‘ฟ้าสวรรค์ประกาศ . . . . ’
ไกลออกไปประมาณ 150 ล้านกิโลเมตรจากที่ที่เราอยู่ในขณะนี้ ดวงอาทิตย์กำลังส่องแสงร้อนแรงอยู่ในท้องฟ้า. เทห์ฟากฟ้าอันสง่างามที่เป็นเพื่อนบ้านของโลกเราดวงนี้ ซึ่งมนุษย์เคยบูชาดุจเทพเจ้านั้นน่าจะเป็นพยานหลักฐานถึงฤทธานุภาพของผู้ทรงสร้างดวงอาทิตย์ หรือ “พระผู้ซึ่งทรงสร้างฟ้าและแผ่นดินโลก.” (บทเพลงสรรเสริญ 115:15) ความสว่างและความร้อนจากดวงอาทิตย์เป็นสิ่งจำเป็นยิ่งต่อสิ่งมีชีวิตบนแผ่นดินโลก. และข้อเท็จจริงต่าง ๆ ที่นักวิทยาศาสตร์ได้เรียนรู้เกี่ยวกับดวงอาทิตย์นั้นทำให้เราต้องพิศวง.
เราได้รับทราบมาว่าดวงอาทิตย์ผลิตพลังงานจำนวนมหาศาล. คุณเคยทราบไหมว่า มีน้อยกว่าหนึ่งใน 500 ล้านส่วนของความร้อนและแสงแดดที่ดวงอาทิตย์ผลิตขึ้นที่โลกดักรับเอาไว้ได้? ทว่า เศษเสี้ยวนั้นเทียบได้กับพลังมหาศาล—240,000,000,000,000 แรงม้าทีเดียว!
ดวงอาทิตย์สร้างพลังงานเหล่านั้นทั้งหมดอย่างไร? ก็โดยอาศัยเตาหลอมปฏิกรณ์ปรมาณูขนาดมหึมาที่ใจกลางดวงอาทิตย์ ซึ่งสร้างพลังงานโดยใช้ไฮโดรเจนประมาณ 3.6 ล้านเมตริกตันทุก ๆ วินาที. น่าดีใจสำหรับมนุษยชาติ ที่มีเชื้อเพลิงเพียงพอในดวงอาทิตย์ ที่จะให้ขบวนการนี้ดำเนินต่อไปได้เป็นพัน ๆ ล้านปี.
บางสิ่งบางอย่างที่นักวิทยาศาสตร์ค้นพบก่อให้เกิดคำถามต่าง ๆ มากขึ้น. ยกตัวอย่างเช่น ดวงอาทิตย์สั่นสะเทือนอยู่ตลอดเวลา เหมือนแผ่นโลหะที่ถูกตีด้วยค้อน. เหตุใดจึงเป็นเช่นนั้น? และลองพิจารณาสิ่งนี้: ใจกลางที่ร้อนระอุของดวงอาทิตย์เป็นส่วนที่ร้อนที่สุด และชั้นที่ยิ่งห่างออกไปจากใจกลางก็จะยิ่งเย็นลง. แต่เมื่อเรามาถึงชั้นที่อยู่นอกสุดของบรรยากาศของดวงอาทิตย์ คือโคโรนา สภาพการณ์กลับเปลี่ยนไป. โคโรนาร้อนกว่าชั้นต่าง ๆ ที่อยู่ใกล้ใจกลางที่ร้อนระอุของดวงอาทิตย์เสียอีก. เหตุใดจึงเป็นเช่นนั้น?
นอกจากนั้น ในขณะที่ดวงอาทิตย์หมุน เหมือนที่โลกหมุน ส่วนต่าง ๆ กันก็หมุนในความเร็วต่างกัน. ยกตัวอย่างเช่น ที่พื้นผิวจะหมุนเร็วกว่าชั้นต่าง ๆ ที่อยู่ภายใน. เพราะเหตุใด? และเป็นไปได้อย่างไร? นอกจากนี้ ยังมีจุดดับที่ดวงอาทิตย์. จุดบนพื้นผิวดวงอาทิตย์เหล่านี้จะเพิ่มและลดเป็นวัฏจักรที่ครบรอบในเวลา 11 ปี. เหตุใดจุดดับเหล่านั้นจึงมีการเปลี่ยนแปลงอย่างสม่ำเสมอเช่นนั้น?
แม้ว่ายังมีอีกมากที่จะต้องเรียนรู้เกี่ยวกับดวงอาทิตย์ แต่สิ่งที่เรารู้ทำให้เรามองดูพระผู้สร้างดวงอาทิตย์ คือพระยะโฮวา ด้วยความครั่นคร้าม. ทุกครั้งที่เราเห็นดวงอาทิตย์ ทำให้เรานึกถึงข้อความที่ว่า “ฟ้าสวรรค์ประกาศพระรัศมีของพระเจ้า; และท้องฟ้ากว้างใหญ่ไพศาลกล่าวถึงพระหัตถกิจของพระองค์.”—บทเพลงสรรเสริญ 19:1, ล.ม.