที่กันดาร
ส่งกลิ่นหอมของมดยอบและกำยาน
รวมทั้งกลิ่นแป้งหอมของพ่อค้า”+
ห้อมล้อมด้วยนักรบหกสิบคน
เป็นนักรบของอิสราเอล+
8 พวกเขามีดาบเป็นอาวุธ
และเป็นคนชำนาญศึก
ทุกคนเหน็บดาบไว้ที่เอว
เอาไว้ป้องกันสิ่งน่ากลัวในตอนกลางคืน”
10 เสาวอทำด้วยเงิน
พนักพิงและที่วางแขนทำด้วยทอง
ที่นั่งเป็นผ้าขนสัตว์ย้อมสีม่วง
ภายในวอตกแต่งด้วยความรัก
โดยผู้หญิงชาวเยรูซาเล็ม”
11 “ผู้หญิงชาวศิโยนทั้งหลาย ออกไปเถอะ
ไปดูกษัตริย์โซโลมอน
ซึ่งสวมมงกุฎที่แม่+ทำให้
ในวันที่เขาแต่งงาน
ในวันที่เขามีความสุข”
4 “ที่รัก เธอเป็นคนสวย
เธอสวยจริง ๆ
ตาเธอที่อยู่ใต้ผ้าคลุมหน้าเหมือนตานกพิราบ
ผมเธอเหมือนฝูงแพะ
ที่พากันลงมาจากภูเขากิเลอาด+
2 ฟันเธอขาวเหมือนฝูงแกะที่เพิ่งถูกตัดขน
เหมือนฝูงแกะที่อาบน้ำเสร็จแล้ว
ฟันทั้งหมดเรียงเป็นระเบียบและสบกันพอดี
และอยู่ครบทุกซี่
3 ริมฝีปากเธอเหมือนด้ายสีแดงเข้ม
คำพูดเธอน่าฟัง
แก้มเธอที่อยู่ใต้ผ้าคลุม
เหมือนผลทับทิมครึ่งซีก
4 คอเธอ+เหมือนหอคอยของดาวิด+
ที่สร้างด้วยหินเรียงกันเป็นชั้น ๆ
มีโล่กลมนับพันอันแขวนไว้
ทั้งหมดเป็นโล่ของนักรบ+
6 “ก่อนลมจะพัดมาเบา ๆ และก่อนร่มเงาจะจางหายไป
ฉันจะไปที่ภูเขามดยอบ
และไปที่เนินเขากำยาน”+
9 น้องสาวของผม เจ้าสาวของผม เธอกุมหัวใจผมแล้ว+
แค่เธอชายตามองเพียงครั้งเดียว แค่เห็นจี้อันเดียวที่สร้อยคอเธอ
เธอก็กุมหัวใจผมแล้ว
10 น้องสาวของผม เจ้าสาวของผม ความรักของเธอทำให้ชื่นใจจริง ๆ+
ความรักของเธอทำให้ชื่นใจกว่าเหล้าองุ่น+
กลิ่นน้ำหอมของเธอหอมยิ่งกว่ากลิ่นเครื่องเทศทุกชนิด+
11 เจ้าสาวของผม ปากเธอหวานเหมือนน้ำผึ้งที่หยดจากรวง+
ลิ้นเธอหวานเหมือนน้ำนมกับน้ำผึ้ง+
เสื้อผ้าเธอก็หอมเหมือนกลิ่นหอมจากป่าเลบานอน
12 น้องสาวของผม เจ้าสาวของผม เธอเป็นเหมือนสวนที่ล้อมรั้วไว้
เธอเป็นสวนที่ล้อมรั้วไว้ เป็นบ่อน้ำพุที่ปิดไว้
13 กิ่งอ่อน*ของเธอเป็นเหมือนสวนทับทิม
ซึ่งให้ผลดีเยี่ยม มีต้นเทียนกิ่ง*กับต้นไม้ที่มีกลิ่นหอม*
14 ดอกฝรั่น ตะไคร้หอม+ และอบเชย+
มีต้นกำยานทุกชนิด มดยอบ และกฤษณา+
อีกทั้งน้ำหอมชั้นเยี่ยมทุกชนิด+
16 ตื่นเถอะลมเหนือ
มาเถอะลมใต้
พัดเบา ๆ มาที่สวนของผม
ให้กลิ่นหอมจากสวนฟุ้งกระจายออกไป”
“ขอให้ที่รักของฉันเข้ามาในสวนของเขา
มากินผลไม้รสดีที่สุดในสวน”
มาเก็บมดยอบกับเครื่องเทศหอม+
มากินรวงผึ้งกับน้ำผึ้ง
ผมดื่มนมและดื่มเหล้าองุ่นของผมแล้ว”+
“เพื่อนรัก กินอาหารเถอะ
ดื่มและเมามายกับความรัก”+
2 “ฉันหลับแต่ใจยังตื่นอยู่+
ฉันได้ยินเสียงที่รักของฉันเคาะประตู
‘น้องสาวของผม ที่รักของผม เปิดประตูให้หน่อย
แม่นกพิราบ ที่รักของผมสวยไม่มีที่ติทั้งกายและใจ
หัวผมเปียกน้ำค้าง
เส้นผมก็ชุ่มชื้นด้วยละอองน้ำยามค่ำคืน’+
3 ฉันถอดเสื้อคลุมออกแล้ว
จะให้สวมกลับเข้าไปอีกหรือ?
ฉันล้างเท้าแล้ว
จะให้เปื้อนดินอีกหรือ?
4 ที่รักของฉันปล่อยมือจากช่องประตู
ใจฉันเต้นแรงด้วยความคิดถึงเขา
5 ฉันลุกขึ้นเปิดประตูให้ที่รักของฉัน
น้ำมันหอมจากมดยอบ
หยดจากมือและนิ้วมือฉัน
ลงบนกลอนประตู
6 ฉันเปิดประตูให้ที่รักของฉัน
แต่เขากลับไปแล้ว เขาไปแล้ว
ฉันใจหายที่เขาจากไป*
ฉันอยากพบเขา แต่หาเขาไม่เจอ+
ฉันร้องเรียกเขา แต่เขาไม่ขานตอบ
7 พวกยามที่เดินตรวจทั่วเมืองมาพบฉันเข้า
พวกเขาทุบตีฉันจนบาดเจ็บ
พวกยามเฝ้ากำแพงเมืองเอาผ้าคลุมไหล่*ของฉันไป
8 ผู้หญิงชาวเยรูซาเล็มทั้งหลาย ฉันขอให้พวกเธอสาบาน
ถ้าพวกเธอพบคนรักของฉัน
บอกเขาหน่อยว่าฉันกำลังป่วยเป็นไข้ใจ”
9 “เธอผู้หญิงที่สวยที่สุด
คนรักของเธอดีกว่าคนรักของคนอื่นอย่างไรหรือ?
เขาดีกว่าคนรักของคนอื่นตรงไหน
เธอถึงได้ขอให้พวกเราสาบานอย่างนั้น?”
10 “ที่รักของฉันหล่อเหลาและผิวมีเลือดฝาดดี
เขาโดดเด่นท่ามกลางคนนับหมื่น
11 หัวเขางามเหมือนทองคำบริสุทธิ์
ผมเขาเป็นลอนเหมือนใบปาล์มที่พลิ้วไหวยามต้องลม*
ผมเขาดำเหมือนขนอีกา
12 ตาเขาเหมือนนกพิราบริมลำธาร
ที่เล่นน้ำอยู่ในน้ำนม
และเกาะอยู่ริมสระที่มีน้ำเต็มปริ่ม*
ริมฝีปากเขาเหมือนดอกลิลลี่ ชุ่มด้วยน้ำมันหอมจากมดยอบ+
14 นิ้วมือเขาเรียวยาวเหมือนแท่งทองคำประดับด้วยคริโซไลต์
ท้องเขาเหมือนงาช้างขัดเงาประดับด้วยแซปไฟร์
15 ขาเขาเหมือนเสาหินอ่อนตั้งอยู่บนฐานทองคำบริสุทธิ์
เขารูปร่างหน้าตาดี น่าดูเหมือนแผ่นดินเลบานอน เขาเด่นเหมือนต้นสนซีดาร์ ไม่มีใครเทียบเขาได้+
ผู้หญิงชาวเยรูซาเล็มทั้งหลาย นี่แหละคนรักของฉัน นี่แหละคนที่ฉันรัก”
6 “คนรักของเธอไปไหน?
เธอผู้หญิงที่สวยที่สุด
คนรักของเธอไปทางไหน?
พวกเราจะได้ช่วยเธอตามหาเขา”
2 “คนรักของฉันลงไปที่สวนของเขา
ไปที่แปลงพืชที่ใช้เป็นเครื่องเทศ
ไปเลี้ยงสัตว์อยู่ที่นั่น
และไปเก็บดอกลิลลี่+
เขาเลี้ยงสัตว์อยู่ท่ามกลางต้นลิลลี่”+
4 “ที่รักของผม+ เธอสวยเหมือนเมืองทีร์ซาห์*+
เธอน่ารักเหมือนกรุงเยรูซาเล็ม+
เธอน่าทึ่งเหมือนกองทัพที่เรียงรายอยู่รอบธง+
ผมของเธอเหมือนฝูงแพะ
ที่พากันลงมาจากเนินเขากิเลอาด+
6 ฟันเธอขาวเหมือนฝูงแกะ
เหมือนฝูงแกะที่อาบน้ำเสร็จแล้ว
ฟันทั้งหมดเรียงเป็นระเบียบและสบกันพอดี
และอยู่ครบทุกซี่
7 แก้มเธอที่อยู่ใต้ผ้าคลุม
เป็นเหมือนผลทับทิมครึ่งซีก
9 แต่มีคนเดียวเท่านั้นที่เป็นนกพิราบของผม+ เป็นคนสวยไม่มีที่ติทั้งกายและใจ
เธอเป็นลูกสาวคนเดียวของแม่
เป็นลูกคนโปรดของคนที่ให้กำเนิด
ผู้หญิงสาว ๆ ที่เห็นเธอต่างก็ชมเชยเธอ
ราชินีกับสนมต่างก็ยกย่องเธอ
10 ‘เธอที่เป็นเหมือนแสงอรุณคนนี้เป็นใครกัน?
เธองามเหมือนดวงจันทร์เต็มดวง
บริสุทธิ์เหมือนแสงตะวัน
น่าทึ่งเหมือนกองทัพที่เรียงรายอยู่รอบธง’”+
เพื่อดูต้นอ่อนในหุบเขา
ดูว่าต้นองุ่นออกดอกหรือยัง
และดูว่าต้นทับทิมออกดอกแล้วไหม
12 แล้วก่อนที่ฉันจะรู้ตัว
ความอยากเห็นต้นไม้พวกนั้น
ก็พาฉันมาถึงรถม้าของคนที่เต็มใจรับใช้กษัตริย์”
13 “กลับมา กลับมาเถอะ สาวชาวชูเลม
กลับมา กลับมาเถอะ
พวกเราจะได้ยลโฉมเธอ”
“พวกคุณอยากมองสาวชาวชูเลมอย่างฉันทำไม?”+
“เพราะมองเธอแล้วเหมือนดูการเต้นรำที่มาหะนาอิม”*
7 “สาวน้อยผู้มีจิตใจงดงามคนนี้
เท้าเธอที่สวมรองเท้าอยู่ช่างสวยจริง ๆ
สะโพกโค้งมนของเธอสวยเหมือนเครื่องประดับ
ที่เป็นผลงานของช่างฝีมือ
2 สะดือเธอเหมือนถ้วยกลม
ขอให้ถ้วยนี้มีเหล้าองุ่นอยู่เสมอ
หน้าท้องเธอเหมือนกองข้าวสาลี
มีต้นลิลลี่ล้อมรอบ
4 คอเธอ+ระหงเหมือนหอคอยงาช้าง+
จมูกเธอเหมือนหอคอยที่เลบานอน
ซึ่งหันไปทางกรุงดามัสกัส
กษัตริย์หลงเสน่ห์ผมยาวสลวยนี้
6 ที่รัก เธอช่างสวยจริง ๆ
เธอน่าชื่นชมยิ่งกว่าอะไร
8 ผมบอกว่า ‘ผมจะปีนต้นปาล์ม
เพื่อจับกิ่งที่มีผล’
ขอให้อกเธอเหมือนพวงองุ่น
ให้ลมหายใจเธอหอมเหมือนแอปเปิล
“ขอให้เหล้าองุ่นนั้นค่อย ๆ ไหลลงสู่ริมฝีปากที่รักของฉันที่หลับอยู่
ขอให้มันไหลลงไปอย่างคล่องคอ
12 เราจะลุกขึ้นไปที่สวนองุ่นแต่เช้า
ไปดูว่าต้นองุ่นออกดอกหรือยัง
ดอกองุ่นบานแล้วไหม+
ต้นทับทิมออกดอกหรือยัง+
ที่นั่นฉันจะทำให้เธอเห็นว่าฉันรักเธอแค่ไหน+
ทั้งผลที่เพิ่งเก็บและที่เก็บมาแล้ว
ที่รักของฉัน ฉันเก็บไว้ให้คุณ
8 “ถ้าคุณเป็นเหมือนพี่ชาย
ที่เคยดูดนมจากอกแม่ฉันละก็
เมื่อพบกันนอกบ้านฉันจะได้จูบคุณ+
และจะไม่มีใครดูถูกฉัน
ฉันจะให้คุณดื่มเหล้าองุ่นผสมเครื่องเทศ
และดื่มน้ำทับทิมสด
4 ผู้หญิงชาวเยรูซาเล็มทั้งหลาย ฉันขอให้พวกเธอสาบานว่า
จะไม่ปลุกเร้าฉันให้เกิดความรัก แต่ปล่อยให้มันเกิดขึ้นเอง”+
5 “ผู้หญิงที่ขึ้นมาจากที่กันดารคนนั้นเป็นใครกัน
ที่อิงแอบคนรักของเธออยู่?”
“ฉันปลุกคุณที่ใต้ต้นแอปเปิล
ที่ที่แม่คุณเจ็บท้องคลอด
ที่ที่แม่คลอดคุณด้วยความเจ็บปวด
6 ให้ฉันเป็นเหมือนตราที่ประทับอยู่บนหัวใจคุณ
เหมือนตราที่ประทับบนแขนคุณ
เพราะความรักมีอำนาจมากเหมือนความตาย+
ความรักแท้เรียกหาความภักดีจากคนคนเดียวเสมอ เหมือนกับที่หลุมศพ*เรียกหาคนตายเสมอ
ความรักร้อนแรงเหมือนไฟ เหมือนเปลวไฟของยาห์*+
ถ้าใครจะเอาทรัพย์สมบัติทั้งหมดที่เขามีไปแลกกับความรัก
ผู้คนก็จะรังเกียจสิ่งนี้*แน่ ๆ”
พวกเราจะทำอย่างไรดี
ในวันที่มีคนมาสู่ขอเธอ?”
9 “ถ้าเธอเป็นกำแพง
พวกเราจะสร้างสันกำแพงด้วยเงิน
แต่ถ้าเธอเป็นประตู
พวกเราจะเอากระดานไม้สนซีดาร์มาปิดไว้”
10 “ฉันเป็นกำแพง
อกฉันเหมือนป้อม
ฉันจึงเป็นคนที่มีใจสงบ
ในสายตาเขา
11 โซโลมอนมีสวนองุ่น+ที่บาอัลฮาโมน
เขาให้ชาวสวนเช่าสวนองุ่นนั้น
ผู้เช่าแต่ละคนจะจ่ายค่าเช่าสวนเป็นเงินหนัก 1,000 เชเขล*
12 ฉันมีสวนองุ่นซึ่งเป็นของฉันเอง
ขอให้ผมได้ยินเสียงเธอด้วย”+
14 “เร็วเถอะที่รักของฉัน
วิ่งมาเร็ว ๆ เหมือนกวางหนุ่ม+
ที่อยู่บนภูเขาซึ่งมีพืชที่ใช้เป็นเครื่องเทศ”
แปลตรงตัวว่า “ดำ”
หรือ “ผ้าคลุมหน้าไว้ทุกข์”
หรือ “ม้าตัวเมียของฉัน”
หรืออาจแปลได้ว่า “ท่ามกลางผมเปีย”
เป็นพืชชนิดหนึ่ง ดอกมีกลิ่นหอม ใบใช้ทำสีย้อมสีน้ำตาลแดง
หรือ “ที่ราบชายฝั่งทะเล”
หรือ “ฤดูฝน”
หรืออาจแปลได้ว่า “ภูเขาที่มีรอยแยก”
คือ คานหามที่มีหลังคาสำหรับเจ้านาย
หรือ “เทือกเขาแอนติเลบานอน”
หรืออาจแปลได้ว่า “ผิว”
เป็นพืชชนิดหนึ่ง ดอกมีกลิ่นหอม ใบใช้ทำสีย้อมสีน้ำตาลแดง
หรือ “ต้นโกฐชฎามังสี” ดูคำว่า “นารดา” ในส่วนอธิบายศัพท์
หรืออาจแปลได้ว่า “ฉันใจหายตอนที่เขาพูด”
หรือ “ผ้าคลุมหน้า”
หรืออาจแปลได้ว่า “เหมือนพวงอินทผลัม”
หรืออาจแปลได้ว่า “ริมน้ำพุ”
แปลตรงตัวว่า “เพดานปาก”
หรือ “เมืองที่มีแต่ความสุข”
หรือ “การเต้นรำของสองค่าย”
แปลตรงตัวว่า “เพดานปาก”
เป็นพืชชนิดหนึ่ง ดอกมีกลิ่นหอม ใบใช้ทำสีย้อมสีน้ำตาลแดง
“ยาห์” ย่อมาจาก “ยะโฮวา”
หรืออาจแปลได้ว่า “เขา”
11.4 กก. ดูภาคผนวก ข14
11.4 กก.
2.28 กก.