บทเรียน 7
การเน้นแนวคิดหลัก
ผู้อ่านที่มีประสิทธิภาพไม่ได้มองแค่ประโยคที่อ่านเท่านั้น แต่ถึงกับมองเลยย่อหน้านั้นไปด้วยซ้ำ. เมื่อเขาอ่าน เขามีแนวคิดหลักของทั้งเรื่องอยู่ในใจ. แนวคิดนี้จะกำหนดว่าเขาควรเน้นตรงไหน.
ถ้าไม่ทำตามขั้นตอนดังกล่าว การอ่านนั้นก็จะไม่มีจุดเด่น. จะไม่มีอะไรโดดเด่นอย่างเห็นได้ชัด. เมื่ออ่านจบ ก็เป็นเรื่องยากที่จะจดจำจุดใด ๆ ที่น่าจดจำ.
การเอาใจใส่อย่างเหมาะสมต่อการเน้นแนวคิดหลักมักช่วยปรับปรุงการอ่านเรื่องราวจากคัมภีร์ไบเบิลให้มีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้น. การเน้นเช่นนั้นอาจทำให้การอ่านวรรคต่าง ๆ ณ การศึกษาพระคัมภีร์ตามบ้านหรือในการประชุมประชาคมมีคุณค่ามากขึ้น. และเป็นสิ่งสำคัญโดยเฉพาะเมื่อให้คำบรรยายจากบทบรรยายอ่าน ซึ่งบางครั้งมีคำบรรยายแบบนี้ในการประชุมภาคของเรา.
วิธีเน้นแนวคิดหลัก. ในโรงเรียน คุณอาจได้รับมอบหมายให้อ่านส่วนหนึ่งของคัมภีร์ไบเบิล. คุณควรเน้นอะไร? ถ้ามีการขยายแนวคิดหลักหรือเหตุการณ์สำคัญบางอย่างตลอดเรื่องที่คุณอ่าน ก็นับว่าเหมาะที่จะทำให้จุดนั้นเด่นขึ้น.
ไม่ว่าส่วนที่คุณอ่านเป็นร้อยกรองหรือร้อยแก้ว, ภาษิตหรือโวหาร, ผู้ฟังจะได้รับประโยชน์ถ้าคุณอ่านอย่างดี. (2 ติโม. 3:16, 17) เพื่อจะทำดังกล่าว คุณต้องคำนึงถึงเรื่องที่คุณจะอ่านและคิดถึงผู้ฟังด้วย.
ถ้าคุณต้องอ่านออกเสียงจากหนังสือในการศึกษาคัมภีร์ไบเบิลหรือในการประชุมประชาคม อะไรคือแนวคิดหลักที่คุณต้องเน้น? จงถือว่าคำตอบสำหรับคำถามต่าง ๆ ที่พิมพ์ไว้ในบทความศึกษานั้นเป็นแนวคิดหลัก. นอกจากนั้น จงเน้นความคิดที่เกี่ยวข้องกับหัวข้อย่อยที่พิมพ์ด้วยตัวหนาเมื่ออ่านเนื้อหาที่อยู่ใต้หัวข้อนั้น.
คุณไม่ควรทำเป็นนิสัยที่จะใช้บทบรรยายแบบอ่านเมื่อบรรยายในประชาคม. อย่างไรก็ตาม บางครั้งมีการจัดเตรียมบทบรรยายอ่านสำหรับคำบรรยายบางเรื่องในการประชุมภาค เพื่อว่าความคิดเดียวกันจะถูกถ่ายทอดออกมาในวิธีเดียวกัน ณ การประชุมภาคทุกแห่ง. เพื่อจะเน้นแนวคิดหลักในบทบรรยายอ่านเช่นนั้น ผู้บรรยายต้องวิเคราะห์เนื้อหานั้นให้ละเอียดรอบคอบเสียก่อน. อะไรคือจุดสำคัญต่าง ๆ? เขาน่าจะมองออกได้ว่าจุดสำคัญอยู่ตรงไหน. จุดสำคัญเหล่านั้นไม่ใช่เป็นแค่แนวคิดที่เขารู้สึกว่าน่าสนใจเท่านั้น. จุดสำคัญเป็นแนวคิดหลัก ซึ่งการขยายเรื่องราวจะเกี่ยวข้องกับจุดสำคัญเหล่านั้น. บางครั้ง ประโยคสั้นกะทัดรัดของแนวคิดหลักในบทบรรยายอ่านนั้นนำเข้าสู่การเล่าเรื่องหรือแนวการหาเหตุผล. บ่อยครั้ง ประโยคที่มีพลังจะตามหลังการเสนอหลักฐานที่สนับสนุนเรื่อง. เมื่อระบุจุดสำคัญเหล่านี้ได้แล้ว ผู้บรรยายควรหมายจุดเหล่านั้นไว้ในบทบรรยายอ่านของตน. ปกติมีเพียงไม่กี่จุด และมักไม่เกินสี่หรือห้าจุด. ถัดจากนั้น เขาต้องฝึกซ้อมการอ่านในแบบที่ผู้ฟังสามารถจับจุดสำคัญเหล่านั้นได้ง่าย. จุดเหล่านี้เป็นจุดสุดยอดของคำบรรยาย. ถ้าบรรยายโดยมีการเน้นอย่างถูกต้อง ผู้ฟังก็น่าจะจดจำจุดสำคัญเหล่านี้ได้. นั่นควรเป็นเป้าหมายของผู้บรรยาย.
เพื่อช่วยผู้ฟังจับจุดสำคัญต่าง ๆ ได้ มีหลายวิธีที่ผู้บรรยายสามารถใช้เพื่อทำการเน้นที่จำเป็น. เขาอาจเพิ่มความกระตือรือร้นมากขึ้น, เปลี่ยนจังหวะการพูด, เพิ่มความรู้สึกให้ลึกซึ้งยิ่งขึ้น, หรือออกท่าทางที่เหมาะสม เป็นต้น.