การถวายเกียรติแด่พระผู้สร้าง
“ดอกไม้มีไว้เพื่อความสวยงาม และผลไม้เพื่อบริโภค. แต่ผลไม้หลายอย่างก็งามน่าดู. พระบิดาของเราผู้สถิตในสวรรค์ทรงชอบพระทัยจะทำให้สิ่งที่ใช้ประโยชน์ได้, มีความสวยงามด้วย.” ถ้อยคำนี้ไม่ได้ยกมาจากตำราทางศาสนา. แต่มาจากหนังสือวิทยาศาสตร์ชื่อหนังสือธรรมชาติสำหรับเด็ก (ภาษาอังกฤษ). เมื่อเขียนขึ้นในปี 1887 นายแพทย์ เวอร์ทิงตัน ฮูเกอร์ ผู้ประพันธ์ มีเจตนาจะให้ใช้หนังสือนี้ในครอบครัวและในโรงเรียนเพื่อสอนเด็ก ๆ. รูปแบบการเขียนในหนังสือนี้ให้หลักฐานว่า ผู้ประพันธ์เชื่อและเกรงขามพระผู้สร้าง. นายแพทย์ฮูเกอร์เขียนอีกด้วยว่า “รสอร่อยของผลไม้แห่งแผ่นดินโลกมีหลากหลายมาก ดังที่คุณจะเข้าใจถ้าคุณจะนึกถึงผลไม้เหล่านั้นหลาย ๆ อย่างเท่าที่คุณจะนึกได้. นี่เป็นหลักฐานชัดแจ้งจริง ๆ ในเรื่องคุณความดีอันบริบูรณ์ของพระเจ้า! พระองค์ทรงทำให้เราพึงพอใจไม่เพียงด้วยสิ่งของไม่กี่อย่าง แต่ด้วยสิ่งของมากมาย. สิ่งที่น่าพอใจในโลกนี้มีหลากหลายจนแทบจะนับไม่ถ้วน. ช่างน่าแปลกเสียจริงที่คนใดคนหนึ่งสามารถทราบถึงสิ่งทั้งปวงนี้ และมีชีวิตอยู่วันแล้ววันเล่าโดยปราศจากความรู้สึกขอบคุณต่อพระผู้สร้างของเขา!” เมื่อมีการพิมพ์หนังสือธรรมชาติสำหรับเด็ก ขึ้นเป็นครั้งแรก ทฤษฎีของดาร์วินได้แพร่หลายไปแล้วเกือบสามทศวรรษ. กระนั้น หนังสือของนายแพทย์ฮูเกอร์ก็แสดงให้เห็นว่า แม้แต่ในตอนปลายศตวรรษที่ 19 ตำราเล่มหนึ่งสามารถแสดงได้อย่างเปิดเผยว่าความมหัศจรรย์แห่งธรรมชาติเป็นผลเนื่องมาจากพระเจ้า ไม่ใช่จากเหตุบังเอิญที่ไม่มีการควบคุม.—เทียบกับยะซายา 40:26.