จากโรงพยาบาลที่มีชื่อเสียงทางประวัติศาสตร์มาเป็นหอประชุมที่ไม่มีใดเหมือน
ในปี 1770 เรือโทเจมส์ คุก นักสำรวจชื่อดังชาวอังกฤษแล่นเรือใบสามเสาเอ็นเดเวอร์ ขนาด 369 ตันไปตามชายฝั่งทะเลตะวันออกที่ยังไม่ได้สำรวจของออสเตรเลีย. ในตอนเย็นของวันที่ 11 มิถุนายน เรือได้ชนโขดหินปะการังในบริเวณห่างไกลไปทางเหนือของทวีป. ลำเรือทำด้วยไม้โอ๊กเสียหายอย่างหนัก. จำเป็นต้องซ่อมอย่างเร่งด่วนเพื่อลูกเรือจะรอดชีวิต. ปากแม่น้ำที่อยู่ใกล้ ๆ ปรากฏว่าเป็นทำเลเหมาะที่สุดสำหรับการซ่อม ซึ่งต้องใช้เวลาหกสัปดาห์. หนึ่งร้อยสามปีต่อมา มีการค้นพบทองคำในบริเวณนี้. เกิดการตื่นทองขึ้น! หลายหมื่นคนมาแสวงโชค. เมืองคุกทาวน์จึงถือกำเนิดมา.
ในปี 1879 มีการออกใบอนุญาตของรัฐบาลให้สร้างโรงพยาบาลอย่างถาวรเพื่อเอาใจใส่ดูแลคนป่วยและคนเหล่านั้นที่ได้รับบาดเจ็บในอุบัติเหตุจากการทำเหมือง. ในปีเดียวกันนั้น ในอีกด้านหนึ่งของโลก ไซออนส์ ว็อชเทาเวอร์ ฉบับแรกได้ออกมาในวันที่ 1 กรกฎาคม. ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา วารสารนี้ได้จัดเตรียมรายการเพื่อสุขภาพฝ่ายวิญญาณของชนผู้ยำเกรงพระเจ้าหลายล้านคน. ในครั้งนั้นยังไม่ทราบกันว่าสักวันหนึ่งอาคารโรงพยาบาลคุกทาวน์จะมีความเกี่ยวพันอย่างใกล้ชิดกับวารสารนี้.
ภายหลังกว่าหนึ่งศตวรรษ โรงพยาบาลคุกทาวน์จำเป็นต้องย้ายที่ใหม่. เงินทุนของรัฐบาลพอจะหาได้เพื่อการปลูกสร้างอาคารใหม่ ดังนั้น จึงมีการเรียกประมูลราคาเพื่อการโยกย้ายอาคารโรงพยาบาลเก่า. สภาพิทักษ์สมบัติอันล้ำค่าทางสถาปัตยกรรมแห่งชาติของควีนสแลนด์แสดงความสนใจอย่างยิ่งในอาคารประวัติศาสตร์หลังนี้. อย่างไรก็ดี ค่าใช้จ่ายในการโยกย้ายและการบูรณะซ่อมแซมปรากฏว่าสูงเกินไป. ไม่มีการเสนอราคาประมูล.
ในราว ๆ เวลาเดียวกันนั้น ประชาคมเล็ก ๆ แห่งพยานพระยะโฮวาในคุกทาวน์กำลังมองหาสถานที่ถาวรเพื่อจัดการประชุมคริสเตียนของพวกเขา. พวกเขาไม่มีที่ดินและมีเงินเพียง 800 เหรียญออสเตรเลียเท่านั้น. พวกเขาจะสร้างหอประชุมได้อย่างไร? ตัวแทนของประชาคมท้องถิ่นอาสาสมัครที่จะโยกย้ายอาคารโรงพยาบาลไปยังสถานที่ใหม่ ถ้ารัฐบาลจะให้ฟรี. พระยะโฮวาจะทรงชี้นำสิ่งต่าง ๆ อย่างไร? เป็นข่าวที่น่าตื่นเต้น! การเสนอของเขาเป็นที่ยอมรับ!
ตอนนี้ก็มาถึงเรื่องต่อไป—ที่ดินสำหรับการก่อสร้าง. ถูกแล้ว พวกเขาได้รับการแจ้งให้ทราบว่า ดูเหมือนว่าอาจหาที่ดินของรัฐบาลได้โดยไม่ต้องเสียค่าใช้จ่าย โดยมีเงื่อนไขว่าอาคารจะได้รับการรักษาไว้และได้รับการบูรณะซ่อมแซม. อย่างไรก็ดี บัดนี้มีการต่อต้านโครงการที่มีการเสนอนั้นมากขึ้นในกลุ่มผู้ที่ไม่เป็นมิตรในชุมชน. มีการเตรียมการร้องเรียนซึ่งมุ่งหมายจะทำให้โครงการของพยานฯหยุดชะงัก. มีข่าวลือแพร่กระจายไปว่าพยานพระยะโฮวาจะเข้าครอบครองเมืองคุกทาวน์ ปิดโรงแรมและบ่อนการพนันทั้งหมดและห้ามการขายยาสูบ. แน่นอน เรื่องนี้ไม่เกิดขึ้นเลย แต่การแบ่งเขตที่ดินใหม่และการได้รับการอนุมัติที่จำเป็นสำหรับการก่อสร้างนั้นกลายเป็นเรื่องยากขึ้นทุกที. กำหนดเวลาสำหรับการโยกย้ายอาคารใกล้เข้ามาอย่างรวดเร็ว. มีการแสวงหาการดำเนินการช่วยเหลือจากฝ่ายปกครองแห่งรัฐควีนสแลนด์. (เทียบกับโรม 13:2.) มีการอนุญาตให้ใช้ที่ดินของรัฐบาลทันที และออกใบอนุญาตก่อสร้าง. เมื่อมีทั้งที่ดินและอาคารอยู่ในมือ ต่อไปคืออะไร?
ทีมงานพยานฯหลายร้อยคน พวกช่างชำนาญที่มีประสบการณ์ และผู้ช่วยจากส่วนต่าง ๆ ของรัฐควีนสแลนด์ ผู้ซึ่งอาสาสมัครอุทิศเวลาของเขาโดยไม่คิดค่าและได้พัฒนาความชำนาญในการสร้างหอประชุมอย่างฉับไวได้มาถึงสถานที่นั้น. โครงการนี้ได้เสนอการท้าทายเป็นพิเศษ: การย้ายชิ้นส่วนต่าง ๆ ของโรงพยาบาลสองชั้นไปยังที่ตั้งใหม่ และจากนั้นก็ติดตั้งประกอบอาคารนั้นใหม่. ลมมรสุมตามฤดูกาลกำลังคืบใกล้เข้ามาอย่างรวดเร็ว ส่อเค้าว่าจะมีฝนตกหนัก. งานจะสำเร็จทันเวลาไหม? ชาวเมืองบางคนรู้สึกสงสัย. อย่างไรก็ดี สิ่งที่ดูเหมือนเป็นไปไม่ได้สำหรับบางคนนั้นได้บรรลุผลสำเร็จในไม่ช้า. ในเดือนเมษายน 1986 ได้มีการโยกย้ายอาคารนั้นไปยังสถานที่ใหม่ และหลังจากนั้นก็ทำให้อาคารนั้นมีความสง่างามตามเดิม.
กิจกรรมทั้งหมดนี้มิได้ดำเนินไปโดยไม่มีใครสังเกต ดังที่ปรากฏจากคำวิจารณ์ในแองกลิคัน นิวสเล็ตเตอร์ ในเมืองคุกทาวน์. จดหมายข่าวนั้นแถลงในบางส่วนว่า “ไม่ต้องสงสัย ผมจะถูกติเตียน แต่ . . . จงกวาดตามองดูทั่วโบสถ์แล้วเห็นว่าไม่มีคนเต็มเลย และมองดูอีกกลุ่มหนึ่ง [พยานพระยะโฮวา] แล้วเห็นว่ามีคนอยู่เต็ม . . . เต็มไปด้วยพวกแองกลิคันและโรมันคาทอลิก . . . คุณทราบไหมว่าองค์การหนึ่ง . . . ได้ซื้อโรงพยาบาลเก่าเพื่อสร้างสิ่งที่พวกเขาอาจเรียกว่าโบสถ์เพราะโรงเรียนที่พวกเขาจัดการประชุมนั้นเล็กเกินกว่าที่จะจุพวกเขาทั้งหมดได้? . . . พวกเราช่างอ่อนแอสักเพียงไรที่ปล่อยให้เรื่องนี้เกิดขึ้น.”
นักทัศนาจรหลายพันคนไปเยือนเมืองคุกทาวน์ทุกปี. พวกเขามาเพื่อชมฉากป่าทึบอันสวยงามและแนวปะการังใหญ่และเรียนรู้ประวัติของบริเวณนั้น. พิพิธภัณฑ์กัปตันคุกเป็นแหล่งดึงดูดใจอันเป็นที่นิยมสำหรับนักทัศนาจรส่วนใหญ่. ตั้งแต่ปี 1989 โรงพยาบาลประวัติศาสตร์คุกทาวน์ในบทบาทใหม่ฐานะเป็นหอประชุมแห่งพยานพระยะโฮวาได้กลายเป็นแหล่งดึงดูดใจนักท่องเที่ยวส่วนใหญ่ด้วย. ร้านของที่ระลึกขายผ้าเช็ดจานและเสื้อยืดคอกลมแขนสั้นที่มีภาพของโรงพยาบาล-หอประชุมคุกทาวน์พิมพ์อยู่ข้างบน. ระหว่างฤดูท่องเที่ยว มีคนราว ๆ หกร้อยถึงหนึ่งพันคนไปเยือนอาคารนั้นทุกสัปดาห์เพื่อชมสถาปัตยกรรมปี 1879 ของอาคารที่ไม่มีใดเหมือนนั้นโดยตรง.
วารสารซึ่งปัจจุบันเป็นที่รู้จักว่า หอสังเกตการณ์ มีไว้พร้อมสำหรับผู้มาเยือน. ตั้งแต่ปี 1879 เป็นต้นมา วารสารนี้ได้มีจำนวนพิมพ์เพิ่มขึ้นมากกว่า 15 ล้านฉบับเป็นรายปักษ์ใน 111 ภาษา. วารสารนั้นแนะนำปัจเจกบุคคลไปยังคำสัญญาของคัมภีร์ไบเบิลที่ว่าบางคนในชนรุ่นปี 1914 จะมีชีวิตอยู่เพื่อเห็นมนุษยชาติได้รับการฟื้นฟูให้มีสุขภาพดีดังเดิมทางฝ่ายร่างกายและฝ่ายวิญญาณ. (ยะซายา 33:24) แผ่นดินโลกทั้งสิ้นจะถูกเปลี่ยนเป็นอุทยานโดยอาสาสมัครผู้เต็มใจหลายล้านคน. (บทเพลงสรรเสริญ 37:29) ทำไมไม่ไปชมหอประชุมในละแวกบ้านของคุณล่ะ? คุณจะพบอะไรบางอย่างที่มีค่ายิ่งกว่าทองคำทั้งหมดเท่าที่เคยมีการขุดกันในแถบคุกทาวน์นั้นมากนัก.—สุภาษิต 16:16.