บท 85
พระเยซูรักษาคนป่วยในวันสะบาโต
พวกฟาริสีเกลียดพระเยซูและพยายามหาทางจับท่าน พวกเขาบอกว่าพระเยซูไม่ควรรักษาคนป่วยในวันสะบาโต วันหนึ่งพระเยซูเห็นผู้ชายตาบอดขอทานอยู่ที่ถนน ท่านบอกพวกสาวกว่า ‘คอยดูนะ พลังของพระเจ้าจะช่วยชายคนนี้’ พระเยซูเอาน้ำลายผสมกับดินทำเป็นโคลน ทาตาของชายตาบอด แล้วสั่งว่า ‘ไปล้างโคลนออกที่สระสิโลอัม’ พอล้างแล้วเขาก็มองเห็นได้เป็นครั้งแรกในชีวิต เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นในวันสะบาโต
ผู้คนตกใจมากและพูดกันว่า ‘เขาคือขอทานคนนั้นใช่ไหม หรือแค่หน้าเหมือนกัน?’ ชายที่เคยตาบอดพูดว่า ‘ผมคือขอทานคนนั้นแหละที่ตาบอดมาตั้งแต่เกิด’ ผู้คนจึงถามว่า ‘แล้วคุณมองเห็นได้ยังไงล่ะ?’ พอเขาเล่าให้ฟังว่ามองเห็นได้อย่างไร ประชาชนก็พาเขาไปหาพวกฟาริสี
ชายที่เคยตาบอดบอกพวกฟาริสีว่า ‘เยซูเอาโคลนมาทาตาผมแล้วบอกให้ผมไปล้างออก พอผมล้างโคลนออก ผมก็มองเห็น’ พวกฟาริสีพูดว่า ‘ถ้าเยซูรักษาโรคในวันสะบาโตก็แสดงว่าพลังของเขาไม่ได้มาจากพระเจ้า’ แต่บางคนพูดว่า ‘ถ้าพลังของเขาไม่ได้มาจากพระเจ้า เขาก็รักษาคนป่วยไม่ได้หรอก’
พวกฟาริสีเรียกพ่อแม่ของชายคนนี้มาถามว่า ‘ลูกชายของคุณมองเห็นได้ยังไง?’ พ่อแม่ของเขากลัวมากเพราะพวกฟาริสีเคยบอกว่าใครก็ตามที่เชื่อในพระเยซูจะถูกไล่ออกจากที่ประชุมของชาวยิว พวกเขาจึงตอบว่า ‘เราไม่รู้ ถามเขาเองเถอะ’ พวกฟาริสีเรียกคนที่เคยตาบอดมาซักถามอีก จนเขาพูดว่า ‘ผมบอกพวกคุณไปหมดแล้ว จะถามผมทำไมอีก?’ พวกฟาริสีโกรธมากและไล่เขาออกไป
พระเยซูไปหาผู้ชายคนนี้และถามเขาว่า ‘คุณเชื่อในเมสสิยาห์ไหม?’ เขาตอบว่า ‘ถ้าผมรู้ว่าเขาเป็นใคร ผมจะเชื่อ’ พระเยซูบอกเขาว่า ‘ผมนี่แหละคือเมสสิยาห์’ พระเยซูเมตตาชายคนนี้จริง ๆ ท่านไม่เพียงรักษาเขาให้มองเห็นได้ แต่ยังช่วยให้มีความเชื่ออีกด้วย
“พวกคุณคิดผิดแล้ว คุณไม่เข้าใจพระคัมภีร์และไม่รู้ว่าพลังของพระเจ้าทำอะไรได้บ้าง”—มัทธิว 22:29