กายวิญญาณไม่เคยเกิดและตายบนแผ่นดินโลก
กายวิญญาณมีจริง! ในแดนวิญญาณอันไม่ประจักษ์นั้นมีทั้งวิญญาณที่ดีและชั่ว. กายวิญญาณเหล่านี้เคยเป็นบุคคลที่เกิดและตายบนแผ่นดินโลกไหม?
เปล่า กายวิญญาณที่ว่านี้ไม่เป็นอย่างนั้น. เมื่อคนเราตาย เขาไม่ผ่านเข้าไปอยู่ในโลกวิญญาณ อย่างที่หลายคนคิด. เรารู้เรื่องนี้ได้อย่างไร? เพราะว่าคัมภีร์ไบเบิลบอกไว้เช่นนั้น. ไบเบิลเป็นหนังสือแห่งสัจธรรมมาจากพระเจ้าเที่ยงแท้องค์เดียว ผู้ทรงพระนามว่ายะโฮวา. พระยะโฮวาได้สร้างมนุษย์ พระองค์ทรงทราบเป็นอย่างดีว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับมนุษย์เมื่อเขาตาย.—บทเพลงสรรเสริญ 83:18; 2 ติโมเธียว 3:16.
อาดามเกิดจากดิน และกลับเป็นดินอีก
คัมภีร์ไบเบิลแจ้งว่าพระเจ้าได้สร้างอาดามมนุษย์คนแรก “ด้วยผงคลีดิน.” (เยเนซิศ 2:7) พระเจ้าทรงให้เขาอยู่ในอุทยาน ได้แก่สวนเอเดน. ถ้าอาดามได้เชื่อฟังกฎหมายของพระยะโฮวา เขาคงไม่ตาย เขาจะยังมีชีวิตอยู่บนแผ่นดินจนถึงเวลานี้. แต่เมื่ออาดามเจตนาละเมิดกฎหมายของพระเจ้า พระเจ้าตรัสแก่เขาว่า “เจ้าจะกลับเป็นดิน เพราะเจ้าบังเกิดแต่ดิน. เจ้าเป็นแต่ผงคลีดิน และจะต้องกลับเป็นผงคลีดินอีก.”—เยเนซิศ 3:19.
คำตรัสนี้หมายความอย่างไร? ก็อาดามอยู่ที่ไหนล่ะก่อนพระยะโฮวาได้สร้างเขาจากผงธุลี? เขาไม่ได้อยู่ที่ไหนเลย. เขาหาใช่กายวิญญาณในสวรรค์ซึ่งยังไม่เกิดตอนนั้นไม่. เขาไม่มีชีวิตเป็นอยู่เลย. ดังนั้น เมื่อพระยะโฮวาตรัสว่าอาดาม “จะกลับเป็นผงคลีดิน” พระองค์หมายความว่าอาดามจะตาย. เขาไม่ได้ผ่านเข้าไปในแดนวิญญาณ. พอเขาตาย อาดามกลายเป็นสิ่งไม่มีชีวิต หมดสภาพความเป็นอยู่. ความตายหมายถึงสภาพที่ปราศจากชีวิต.
แต่คนอื่น ๆ ที่ตายไปเป็นอย่างไร? พวกเขาหมดสภาพความเป็นอยู่เช่นเดียวกันไหม? คัมภีร์ไบเบิลให้คำตอบดังนี้:
“ทั้งสองฝ่ายนั้น [มนุษย์และสัตว์เดียรัจฉาน] ลงไปยังที่เดียวกัน. ทั้งสองฝ่ายนั้นเป็นมาจากผงคลีดิน และทั้งสองฝ่ายนั้นก็กลับเป็นผงคลีดินอีก.”—ท่านผู้ประกาศ 3:20.
“คนตายแล้วก็ไม่รู้อะไรเลย.”—ท่านผู้ประกาศ 9:5.
“ความรักของเขาก็ทำนองเดียวกันกับความชังและความอิจฉาของเขาได้สาบสูญไปตามกัน.”—ท่านผู้ประกาศ 9:6.
“ไม่มีการงาน หรือโครงการหรือความรู้หรือสติปัญญาในเชโอละ [หลุมฝังศพ] ที่เจ้าจะไปนั้น.”—ท่านผู้ประกาศ 9:10, ล.ม.
“[มนุษย์] กลับคืนเป็นดินอีก และในวันนั้นทีเดียวความคิดของเขาก็สูญหายไป.”—บทเพลงสรรเสริญ 146:4.
คนเป็นเท่านั้นสามารถทำสิ่งเหล่านี้ได้
คุณรู้สึกว่ายากที่จะยอมรับข้อคัมภีร์เหล่านี้ไหม? ถ้าอย่างนั้น ก็ลองคิดทำนองนี้: ในหลาย ๆ ครอบครัว ผู้ชายหาเงินเพื่อเลี้ยงดูครอบครัวของตน. เมื่อผู้ชายนั้นตาย ปกติแล้วคนในครอบครัวจะลำบาก. บางครั้งภรรยากับลูก ๆ ไม่มีเงินพอซื้ออาหารด้วยซ้ำ. บางทีคู่อริของผู้ชายนั้นอาจมารังควานเขาก็ได้. ทีนี้ถามตัวเองว่า ‘ถ้าชายผู้นั้นยังมีชีวิตอยู่ในโลกวิญญาณ ทำไมเขาไม่จัดหาปัจจัยเลี้ยงครอบครัวของเขาต่อ ๆ ไป? ทำไมเขาไม่ปกป้องครอบครัวให้พ้นจากคนชั่วที่มารบกวน?’ เป็นเพราะสิ่งที่พระคัมภีร์กล่าวไว้นั้นถูกต้อง. ชายผู้นั้นไม่มีชีวิตแล้ว ไม่สามารถทำการใด ๆ ได้.—บทเพลงสรรเสริญ 115:17.
คนตายไม่สามารถช่วยคนที่หิวโหย หรือช่วยป้องกันคนที่ถูกรังควานได้
ข้อนี้หมายความว่าคนตายจะไม่ฟื้นขึ้นมามีชีวิตอีกเลยหรือ? หามิได้. เราจะพูดเรื่องการกลับเป็นขึ้นจากตายทีหลัง. แต่ที่ข้อคัมภีร์หมายถึงคือคนตายไม่รู้เรื่องว่าคุณทำอะไรอยู่. เขาไม่สามารถจะเห็นคุณได้ ไม่สามารถได้ยินคุณพูด หรือไม่สามารถคุยกับคุณ. คุณไม่ต้องกลัวคนตาย. เขาช่วยคุณไม่ได้ หรือจะทำอันตรายคุณก็ไม่ได้.—ท่านผู้ประกาศ 9:4; ยะซายา 26:14.