พญามาร—ความเป็นจริงอันชั่วร้ายหรือ?
ในหลายวงการศาสนา คนส่วนใหญ่ถือกันว่าพญามารเป็นการเชื่อโชคลางที่มีมาแต่อดีต หรือเป็นเรื่องที่มนุษย์แต่งขึ้น. ดังนั้น คาร์ดินัลชั้นนำคนหนึ่งของอิตาลีชื่อ ดิโอนีจี เตตตามันซี อาร์ชบิชอปแห่งเจนัว จึงได้ก่อให้เกิดความแตกตื่นพอสมควรด้วยจดหมายหนา 40 หน้าเกี่ยวกับวิธีต่อสู้กับพญามารซึ่งส่งไปถึงเหล่านักเทศน์. จดหมายนั้นมี “บัญญัติ 10 ประการ” ดังต่อไปนี้:
หนึ่ง: “อย่าลืมว่าพญามารมีจริง” เพราะ “คำหลอกลวงแรก” ของมันคือที่จะ “ทำให้เราเชื่อว่ามันไม่มีจริง.”
สอง: “อย่าลืมว่าพญามารเป็นผู้ล่อลวง. . . . อย่าคิดว่าตัวคุณจะได้รับการยกเว้นหรือไม่มีวันถูกคุกคาม.”
สาม: “อย่าลืมว่าพญามารฉลาด และมีเล่ห์เหลี่ยมที่สุด. มันยังคงใช้เล่ห์เพทุบายโดยเย้ายวนใจคน เหมือนที่มันทำกับมนุษย์คนแรก.”
สี่: “จงเฝ้าระวัง: ทั้งตาและหัวใจ. และจงเข้มแข็ง: ทั้งในความตั้งใจและคุณความดี.”
ห้า: “จงเชื่อมั่นในชัยชนะของพระคริสต์เหนือผู้ล่อลวง” เพราะนี่ “จะทำให้คุณมั่นคงและสงบแม้เผชิญการโจมตีที่รุนแรงที่สุดเท่าที่คุณจะประสบ.”
หก: “จงจำไว้ว่าพระคริสต์ทรงทำให้คุณเป็นผู้ร่วมในชัยชนะของพระองค์.”
เจ็ด: “จงฟังพระคำของพระเจ้าต่อ ๆ ไป.”
แปด: “จงมีใจถ่อมและเต็มใจยอมรับความอับอาย.”
เก้า: “จงอธิษฐานเสมอ โดยไม่เลิกรา” เพื่อจะเอาชนะการล่อใจได้.
สิบ: “จงนับถือองค์พระผู้เป็นเจ้าและถวายการนมัสการแด่พระองค์ผู้เดียว.”
จดหมายฉบับนี้ที่มีไปถึงเหล่านักเทศน์ก่อผลเช่นไร? คำแนะนำนี้ไม่ได้รับการตอบรับที่ดีนักจากศูนย์ศึกษาด้านเทววิทยาแห่งเมืองมิลาน. ศูนย์นี้แย้งว่า “แนวคิดทางเทววิทยาเช่นนี้ดูเหมือนแนวคิดแบบยุคกลาง.” ตามคำกล่าวของผู้แถลงข่าว “ที่จะโทษพญามารไปเสียทั้งหมดนั้นอาจมีส่วนทำให้ผู้คนหลุดพ้นจากสิ่งที่ตัวเองต้องรับผิดชอบ.”
แม้ว่าคัมภีร์ไบเบิลไม่ได้ปลดเปลื้องมนุษย์จากความรับผิดชอบต่อการกระทำของตน แต่ก็ระบุตัวซาตานพญามารอย่างชัดเจนว่าเป็น “พระเจ้าของระบบนี้” ซึ่งเป็นผู้ที่ล่อลวงพระเยซู. คัมภีร์ไบเบิลยังเผยให้ทราบถึงอำนาจของซาตานและเรื่องที่มันตั้งใจจะ “ทำให้จิตใจของคนที่ไม่เชื่อให้มืดไป.”—2 โกรินโธ 4:4, ล.ม.; มัดธาย 4:1-11.
จริงทีเดียว ดังที่อัครสาวกเปโตรเขียนไว้ ซาตานเป็น “ดุจสิงโตคำรามแผดเสียงร้องน่ากลัวก็เที่ยวไปเสาะแสวงหาคนที่มันจะกัดกินได้.” (1 เปโตร 5:8) ไม่น่าแปลกใจที่อัครสาวกโยฮันเตือนผู้มีความเชื่อว่า “มนุษย์โลกทั้งสิ้นทอดตัวจมอยู่ในมารร้าย.” (1 โยฮัน 5:19) เป็นการสุขุมที่เราจะเอาใจใส่คำเตือนจากพระคัมภีร์ข้อนี้.